Δυσκολίες…
Η Ματιά της Ελένης
Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην ΑΥΓΗ, 24 Φεβρουαρίου 2002
Δυσκολίες…
Τους χειμερινούς Ολυμπιακούς του Σολτ Λέϊκ τους περιμέναμε δύσκολους. Ηταν αναπόφευκτο το τρομοκρατικό κτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου να ρίξει βαριά σκιά πάνω στους Αγώνες και ήταν αναπόφευκτο τα μέτρα ασφαλείας να στερήσουν από τους θεατές την ανέμελη χαρά. Αποδείχτηκε όμως ότι όσο άσχημα και να νομίζεις ότι είναι τα πράγματα πάντα μπορεί να σου προκύψουν δυσκολίες που δεν περίμενες.
Τα μέτρα ασφαλείας λειτούργησαν αποτελεσματικά και ως τη στιγμή που γράφεται αυτή η στήλη δεν υπήρξε κανένα θύμα τρομοκρατίας, πέρα από τα νεύρα των θεατών που υποβάλλονται στη ταλαιπωρία των συνεχών σχολαστικών ελέγχων σε κάθε τους μετακίνηση.
Η επίσημη Αμερική βρήκε στους αγώνες την ευκαιρία να επιδείξει τη δύναμη και την αποφασιστικότητά της μετά το στραπάτσο του Σεπτέμβρη και την αξιοποίησε όσο δεν πήγαινε άλλο, κυρίως γιά εσωτερική κατανάλωση αλλά εκ των πραγμάτων μπροστά στο παγκόσμιο κοινό.
Η έκπληξη των Αγώνων ήρθε από εκεί που δεν έπρεπε, από τους κριτές. Δύο Χρυσά μετάλλια απονεμήθηκαν στα ζευγάρια του καλλιτεχνικού πατινάζ στη προσπάθεια να τηρηθούν οι ισορροπίες με Σολομώντειες λύσεις. Πέτρα του σκανδάλου η Γαλλίδα κριτής Μαρί-Ρεΐν Λε Γκουνιέ. Αρχικά δίνει τη πρώτη θέση στο Ρώσικο ζευγάρι που κερδίζει έτσι το χρυσό οριακά, 5-4 υπέρ των Ρώσων ψήφισαν οι εννέα κριτές αφήνοντας τους Καναδούς στη δεύτερη θέση. Ακολουθεί η έντονη αντίδραση των Καναδών με Αμερικανική υποστήριξη και η κα Λε Γκουνιέ δηλώνει εγγράφως «με πίεσαν να στηρίξω τους Ρώσους», δεν λέει ποιοί. Μετά την ομολογία της εκδιώκεται από κριτής, ακυρώνεται η ψήφος της και έτσι μένει η επιτροπή 4-4, άρα δύο τα χρυσά μετάλλια! Στη συνέχεια επανέρχεται η κα Λε Γκουνιέ και δηλώνει στον τύπο «Ψήφισα με τη καρδιά μου τους Ρώσους αλλά μετά τον αγώνα ένοιωσα να απειλούμαι». Εικάζεται συμφωνία αλληλουποστήριξης Ρώσων – Γάλλων αλλά κανείς δεν ξέρει. Αυτά έχουν τα αγωνίσματα που κρίνονται από τον τρόπο που τελέστηκε η άσκηση χωρίς το αντικειμενικό κριτήριο του χρονόμετρου και της μεζούρας. Υποκειμενική κρίση, μπερδεμένοι κανόνες, παρεούλες.
Φάνηκε γιά μιά στιγμή να έκλεισε εδώ το θέμα, ώσπου η ανακάλυψη της Ρωσίδας σκιέρ αντοχής Λαρίσσα Λαζουτίνα με υψηλά επίπεδα αιμογλοβίνης στο αίμα της, ένδειξη πιθανού ντόπιγκ με ερυθροποιητίνη, οδήγησε στον προληπτικό αποκλεισμό της από τη σκυταλοδρομία των 20 χιλιομέτρων αντοχής. Επεσε μαζί και μιά δυσμενής γιά τους Ρώσους διαιτησία στο χόκεϋ στον αγώνα με την Τσεχία (τον οποίο όμως κέρδισαν) και γυρίσαμε στη περίοδο του ψυχρού πολέμου, οι Ρώσοι θεωρώντας ότι υποτιμούνται και αδικούνται συστηματικά απειλούν με μποϊκοτάζ!
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν νόημα ως τέτοιοι όταν τελούνται σε ένα πνεύμα άμιλλας και ισότητας των αγωνιζομένων. Πρέπει να είναι και να φαίνονται καθαροί. Οταν συγχέονται με πατριωτική γιορτή της διοργανώτριας χώρας, με ευκαιρία ξεκαθαρίσματος λογαριασμών μεταξύ αθανάτων και με παρεΐστικες συμπεριφορές αυτάρεσκων διεθνών αθλητοπατέρων κινδυνεύουν να γίνουν ένα σκέτο τσίρκο.
