Ο σκυταλοδρόμος

Στον στίβο ποτέ δεν συμβαίνει ο σκυταλοδρόμος που ξεκινάει τον αγώνα πρώτος να ξαναπάρει τη σκυτάλη γιά να τερματίσει. Στη πολιτική είναι πολύ σπάνιο Υπουργός που έφυγε σε ανασχηματιμό να ξαναγυρίσει στο ίδιο Υπουργείο. Ετσι η πολιτική και αθλητική σκυταλοδρομία του πρώην και νυν Υφυπουργού Αθλητισμού Γιώργου Λιάνη τη προηγούμενη βδομάδα έσπασε σίγουρα μερικά ρεκόρ.

Παλιός ποδοσφαιριστής του Ηρακλή, ο Γιώργος Λιάνης έδειξε ότι ξέρει από ντρίμπλες. Πρίν κάμποσα χρόνια, όταν ήταν πάλι στη ίδια θέση, είχε πρωτοστατήσει στο ξεκίνημα της διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Κάποια στιγμή οι πολιτικές εξελίξεις τον έβγαλαν από το επίκεντρο της προσπάθειας που ήταν το όραμά του. Κανείς δεν περίμενε να τον ξαναδεί στη θέση αυτή. Κανείς εκτός από τον ίδιο. Τώρα γυρίζει γιά να πρωτοστατήσει στην ολοκλήρωση της προσπάθειας που είχε ξεκινήσει. Τώρα καλείται να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά που ο ίδιος άναψε.

Είναι καθοριστικός ο ρόλος του Υφυπουργείου Αθλητισμού στη προετοιμασία των Αγώνων. Εργα που δεν πρέπει να καθυστερήσουν, προϋπολογισμοί που δεν πρέπει να ξεπεραστούν, συναρμοδιότητες που πρέπει να ισορροπήσουν αλλά και το μεγάλο και καθοριστικό θέμα της προετοιμασίας των αθλητών μας γιά τους Αγώνες. Μιάς προετοιμασίας που θα πρέπει να γίνει με τις σημαντικότερες αθλητικές εγκαταστάσεις γιαπιά, μιάς προετοιμασίας που δεν περιορίζεται μόνο στα αθλήματα στα οποία διαπρέπουμε αλλά ακόμα και σε εκείνα που ο μέσος Ελληνας δεν μπορεί ούτε να προφέρει το όνομά τους σωστά.

Παράλληλα ο Λιάνης παραλαμβάνει και το τσίρκο του Επαγγελματικού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου. Από εδώ και πέρα είναι δουλειά του παλιού ποδοσφαιριστή του Ηρακλή να γκρεμίσει τις παράγκες της διαιτησίας – αν καταφέρει να μην λασπώσει στο βάλτο της διαπλοκής. Ολα αυτά σε μιά χρονιά που το ποδόσφαιρο θα περάσει δεινή οικονομική κρίση και που οι εκπρόσωποι των ΠΑΕ θα μαζευτούν έξω από τη πόρτα του νιαουρίζοντας «δώσε μου και μένα μπάρμπα». Θα γίνει μπουλντόζα ο Λιάνης ή θα το παίξει αλεξικέραυνο; Μένει να δούμε, αν και νομίζω ότι μάλλον θα αρχίσει πάλι τις ντρίμπλες.

Ολα αυτά βέβαια στη βιτρίνα του μαγαζιού, γιατί αν θελήσει να μπεί πιό μέσα και να ασχοληθεί με τον μαζικό αθλητισμό δύσκολα θα βρει χρόνο και σίγουρα δεν θα βρεί τα απαραίτητα χρήματα. Ασε αν κατέβει και στο υπόγειο του αθλητισμού, που θα το βρει τίγκα στα αναβολικά. Οσο γιά τις μελλοντικές προοπτικές του Ελληνικού Αθλητισμού μετά το 2004, ε αυτό θα αρχίσουμε να το βλέπουμε από το 2005. Οι οικονομικές απαιτήσεις της Ολυμπιάδας δεν αφήνουν περιθώρια γιά άλλες δαπάνες, ήδη η κυβέρνηση κοιτάει τι μπορεί να κόψει.

Θα μπλεχτεί στα πόδια πολλών και πολλοί θα μπλεχτούν στα πόδια του, τουλάχιστον όμως το ενδιαφέρον του γιά το θέμα είναι πραγματικό. Εχοντας υπάρξει ο ίδιος αθλητής μπορεί να καταλάβει ποιά είναι τα προβλήματα των αθλητών, πράγμα που είχε φανεί τη προηγούμενη φορά που πέρασε από την ίδια θέση. Καλή επιτυχία λοιπόν.