Δημοτικοί Αθλητικοί Οργανισμοί

Η Ματιά της Ελένης

Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην ΑΥΓΗ, 15 Οκτωβρίου 2006

Δημοτικοί Αθλητικοί Οργανισμοί

Η βασική ιδέα είναι απλή. Τι χρειάζονται οι δημότες; Χρειάζονται να γυμναστούν. Γιατί δεν γυμνάζονται οι δημότες; Γιατί δεν έχουν που να γυμναστούν και ίσως δεν ξέρουν πως. Τι λείπει λοιπόν; Προσιτά γυμναστήρια με ειδικευμένο προσωπικό. Ας τα φτιάξει λοιπόν ο Δήμος! Ενας Δημοτικός Αθλητικός Οργανισμός είναι μία Δημοτική αλυσίδα γυμναστηρίων, απλωμένη παντού μέσα στην πόλη, που προσφέρει σε όλους τους δημότες την ευκαιρία να γυμνάζονται εύκολα και φτηνά.

Ο Αθλητικός Οργανισμός οργανώνει διάφορα προγράμματα γυμναστικής και άθλησης που απευθύνονται στον γενικό πληθυσμό, με ξεχωριστά τμήματα κατά ηλικία, φύλο και επιθυμητή ένταση σωματικής προσπάθειας, με επικέντρωση σε διαφορετικές μεθόδους άσκησης ή διαφορετικά αθλήματα, ώστε να προσφέρεται στον κάθε δημότη μία επιλογή. Ενας Δημοτικός Αθλητικός Οργανισμός απασχολεί επαγγελματίες γυμναστές, που φροντίζουν γιά τις ειδικές ανάγκες κάθε ξεχωριστού τμήματος

Ο Αθλητικός Οργανισμός δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη νεολαία, γιατί αν οι νέοι αποκτήσουν και διατηρήσουν την καλή συνήθεια να αθλούνται, είναι πολύ πιθανό να την διατηρήσουν γιά όλη τους τη ζωή. Δεν περιορίζεται όμως μονάχα στους νέους το ενδιαφέρον του Αθλητικού Οργανισμού, φιλοδοξεί να καλύψει τις ανάγκες όλου του πληθυσμού που κατοικεί στον Δήμο. Αν θέλετε να ορίσουμε τα όρια ενός Αθλητικού Οργανισμού, ίσως θα ήταν καλύτερα να προσδιορίσουμε τι δεν είναι.

Οπωσδήποτε δεν είναι αγωνιστικός αθλητισμός, αυτό είναι δουλειά των αθλητικών συλλόγων που υπάγονται στις αντίστοιχες αθλητικές ομοσπονδίες. Ο Δημοτικός Αθλητικός Οργανισμός δεν υπάγεται σε καμμία αθλητική ομοσπονδία και δεν κατεβάζει αγωνιστική ομάδα σε κανένα πρωτάθλημα. Επίσης δεν είναι σχολικός αθλητισμός. Στο σχολείο η φυσική αγωγή είναι υποχρεωτικό μάθημα, που γίνεται με συγκεκριμένες στάνταρ γιά κάθε τάξη. Στην πράξη ο Δημοτικός Αθλητικός Οργανισμός φιλοδοξεί να καλύψει τους κατοίκους που δεν αθλούνται ικανοποιητικά με άλλο τρόπο, γιατί δεν μπορούν. Φιλοδοξεί να δώσει λύση σε αυτό το “δεν μπορώ”.

Γιά να πετύχει αυτόν τον στόχο ικανοποιητικά, πρέπει να έχει εγκαταστάσεις άθλησης σχετικά πυκνά μέσα στον Δήμο, έτσι ώστε ο κάθε κάτοικος να μπορεί να γυμναστεί κοντά στο σπίτι του. Εδώ όλοι οι Δήμοι σκοντάφτουν πάλι στο γνωστό θέμα των χώρων, αλλά επειδή ένα μεγάλο μέρος των προγραμμάτων του Αθλητικού Οργανισμού γίνεται σε μία κλειστή αίθουσα γυμναστικής, το πρόβλημα αυτό είναι συχνά πιό εύκολο να λυθεί.

Οι Δημοτικοί Αθλητικοί Οργανισμοί λοιπόν αποτελούν την απάντηση στο ερώτημα “που μπορεί να κάνει γυμναστική ο μέσος άνθρωπος”. Βέβαια καμμιά φορά στην πορεία οι προτεραιότητες μπερδεύονται. Ο Οργανισμός Νεολαίας και Αθλησης του Δήμου Αθηναίων γιά παράδειγμα, έκρινε καλό να διαθέσει τους χώρους του Σεράφειου κολυμβητήριου γιά να κτίσει κτήρια διοίκησης του Οργανισμού Νεολαίας και Αθλησης και εστιατόριο, απαντώντας έτσι ικανοποιητικά στα ερωτήματα “που μπορούν να στεγαστούν οι δημοτικοί υπάλληλοι” και “που μπορώ να φάω ένα λουκάνικο”, που δεν έχουν ομολογουμένως ιδιαίτερη σχέση ούτε με τη νεολαία, ούτε με την άθληση. Εδώ προκύπτει πάντα το καίριο ερώτημα των προτεραιοτήτων της κάθε δημοτικής αρχής, αφού δημοτικά οργανωτικά σχήματα φτιάχνει ο καθένας, οι προτεραιότητες όμως που θέτει στη λειτουργία τους ποικίλλουν. Η ουσία του Δημοτικού αθλητισμού είναι να μην μπορεί να ησυχάσει ο Δήμαρχος άμα ξέρει ότι υπάρχουν δημότες που θα ήθελαν να γυμναστούν, αλλά δεν τα καταφέρνουν γιά λόγους έλλειψης χώρων, υποδομών και χρημάτων. Η ουσία του Δημοτικού αθλητισμού δηλαδή είναι να νοιάζεται η Δημοτική αρχή γιά το θέμα. Σήμερα έχουμε όλοι μας τη δυνατότητα να ψηφίσουμε Δημάρχους και Νομάρχες που νοιάζονται γιά τον αθλητισμό περισσότερο από ότι νοιάζονται γιά τα λουκάνικα. Σήμερα έχουμε όλοι μας τη δυνατότητα να ψηφίσουμε Αριστερά.