2002 ευκαιρίες
Η Ματιά της Ελένης
Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην ΑΥΓΗ, 30 Δεκεμβρίου 2001
2002 ευκαιρίες
Αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι όλος ο Ελληνικός αθλητισμός ισορροπεί στη κορυφή ενός παγόβουνου αναβολικών και μαστίζεται από τους ανέμους της διαπλοκής την ώρα που όλοι προσπαθούν με το ένα χέρι να κρατηθούν από τον γλιστερό πάγο γιά να μην πέσουν στη μαύρη θάλασσα της αφάνειας που χάσκει από κάτω και με το άλλο χέρι να μαζέψουν όσο περισσότερα μπορούν από τη βροχή των εκατομμυρίων που πέφτει γύρω τους, ενώ όλοι μετρούν τις μέρες ώσπου να χαράξει η νέα Ολυμπιακή αυγή με τη προσμονή και το φόβο των όσων θα αποκαλύψει, οι προοπτικές του Ελληνικού Αθλητισμού γιά το 2002 είναι κάτι παραπάνω από λαμπρές. Δηλαδή θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι και πολύ χειρότερα.
Στην Ελλάδα ο Αθλητισμός βρίσκεται σε μία καμπή. Φεύγει από τον παλιό δρόμο του ερασιτέχνη αθλητή, του ανθρώπου δηλαδή που είναι αθλητής γιατί αυτό τον ευχαριστεί, γιατί αγαπάει τον αθλητισμό και περνάει στον καινούργιο δρόμο του επαγγελματία αθλητή, που σίγουρα του αρέσει ο αθλητισμός αλλά που βρίσκεται εκεί ασκώντας ευσυνείδητα το επάγγελμα που επέλεξε. Στη μέση της καμπής συνυπάρχουν δίπλα δίπλα άνθρωποι που βαδίζουν σε διαφορετικούς δρόμους, όπως υπάρχουν και άνθρωποι που προβληματίζονται ποιόν δρόμο θα διαλέξουν προσωπικά.
Θα μου πείτε είναι καινούργιο πράγμα ο επαγγελματικός αθλητισμός στη χώρα μας; Οχι, αλλά αλλαγές νοοοτροπίας αυτής της έκτασης θέλουν μιά γενιά και εμείς είμαστε στη μέση της πορείας. Οι δύο νοοτροπίες συνυπάρχουν. Η κάθε νοοτροπία έχει τα καλά και τα κακά της. Ο ερασιτέχνης μπορεί να βάλει κάποια στιγμή τα πάντα στην άκρη γιά κάτι που αγαπάει. Το φιλότιμο γιά τον πραγματικό ερασιτέχνη δεν είναι λέξη, είναι ο τρόπος που νοεί τον εαυτό του. Αλλά από την άλλη η αγάπη φέρνει πίκρες και η πίκρα διαβρώνει. Το φιλότιμο και η αγάπη μπορεί να είναι μεγάλες πηγές δύναμης, δεν οδηγούν όμως απαραίτητα στη καλύτερη κατανομή δυνάμεων.
Ο επαγγελματίας μπορεί να βλέπει τα πράγματα από μιά απόσταση, να ενεργεί λογικά. Αγαπάει τον αθλητισμό – γιατί αλλιώς αυτή η δουλειά δεν γίνεται, έχει υπερβολικά μεγάλες απαιτήσεις – αλλά δεν τυφλώνεται από το πάθος. Μπορεί να βάλει την αποτελεσματικότητα πιό ψηλά όταν χρειάζεται. Εχει όμως και εμπόδια ανυπέρβλητα, εμπόδια που δεν συμφέρει να τα υπερβεί.
Τι καλά θα ήταν να είχε κανείς τα προτερήματα και των δύο χωρίς τα ελαττώματά τους; Ναι το φαντάζομαι αυτό θα σκέφτεστε. Το να έχει κανείς μέτρο και φόρα, όπως έλεγε παλιότερα και το τραγούδι, μένει πάντα ζητούμενο. Εύκολα πάντως θα δείτε αθλητές που να έχουν τα ελαττώματα και των δύο, χωρίς αγάπη και χωρίς επαγγελματισμό.
Στη χρονιά που αρχίζει θα συνεχιστεί η σύγκρουση της νοοτροπίας του ερασιτέχνη και της νοοτροπίας του επαγγελματία. Στο τέλος θα επικρατήσει ο επαγγελματίας, αλλά ως τότε θα ζούμε σε ενδιαφέροντες καιρούς.
