H κουλτούρα του καθαρού αθλητισμού
Η Ματιά της Ελένης
Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην ΑΥΓΗ, 18 Δεκεμβρίου 2005
H κουλτούρα του καθαρού αθλητισμού
Ο Ιωακείμ Ολσεν είναι πρωταθλητής Δανίας στην σφαιροβολία. Κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες πέρυσι στην Ολυμπία, ισοβαθμεί με τον Αμερικανό Ανταμ Νέλσον στην πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης φέτος, με καλύτερη φετεινή επίδοση 21 μέτρα και 32 εκατοστά, που είναι η 16η καλύτερη επίδοση της χρονιάς, ενώ σε απόλυτη επίδοση είναι ο έκτος καλύτερος σφαιροβόλος του 2005, αφού τις 15 επιδόσεις που υπερβαίνουν τη δική του τις έκαναν πέντε αθλητές. Εδώ ρωτάει ο μέσος φίλαθλος, «μα πως μπορεί να είναι πρώτος στη παγκόσμια κατάταξη αφού τον πέρασαν φέτος 5 άλλοι αθλητές 15 φορές;». Μπορεί γιατί είναι σταθερός στις επιδόσεις του και έχει πολλές συμμετοχές, με καλή κατάταξη στους αγώνες που μετείχε. Βλέπετε, η παγκόσμιας κατάταξη ευνοεί τους σταθερούς αθλητές και δεν ευνοεί τους κομήτες. Δηλαδή η παγκόσμια κατάταξη ευνοεί τους καθαρούς αθλητές.
Αυτός ο καθαρός και σταθερός αθλητής μίλησε στην 4η συνδιάσκεψη του Play the Game με θέμα «Ο αθλητής υπό έλεγχο». Μας μετέφερε τα προσωπικά του βιώματα από τον χώρο του πρωταθλητισμού στη Δανία και μας εξήγησε, με μία ειλικρίνεια που άγγιζε τον κυνισμό, γιατί ο ίδιος δεν ντοπάρεται. Μεταφέρω τα λόγια του:
«Εμείς (οι Δανοί αθλητές δηλαδή) δεν μπορούμε να αποφύγουμε τους ελέγχους ντόπινγκ με το να πάμε να κρυφτούμε σε κάποιο μακρυνό σημείο του κόσμου και να μην ξέρει κανείς που να μας βρεί. Ολα τα ταξείδια μας τα πληρώνει απευθείας η ομοσπονδία, οπότε ξέρει σε ποιό αεροπλάνο μπήκα και σε ποιό ξενοδοχείο έμεινα. Ασε που δεν είμαι μόνος μου, αφού υπάρχουν τουλάχιστον δέκα άλλοι άνθρωποι στην αποστολή, από τους οποίους δεν μπορώ να κρυφτώ. Εξάλλου η ομοσπονδία δεν θα σκεφτόταν ποτέ να καλύψει κάποια παράβασή μου, γιατί μόλις θα μαθευόταν στη Δανία θα καταργούσαν αμέσως την ομοσπονδία και θα έχαναν τις θέσεις και τα προνόμιά τους». Απόηχοι Κεντέρη – Θάνου. Πάντως εδώ στην Ελλάδα δεν έχασε κανένας αθλητικός παράγοντας ούτε τη θέση ούτε τα προνόμιά του. Αμφιβάλλω αν έχασε κανείς τους ακόμα και τον ύπνο του!
Συνεχίζει ο Ολσεν, που έχει γεννηθεί το 1977: «Εγώ μπήκα στον αθλητισμό τη δεκαετία του ’90. Ηδη το ντόπινγκ δεν ήταν ανεκτό, οπότε και εγώ δεν ντοπαρίστικα. Αν είχα μπει στον αθλητισμό στις δεκαετίες του ’70 ή του ’80 που το ντόπινγκ ήταν ανεκτό και διαδεδομένο, τότε θα ντοπαριζόμουν και εγώ.»
Στη φράση αυτή του Ολσεν βρίσκεται το κλειδί γιά τη λύση του προβλήματος του ντόπινγκ στον υψηλό αθλητισμό. Η κρίσιμη έννοια είναι μονάχα μία, η ανοχή. Αν το ανεχόμαστε θα συμβεί. Αν δεν το ανεχόμαστε δεν θα συμβεί. Αυτό είναι όλο. Αν θελήσουμε να μεταφέρουμε τα διδάγματα της Κοπενχάγης στα Ελληνικά δεδομένα, τότε ο δρόμος που θα πρέπει να ακολουθήσουμε γίνεται πολύ καθαρός. Να τιμωρούνται οι ντοπαρισμένοι αθλητές με τους διετείς αποκλεισμούς τους, αλλά και όσοι ανέχονται το ντόπινγκ, αν και βρίσκονται σε υπεύθυνες θέσεις του Ελληνικού αθλητισμού, να χάνουν τις θέσεις και τα προνόμιά τους. Δεν χρειάζεται καν να διωχθούν πολλοί, μόλις γίνει κατανοητό στην πιάτσα ότι όποιος ανέχεται τέτοια πράγματα πάει σπίτι του και δεν ξαναγυρίζει, άσχετα από την κομματική του τοποθέτηση, τότε το ζήτημα θα έχει τελειώσει. Ασε που η κουλτούρα της μη ανοχής θα αρχίσει να διαχέεται από την κορυφή σε όλον τον αθλητισμό, στα σχολεία και στα γυμναστήρια, προστατεύοντας έτσι όλους του αθλούμενους νέους!
