Ολυμπιστάν

Η Ματιά της Ελένης

Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην ΑΥΓΗ, 28 Μαΐου 2006

Ολυμπιστάν

Τα θέματα της διάθεσης των Ολυμπιακών ακινήτων σε ιδιώτες γιά εμπορικές χρήσεις ρυθμίστηκαν με τον νόμο 3342/05. Ο νόμος αυτός απαριθμεί 18 Ολυμπιακά ακίνητα, από τα οποία τα 14 βρίσκονται στην Αττική, και ρυθμίζει τις επιτρεπόμενες στους χώρους αυτούς εμπορικές χρήσεις. Οταν λέμε “ρυθμίζει”, εννοούμε ότι απαριθμεί περιοριστικά τις επιτρεπόμενες εμπορικές χρήσεις στους χώρους του κάθε Ολυμπιακού ακινήτου, με την εξαίρεση του κωπηλατοδρομίου στον Σχινιά, αφού κανένας λογικός άνθρωπος δεν κατάφερε να εφεύρει κάποια εμπορική χρήση που να προσφέρεται μέσα σε ένα έλος.

Ο νόμος αυτός όμως δεν σταματάει στην απλή απαρίθμηση επιτρεπομένων χρήσεων, προχωρεί και ρυθμίζει με ιδιαίτερο τρόπο όλο το νομικό καθεστώς που διέπει τη λειτουργία των χώρων αυτών. Στην Ελλάδα γιά παράδειγμα, γιά να κάνεις κάποια οικοδομική εργασία, χρειάζεσαι άδεια από την τοπική πολεοδομία. Στους χώρους των Ολυμπιακών ακινήτων όμως οι οικοδομικές άδειες εκδίδονται κατευθείαν από το Τμήμα Οικοδομικού Κανονισμού του ΥΠΕΧΩΔΕ και βρίσκονται έξω από την αρμοδιότητα των τοπικών πολεοδομιών. Στη συνέχεια γιά να λειτουργήσει ένα κατάστημα χρειάζεται διάφορες άδειες λειτουργίας, που χορηγούνται από την εκλεγμένη τοπική αυτοδιοίκηση. Στους χώρους των Ολυμπιακών ακινήτων όμως οι άδειες λειτουργίας εκδίδονται είτε από τους υποργούς ΠΕΧΩΔΕ και Πολιτισμού είτε από την διορισμένη Περιφερειακή αυτοδιοίκηση. Δεν ενεργούν βέβαια ετσιθελικά τα υπουργεία και η διορισμένη Περιφερειακή αυτοδιοίκηση, ρωτάνε σε κάθε περίπτωση μία δωδεκαμελή γνωμοδοτική επιτροπή που προβλέπεται από τον ίδιο νόμο. Στη γνωμοδοτική αυτή επιτροπή συμμετέχει ο Γενικός Γραμματέας Ολυμπιακής Αξιοποίησης, 10 δημόσιοι υπάλληλοι από διάφορες υπηρεσίες και ένας μονάκριβος εκπρόσωπος του τοπικού δήμου, που αναλαμβάνει να επιτελέσει τα καθήκοντα του “συμβολικού μας νέγρου”, όπως έλεγαν παλιά οι Αμερικανοί, έτσι, γιά να σώζονται τα προσχήματα!

Δεν μπορούσαν βέβαια να λείπουν από το πακέτο και κάποιες ειδικές ρυθμίσεις γιά το ωράριο. Το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων στους χώρους των Ολυμπιακών ακινήτων καθορίζεται από τον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας, που μπορεί να επιτρέπει τη λειτουργία των καταστημάτων και εκτός ωραρίου και κατά τις μη εργάσιμες μέρες! Οσο γιά την εποπτεία γιά την τήρηση αυτών των όρων λειτουργίας, ξεχάστε πάλι την εκλεγμένη τοπική αυτοδιοίκηση, η Γενική Γραμματεία της Περιφέρειας ασκεί αποκλειστικά τον σχετικό έλεγχο. Υπάρχουν όμως και τα φορολογικά. Στην Ελλάδα όλα τα καταστήματα πληρώνουν δημοτικούς φόρους και τέλη. Τα καταστήματα όμως που λειτουργούν στους χώρους των Ολυμπιακών ακινήτων απαλλάσονται από την καταβολή αυτών των δημοτικών φόρων και τελών, ενώ καθορίζεται ειδικά γιά τα καταστήματα αυτά ειδικός φόρος 2% υπέρ του τοπικού δήμου. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ο τοπικός δήμος θα εισπράττει απαραίτητα αυτό το 2%, αφού τα συναρμόδια υπουργεία “δύνανται” να ρυθμίζουν ειδικά τον τρόπο και χρόνο απόδοσης αυτού του φόρου στους Δήμους!

Βέβαια το άρθρο 102 του συντάγματος προβλέπει ότι “Η διοίκηση των τοπικών υποθέσεων ανήκει στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτου και δευτέρου βαθμού. Υπέρ των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης συντρέχει τεκμήριο αρμοδιότητας γιά τη διοίκηση των τοπικών υποθέσεων.” Προφανώς όμως το άρθρο 102 του συντάγματος δεν ισχύει στους χώρους των Ολυμπιακών ακινήτων. Με τον νόμο 3342/05 δημιουργείτα στους χώρους των Ολυμπιακών ακινήτων μία ξεχωριστή επικράτεια, ένα ξεχωριστό “Ολυμπιστάν”, που βρίσκεται έξω από την Ελληνική επικράτεια και τους νόμους της, έξω ακόμα και από την Ευρωπαϊκή Ενωση και το κοινοτικό κεκτημένο!