O tempora, o mores

Οι επερχόμενοι Ολυμπιακοί Αγώνες φέρνουν μαζί τους πολλά, μερικά αναμενόμενα, άλλα καινοφανή και μερικά τελείως ακατανόητα. Αναμενόμενα είναι τα στάδια, τα γήπεδα, οι διάφορες αθλητικές εγκαταστάσεις και οι διάφοροι χώροι φιλοξενίας. Αναμενόμενοι οι δρόμοι, σιδηρόδρομοι, τροχιόδρομοι και οι κόμβοι τους, αν και η λογική της χωροθέτησής τους δεν είναι πάντα κατανοητή σε όποιον σκεφτεί τη μεταολυμπιακή λειτουργικότητα της πόλης. Αντιρρήσεις γιά τη χωροθέτηση και γιά την εκτέλεση των έργων, ακόμα και γιά την ίδια την ανάληψη των Αγώνων υπήρξαν από την αρχή. Καθώς όμως πλησιάζει η μέρα της έναρξης των Αγώνων και η προετοιμασία προχωράει σε ρυθμούς άρπα-κόλλα, οι αντιδράσεις εκδηλώνονται με ένα χαρακτηριστικά Ολυμπιακών διαστάσεων παροξυσμό αλλά και με μιά τελείως μη αναμενόμενη αντιστροφή ρόλων.

Φάρος Ψυχικού, Αθήνα, Τρίτη 14 Μάϊου 2002. Εναρξη κατασκευής Ολυμπιακού κόμβου και όποια και αν είναι η αγαπημένη σας πολιτική θεωρία η πραγματικότητα την έχει δέσει κόμπο. Ο ποπολάρος Βεζυργιάννης, Δήμαρχος του Νέου Ψυχικού, άνθρωπος σοβαρός και πετυχημένος αλλά οπωσδήποτε αταλάντευτα ενταγμένος πολιτικά στη δεξιά κατεβαίνει ως νέα Πασσιονάρια στα οδοφράγματα της Κηφισίας κραυγάζοντας “no passaran”. Ο αγώνας του εναντίον του κόμβου έχει προϊστορία, έφτασε στο Συμβούλιο Επικρατείας και ηττήθηκε μπροστά στον «εθνικό στόχο» της μεγάλης ιδέας του γένους, αλλά σήμερα νόμος είναι το δίκιο του περίοικου. Δίπλα του Δήμαρχοι εκλεγμένοι με το ΠΑΣΟΚ αποφασισμένοι να δείξουν ότι δεν θεωρούν τους δημότες τους ανδράποδα επιστρέφουν στην εποχή του ζιβάγκο (καλά αυτοί το έχουν δίπορτο). Στο μεταξύ οι δυνάμεις της Αριστεράς, της Προόδου και της Οικολογίας (με αυτή τη σειρά) αξιοποιούν την ευκαιρία γιά να επιδείξουν το πνεύμα κυκλοφοριακής αγωγής που τις διακρίνει, καθώς είναι γνωστό ότι η μή διατάραξη της κυκλοφορίας αποτελεί (μαζί με τον εξηλεκτρισμό) την πεμπτουσία του Σοσιαλισμού.

Τετάρτη 15 Μαίου 2002. Η Σοσιαλίστρια Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ υπενθυμίζει στον ποπολάρο Βεζυργιάννη ότι υπάρχει και εισαγγελέας. Ο ίδιος απαντά ότι υπάρχουν και ασφαλιστικά μέτρα, εμένα όμως δεν μου φεύγει από το μυαλό ότι υπάρχουν και Δημοτικές εκλογές και μάλιστα σε πέντε μήνες. Συμβαίνουν και εις Παρισίους θα πείτε. Ναι, και αυτό είναι το πρόβλημα.

Νοσταλγώ καμμιά φορά την εποχή που αν ήξερες ότι ο Α ήταν δεξιός και ο Β ήταν Αριστερός μπορούσες να προβλέψεις περίπου τι θέση θα πάρουν σε ένα θέμα. Νοσταλγώ την εποχή που οι Δεξιοί αγωνιζόντουσαν γιά την ευταξία και ευκοσμία ενώ οι Αριστεροί αγωνιζόντουσαν γιά τον λαό. Σήμερα μπερδεύομαι. Διαβάσαμε τον τελευταίο μήνα πολλές αναλύσεις ανθρώπων που εντρύφησαν στο Γαλλικό πολιτικό σύστημα γιά να μας εξηγήσουν γιατί οι μέχρι πρότινος ψηφοφόροι του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, που εδώ και είκοσι χρόνια χρόνια μετέχει στη διακυβέρνηση της καπιταλιστικής Γαλλίας, ψήφισαν μαζικά τον ακροδεξιό Λεπέν, ο οποίος δεν έχει μετάσχει ποτέ στη διακυβέρνηση της Γαλλίας. Αν θέλετε όμως μπορείτε να δείτε στα καθ’ ημάς κάτι ανάλογο σε μικρότερη κλίμακα αν πάτε ως τον Φάρο Ψυχικού. Προσοχή όμως, μόνο από το πεζοδρόμιο!