Ανοχές
Η Ματιά της Ελένης
Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην ΑΥΓΗ, 16 Φεβρουαρίου 2003
Ανοχές
“Ανέχτηκα τον Ψωμιάδη γιά να δω ποιό είναι το πραγματικό πρόσωπο του Ελληνικού Ποδοσφαίρου”
Ευάγγελος Βενιζέλος – Υπουργός Πολιτισμού
Πρίν ενάμισυ χρόνο, όταν διάφορες ΠΑΕ και ΚΑΕ είχαν φτάσει γιά πολλοστή φορά στα πρόθυρα της χρεωκοπίας, ο προλαλήσας είχε αναλάβει να λύσει νομοθετικά το πρόβλημα. Ενα πρόβλημα εκβιασμών της πολιτείας από μεγάλους αλλά και μικρούς ποδοσφαιροπατέρες, που όταν τους καλούσε η εφορία ή το ΙΚΑ να εξωφλήσουν τις οφειλές τους είχαν την απάντηση έτοιμη:
“Μπορεί να χρεωκοπήσει η ιστορία; Μπορεί να συλληφθεί όλη η ομάδα με τους φιλάθλους της; Μπορεί να τιμωρηθεί μιά ολόκληρη πόλη; Μπορείς να δυσαρεστήσεις τόσους ψηφοφόρους γιά δέκα ψωροδισεκατομμύρια; Οχι; Ε τότε δεν πληρώνω και δεν μπορείς να μου κάνεις τίποτα.”
Αυτό έλεγαν πάντα οι αθλητοπατέρες του “επαγγελματικού” αθλητισμού στη κυβέρνηση όταν η συζήτηση έφτανε στα χρέη των Αθλητικών Ανωνύμων Εταιριών και η κάθε κυβέρνηση κόλωνε. Οι «γάτοι» του επαγγελματικού αθλητισμού είχαν βρεί το μηχανάκι που κόβει λεφτά και το δούλευαν χωρίς μέτρο και όριο.
Τι να κάνει μιά κυβέρνηση αν σέβεται τον εαυτό της και τους ψηφοφόρους της – οι οποίοι όμως είναι στη πλειοψηφία τους και φίλαθλοι; Μία λύση έχει, να χωρίσει τον γάτο από το ψητό. Πρέπει να χωριστεί η επιχειρηματική δραστηριότητα της Αθλητικής Ανώνυμης Εταιρίας από το όνομα και την ιστορία της ομάδας.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος στη κατεύθυνση αυτή είχε κινηθεί. Οι ρυθμίσεις που έκανε πέρυσι προβλέπουν την ειδική εκκαθάριση γιά τις υπερχρεωμένες Αθλητικές Ανώνυμες Εταιρίες. Ουσιαστικά ο νόμος προβλέπει ότι η ομάδα χωρίζεται από τα χρέη της και πουλιέται ολόκληρη στον πλειοδότη, οι παλιοί μέτοχοι χωρίζονται από την ομάδα και πηγαίνουν στο σπίτι τους και τα έσοδα από τη πώληση της ομάδας πηγαίνουν όλα γιά να καλύψουν όποιο μέρος των χρεών μπορούν να καλύψουν.
Αρκετά καλή ρύθμιση θεωρητικά, αφού η ομάδα σώζεται και οι «γάτοι» αθλητοπατέρες πάνε να νιαουρίσουν αλλού. Φαινόταν όμως από την αρχή ότι ο διάβολος θα σήκωνε το κεφαλάκι του στην εφαρμογή του νόμου. Είχαν ακουστεί πολλά γιά την δυνατότητα των παλαιών μετόχων να επανέλθουν στη νέα ομάδα σαν να μην συνέβη τίποτα, είχε λεχθεί ότι ο νόμος περιέχει τον κίνδυνο μιάς σειράς ανώδυνων χρεωκοπιών εφόσον η χρεωκοπημένη ομάδα δεν υποβιβάζεται, είχε επισημανθεί ο κίνδυνος να υπάρξει συμπαιγνία παλαιών και νέων μετόχων, ώστε να αγοράσει κάποιος την ομάδα γιά ένα κομμάτι ψωμί.
Κανένας όμως, απολύτως κανένας δεν σκέφτηκε ότι η εφαρμογή του νόμου θα σκόνταφτε στο φιλοπερίεργον του Υπουργού! Διακεκριμένος νομικός ο κ. Βενιζέλος δεν χάνει ποτέ την δίψα του Πανεπιστημιακού καθηγητή γιά μάθηση. Ασκώντας όμως εκτελεστική εξουσία, μάλλον οφείλει να προτάσσει την εφαρμογή των νόμων της μελέτης των κοινωνικών φαινομένων. Φανταστείτε να έλεγε αντίστοιχα το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης “τον αφήσαμε γιά να δούμε πόσους θα σκοτώσει”. Εκτός και αν άνθρωποι τελείως σοβαροί προσφέρονται να κάνουν οικειοθελώς τον γελωτοποιό μπας και πάρουν καμμιά ψήφο…