Neolaia Θέμα | Οι αντοχές της κοινωνίας στη λιτότητα και το ενδεχόμενο κοινωνικής έκρηξης!

Παρέμβαση της Ελένης Αυλωνίτου στο περιοδικό “Neolaia.gr“, 17 Φεβρουαρίου 2013

Η κυβέρνηση Σαμαρά επιχειρεί να καθυποτάξει με κάθε πρόσφορο και μη τρόπο τη μία κοινωνική και εργασιακή ομάδα μετά την άλλη. Παρόλα αυτά, η πίεση από την ασκούμενη πνιγηρή οικονομική πολιτική είναι τόσο μεγάλη που κάθε τόσο και μια ακόμα τέτοια ομάδα αποφασίζει να βγει στο «αντάρτικο» απέναντι σε τρικομματική κυβέρνηση και τρόικα. Την ίδια στιγμή, όμως, η ύφεση βαθαίνει συνεχώς και περισσότερο και η μετρήσιμη ανεργία σπάει το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο, με περισσότερους από έξι στους δέκα νέους να μην έχουν καμία τύχη για εύρεση εργασίας στη χώρα μας.

Τοπίο, ασφαλώς, ζοφερό  το οποίο καλούνται να σχολιάσουν ορισμένα από τα πλέον άφθαρτα πολιτικά στελέχη κυβερνητικών και αντιπολιτευόμενων κομμάτων:

 
Ελένη Αυλωνίτου, Δημοτικός Σύμβουλος Γαλατσίου, Στέλεχος ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ

Στο δρόμο είναι, έρχεται

Τρία χρόνια τώρα οι αναλώσιμοι πρωθυπουργοί των αναλώσιμων κομμάτων που κάποτε εναλλάσονταν στην εξουσία υποβάλλουν τον Ελληνικό λαό σε μιά κλιμακούμενη λιτότητα χωρίς προοπτική. Στην αρχή οι πολίτες έσφιγγαν το ζωνάρι και αντιμετώπιζαν το κάθε καινούργιο μέτρο σαν μιά πρόκληση που έπρεπε να ξεπεράσουν, μιά υποχρέωση που έπρεπε να καλύψουν, μιά δυσκολία στην οποία έπρεπε να ανταπεξέλθουν. Καθώς όμως η ανεργία κορυφώνεται, η αγορά παγώνει και το εισόδημα εξαφανίζεται, τη θέση της αγωνίας πήρε η απελπισία, που δίνει πιά τη θέση της στη παραίτηση. Δεν πρόκειται όμως γιά παραίτηση από τη ζωή, είναι παραίτηση από τη ψευδαίσθηση ότι υπάρχει κάποιος τρόπος να ανταποκριθεί κανείς στη λαίλαπα των υποχρεώσεων. Ανθρωποι που έζησαν όλη τη ζωή τους μέσα στο σύστημα έχοντας την αίσθηση της ευθύνης γιά τις υποχρεώσεις που τους επιβάλλει το σύστημα αυτό, αρχίζουν πιά να νοιώθουν πως ότι και να κάνουν, θα είναι πάντα οι χαμένοι. Στο σημείο αυτό όμως το σύστημα γίνεται ασταθές, δεν το χρειάζεται κανείς και δεν το κρατάει τίποτα. Καθώς πληθαίνουν οι άνθρωποι που δεν έχουν τίποτα πιά να χάσουν, το σύστημα εξαερώνεται. Κάποια στιγμή οι απογοητευμένοι ξεπερνάνε μιά κρίσημη μάζα και η κοινωνική έκρηξη είναι ανεπίστρεπτο γεγονός. Σήμερα είμαστε πολύ κοντά στο σημείο αυτό.  

Neolaia Θέμα | Οι αντοχές της κοινωνίας στη λιτότητα και το ενδεχόμενο κοινωνικής έκρηξης!