Τζόγος

Η Ματιά της Ελένης

Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην ΑΥΓΗ, 10 Ιουλίου 2005

Τζόγος

Οποιος παρακολουθεί τα τελευταία χρόνια το χρηματιστήριο της Αθήνας, θα έχει διαπιστώσει ότι η μεγάλη κίνηση, η μεγάλη άνοδος και τα μεγάλα κέρδη εντοπίζονται κυρίως σε δύο κλάδους, τις τράπεζες και τα τυχερά παιχνίδια. Αυτό το γεγονός εκφράζει αρκετά πιστά την οικονομική κατάσταση του μέσου Ελληνα αυτά τα χρόνια, αφού ο περισσότερος κόσμος ζει με δανεικά και τζογάρει μπας και βγάλει τα χρέη. Κάτι αντίστοιχο κάνει και η Ελληνική κυβέρνηση, που επίσης ζει με δανεικά και περιμένει από τον τζόγο να ξεχρεώσει, αν και ο κυβερνητικός τζόγος διεξάγεται σε άλλο επίπεδο.

Μπορεί ο κόσμος στις γειτονιές να μαζεύεται στα πρακτορεία του ΟΠΑΠ, η κυβέρνηση όμως τζογάρει σε μεγάλο βαθμό στην ίδια τη μετοχή του ΟΠΑΠ, που προσπαθεί να μοσχοπουλήσει σε διεθνείς επενδυτές. Το 49% του Οργανισμού βρίσκεται ήδη στα χέρια ιδιωτών, ενώ και το ακόμα κρατικό 51% γιά εκεί οδεύει. Αυτές τις μέρες ιδιωτικοποιείται το ένα τρίτο της απομένουσας κρατικής συμμετοχής, ήτοι το 17% των μετοχών του Οργανισμού. Βέβαια οι υποψήφιοι μέτοχοι δεν τζογάρουν, επενδύουν. Η διαφορά βρίσκεται στον βαθμό σιγουριάς που απαιτούν πριν βάλουν τα λεφτά τους, οπότε η κυβέρνηση καλείται να τους εξασφαλίσει προκαταβολικά ότι τα κέρδη τους δεν θα είναι μονάχα πολλά, αλλά θα είναι και σίγουρα.

Οσο τζογαδόροι και αν είναι οι Ελληνες, η μανία του ΟΠΑΠ να προσθέτει συνεχώς καινούργια παιχνίδια έχει σαν αποτέλεσμα να ανταγωνίζονται τα καινούργια παιχνίδια τα παλιά, αφού οι άνθρωποι εκτός από το ΠΡΟΤΟ, ΛΟΤΤΟ, ΚΙΝΟ, ΣΤΟΙΧΗΜΑ έχουν και άλλα έξοδα. Οι ειδήμονες έκριναν ότι γιά να αντισταθμιστεί η πτώση των εισπράξεων του “Πάμε Στοίχημα”, θα πρέπει να περιληφθούν στο παιχνίδι και Ελληνικοί αγώνες. Υπήρχε βέβαια το γνωστό πρόσκομμα του Κόκκαλη, που σαν ΙΝΤΡΑΛΟΤ έχει αναλάβει τη διεξαγωγή του παιχνιδιού ενώ σαν πρόεδρος της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ πρωτοστατεί στο αντικείμενο του στοιχήματος, αλλά με κάποιον μαγικό τρόπο το θέμα εξέλιπε τον τελευταίο μήνα.

Ετσι από το φθινόπωρο οι Ελληνικοί αγώνες θα περιλαμβάνονται στο στοίχημα, μπας και βγάλει ο Αλογοσκούφης κανένα φράγκο παραπάνω από τους επενδυτές αυτόν τον μήνα. Παρατηρεί κανείς ότι οι επιδράσεις του “Πάμε Στοίχημα” στον Ελληνικό αθλητισμό ουδένα απασχόλησαν, το θέμα όμως μόνο αμελητέο δεν είναι. Το γενικότερο θέμα του τζόγου και της επίδρασής του στην Ελληνική κοινωνία μάλλον ξεφεύγει από την αρμοδιότητα αυτής της στήλης, αλλά από τη στιγμή που θα δεχτούμε ότι ο νόμιμος και ελεγχόμενος τζόγος είναι προτιμότερος από τον παράνομο και ανεξέλεγκτο, μπορούμε να διακρίνουμε τον τζόγο σε δύο κατηγορίες. Στην πρώτη κατηγορία ποντάρει κανείς στην έκβαση ενός γεγονότος το οποίο διεξάγεται αποκλειστικά και μόνο γιά να δοθεί η δυνατότητα στοιχήματος. Λαχεία, λόττο, ρουλέτα και πολλά άλλα υπάγονται στην κατηγορία αυτή. Ξέρετε εσείς κανέναν άνθρωπο που θα έριχνε με τις ώρες μπίλιες στη ρουλέτα που γυρίζει μονάχα γιά να ψυχαγωγείται κοιτώντας που θα πέσουν; Μάλλον όχι. Το στοίχημα μονάχα δίνει νόημα στην όλη ενέργεια. Στη δεύτερη κατηγορία όμως υπάγονται στοιχήματα γιά την έκβαση γεγονότων που γίνονται ούτως ή άλλως γιά άλλους λόγους. Με ή χωρίς στοίχημα οι άνθρωποι θα παίζουν και θα παρακολουθούν ποδόσφαιρο. Αν συνδέσουμε με αυτήν την ανθρώπινη δραστηριότητα οργανωμένο τζόγο, θα μπορέσει η ίδια η δραστηριότητα να μείνει ανεπηρέαστη; Θα το εξετάσουμε την επόμενη βδομάδα.