Εθελοντικά…

Η Ματιά της Ελένης

Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην ΑΥΓΗ, 24 Μαρτίου 2002

Εθελοντικά…

Ηταν το 1991 και είχαμε αναλάβει να τελέσουμε στην Αθήνα τους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες κολύμβησης. Είχε προσληφθεί το απαραίτητο έκτακτο προσωπικό γιά να καλυφτούν οι ανάγκες των αγώνων, κάποιος όμως σκέφτηκε ότι μερικές απλές δουλειές μπορούσαν να καλυφτούν από εθελοντές – να κουβαλάνε τα ρούχα των αθλητών και τέτοια. Δέκα μέρες κράτησαν οι αγώνες, τη τρίτη μέρα οι εξήντα εθελοντές πήραν χαμπάρι ότι ενώ οι ίδιοι δούλευαν τζάμπα άλλοι έπαιρναν λεφτά γιά την ίδια δουλειά και ξεκίνησαν απεργία. Τη τέταρτη μέρα η οργανωτική επιτροπή των αγώνων προσφέρθηκε εθελοντικά να τους πληρώσει όλους. Η διοργάνωση πάντως ήταν πετυχημένη, αν και ξεπέρασε τον προϋπολογισμό της κατά πολύ περισσότερο από την αμοιβή των 60 “εθελοντών”.

Το 1997 αναλάβαμε να διοργανώσουμε στην Αθήνα το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου, αλλά μυαλό δεν βάλαμε. Αφού προσλήφτηκαν οι απαραίτητοι έκτακτοι υπάλληλοι νάσου πάλι και οι ενθουσιώδεις εθελοντές. Οπως όλα τα θαύματα πάλι τρείς μέρες κράτησε. Μπροστά στον κίνδυνο να μη μπορέσουν να ολοκληρωθούν οι αγώνες και πάλι οι εθελοντές πληρώθηκαν.

Φαιδρά; Αναμενόμενα; Δίκαια; Οπως θέλετε. Οχι όμως αναπάντεχα. Τουλάχιστον όχι πιά. Ετσι όταν ακούω ότι ψάχνουμε 60.000 εθελοντές γιά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 διερωτώμαι, ποιός δουλεύει ποιόν. Ασε που τώρα δεν θέλουν μόνο δεκαπεντάχρονα παιδιά γιά να κουβαλάνε τα ρούχα των αθλητών, ζητάνε γλωσσομαθείς συνοδούς, ανθρώπους με προσόντα. Πρέπει και να τους εκπαιδεύσουν. Πρέπει και να τους περάσουν από έλεγχο ασφαλείας, γιατί που ξέρεις αν ξαφνικά έρθει ο Μπιν Λάντεν ως εθελοντής Αραβομαθής συνοδός;

Κάποιοι που πρώτα μιλάνε και μετά σκέφτονται τι είπαν πρότειναν να εισάγουμε ομογενείς εθελοντές, μόνο που τα έξοδα της μεταφοράς, διαμονής και διατροφής τους ξεπερνάνε τα λεφτά που θέλει ένας ντόπιος εργαζόμενος γιά τη δουλειά που θα κάνουν αυτοί δωρεάν, άσε που εκείνες τις μέρες δεν θα βρίσκει κανείς στην Αθήνα ούτε κοτέτσι να τους βάλει να κοιμηθούν.

Μετά περάσαμε στο κρυφό χαρτί κάθε ανίκανης κυβέρνησης, να βάλουμε τον στρατό! Μόνο που ο στρατός εκείνες τις μέρες θα έχει αρκετή Ολυμπιακή δουλειά να κάνει μιά και θα συμμετέχει στα Αμερικανικών προδιαγραφών μέτρα ασφαλείας. Ασε που γιά να καλυφτούν οι ανάγκες σε εθελοντές χρειάζεται ο μισός στρατός και γιά όσους δεν πλέουν σε πελάγη Ολυμπιακής ευωχίας ο στρατός, πέρα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, έχει άλλη αποστολή.

Στο μεταξύ οι διαφόρων προδιαγραφών και προελεύσεων αρμόδιοι ασχολούνται με σοβαρώτερα θέματα, ποιός θα είναι υπεύθυνος γιά τους εθελοντές; Η κυβέρνηση; Η οργανωτική επιτροπή “Αθήνα 2004”; Η θειά μου η Αμερσούδα; Γιά ποιούς εθελοντές μιλάνε, γιά αυτούς που δεν υπάρχουν; Ισως να μιλάνε γιά virtual εθελοντές. Δεν καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό; Μην ανησυχείτε, ούτε αυτοί καταλαβαίνουν. Ας βάλουν όμως από τώρα στον προϋπολογισμό το σχετικό κοντύλι γιά το απαραίτητο έκτακτο προσωπικό, ώστε να μην μιλάμε στο τέλος γιά “απρόβλεπτες δαπάνες”.