Καλατραβάτε με κι ας κλαίω
Η Ματιά της Ελένης
Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην ΑΥΓΗ, 2 Ιουνίου 2002
Καλατραβάτε με κι ας κλαίω
Θεμελιώθηκε από τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή, που πέρναγε τότε περίοδο σοσιαλμανίας. Εγκαινιάστηκε από τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου, όταν περνάγαμε όλοι περίοδο σοσιαλμανίας. Δοξάστηκε γιά πρώτη φορά από την Αννα Βερούλη και εκείνη τη μέρα άρχισε να πρωτοχαράζει γιά στον Ελληνικό αθλητισμό. Λεηλατήθηκε γιά πρώτη φορά σε κάποιο ντέρμπυ των «αιωνίων αντιπάλων». Ολα αυτά τα χρόνια το Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας, το ΟΑΚΑ, στάθηκε στο επίκεντρο του Ελληνικού Αθλητισμού στις μεγαλύτερες δόξες του.
Αλλά κάτι του έλειπε. Ωραίο κτίριο δεν λέω, πέρναγες όμως απέξω και έλεγες “κάτι λείπει”. Μάθαμε τι μόνο όταν πέρασε απέξω ο μεγάλος Καλατράβα˙ του έλειπαν τα κέρατα! Δεν μπορούσε όμως να πάει έτσι το Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας στο ραντεβού που έχει με την ιστορία το 2004, προσφέρθηκε λοιπόν ο μεγάλος Καλατράβα να σχεδιάσει τα κέρατα, προσφερθήκαμε και εμείς να πληρώσουμε τα κερατιάτικα.
200 εκατομμύρια ΕΥΡΩ (68 δις αν δεν τα συνηθίσατε ακόμα). Τόσο θα στοιχίσουν τα κέρατα. Βέβαια δεν το λένε έτσι, “ενοποίηση των χώρων του ΟΑΚΑ” το λένε και με τα ίδια λεφτά αγοράζει κανείς 10.000.000 ομπρέλες, αν υποθέσουμε ότι το θέμα είναι να μην βρέχονται αύριο οι χούλιγκαν και τους σβήνουν οι Μολότωφ.
Μάλλον όμως πρόκειται γιά εικαστική παρέμβαση. Ηρθε ο άνθρωπος και είπε “Τι; Αφήσατε τόσο κενό χώρο; Γιατί; Και εγώ που νόμιζα ότι τα γεμίσατε όλα μπετόν! Δεν πειράζει, αυτό θα το γεμίσω εγώ”.
Ηταν ακριβώς αυτό που μας έλειπε. Διότι όταν έχεις υπερβεί το προϋπολογισμό σου, δεν σου φτάνει ο χρόνος γιά να κτίσεις τα απαραίτητα, δεν επαρκεί το εγχώριο κατασκευαστικό δυναμικό γιά τα αναγκαία έργα και δεν έχουν που να προπονηθούν οι αθλητές που θα συμμετάσχουν στους Αγώνες, ποιά κίνηση μπορεί να σου επιδεινώσει όλα τα παραπάνω προβλήματα με μιάς; Κλείνεις το ΟΑΚΑ γιά να του βάλεις κέρατα!
Αλλά όπως όλα τα μεγάλα αρχιτεκτονικά αριστουγήματα το έργο του Καλατράβα θα συνδιαλλέγεται με το περιβάλλον του σε βάθος χρόνου. Κάθε χρόνο θα πρέπει να καθαρίζεται το γυαλί και το μέταλλο που θα καλύψει το στάδιο, γιά να μην γίνει σαν τον δρομέα του Βαρώτσου έξω από το Χίλτον. Οπότε στα έξοδα λειτουργίας του ΟΑΚΑ προστίθεται εσαεί και το γυάλισμα της εικαστικής παρέμβασης. Λογικά, πολύ λογικά θα πει ο Χριστοδουλάκης και ο κάθε Χριστοδουλάκης ότι δεν βγαίνει.
Η πλάκα της υπόθεσης είναι ότι αυτό το έργο δεν περιλαμβάνεται στο φάκελο διεκδίκησης και συνεπώς δεν αποτελεί υποχρέωση της χώρας απέναντι στη ΔΟΕ. Δεν διαπιστώθηκε κάποια ανάγκη, δεν έγινε κάποιος διαγωνισμός, δεν δόθηκε κάποια εξήγηση, δεν έγινε κάποια συζήτηση. Πάντως αν αρχίσει η κυβέρνηση να κόβει τα περιττά από τους Ολυμπιακούς Αγώνες γιά λόγους οικονομίας, έχω μιά καλή ιδέα γιά το από που θα πρέπει να ξεκινήσει.