Κλήσεις, προκλήσεις, παρεκκλίσεις

Η Ματιά της Ελένης

Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην ΑΥΓΗ, 10 Απριλίου 2005

Κλήσεις, προκλήσεις, παρεκκλίσεις

Είδαμε την προηγούμενη βδομάδα τις διαδικασίες αιφνιδιαστικού ελέγχου της WADA και μερικά από τα προβλήματα που δημιουργούνται στην εφαρμογή τους. Αυτά τα προβλήματα είναι σε κάποιο βαθμό αναπόφευκτα, αφού δεν είναι δυνατόν οι αθλητές να ζουν και να προπονούνται συνεχώς σε ένα περιφραγμένο φυλασσόμενο χώρο, η μεγάλη φάση όμως έγινε όταν αυτοί οι κανονισμοί συνάντησαν τον Χρήστο Τζέκο. Αν ο Τζέκος δεν ήταν προπονητής, σίγουρα θα μπορούσε να είχε γίνει ένας εξαίρετος δικολάβος επί ειρηνοδικείω. Σαν καλός δικολάβος καταλαβαίνει ότι δεν είναι απαραίτητο να πείσει γιά οτιδήποτε την κοινή γνώμη, φτάνει μονάχα να πείσει το ειρηνοδικείο. Ξέρει ότι ένας τρόπος να αποφύγει κάποιος μία καταδίκη, είναι να τυγχάνει αγνώστου διαμονής, ώστε να μην τον βρίσκει ο δικαστικός επιμελητής γιά να του επιδόσει την κλήση. Ο Τζέκος είχε προσαρμόσει αυτή τη μέθοδο στις διαδικασίες ελέγχου ντόπινγκ της WADA, έτσι ώστε κανένας ελεγκτής να μην καταφέρνει να πάρει δείγμα ούρων από τον Κεντέρη και την Θάνου. Δεν ήσαν αγνώστου διαμονής οι δύο αθλητές, ήταν όμως πάντα άγνωστο το που βρίσκονται τώρα

Το παιχνιδάκι αυτό ξεκίνησε το 2002 και ένα χρόνο αργότερα ο διεθνής τύπος το είχε τούμπανο. Ο ΣΕΓΑΣ και το Υφυπουργείο Αθλητισμού αντιθέτως συνέχιζαν να το έχουν πάντα κρυφό καμάρι. Οταν τα δημοσιεύματα ξένων εφημερίδων μιλούσαν ανοιχτά γιά τους δύο ντοπαρισμένους Ελληνες, Σεβαστής και Λιάνης λάβροι κατακεραύνωναν τους ανθέλληνες συκοφάντες. Εστω, αφού δεν υπήρχαν αποδείξεις, δεν φρόντιζαν όμως να υποδείξουν στον Τζέκο και στους δύο αθλητές του ότι οι έλεγχοι ντόπιγκ είναι, πως να το κάνουμε, υποχρέωσή τους. Αντίθετα καθώς οι οχλήσεις προς τον ΣΕΓΑΣ γιά το που μπορεί κανεις να βρεί τους δύο αθλητές πλήθαιναν, ο ΣΕΓΑΣ επέλεγε και προτιμούσε να δείχνει ανίκανος, γιά να παίρνει την ευθύνη επάνω του και να τους καλύπτει. Με αυτά τα εξυπνακίστικα Τζέκος, Κεντέρης και Θάνου μπήκαν στο στόχαστρο της ΔΟΕ.

Η ΔΟΕ και η WADA κέρδισαν τελικά τον Τζέκο στα σημεία, αφού ανάγκασαν τους αθλητές του να μην συμμετάσχουν στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας, δεν κατάφεραν όμως να τον βγάλουν νοκ-άουτ, αποδεικνύοντας ότι σύμφωνα με τους κανονισμούς ο Κεντέρης και η Θάνου ήσαν ντοπαρισμένοι. Ο λόγος που δεν το κατάφεραν ήταν γιατί οι Ελληνικές αθλητικές αρχές έκαναν ότι πέρναγε από το χέρι τους γιά να καλύψουν το τημ Τζέκου. Η υπόθεση τώρα οδεύει στο Αθλητικό Δικαστήριο της Λωζάνης, η απόφαση του οποίου θα έχει τεράστια σημασία γιά τα ζητήματα των διαδικασιών ελέγχου ντόπινγκ στο μέλλον. Πρακτικά γιά τους δύο αθλητές δεν υπάρχει ουσιαστικό θέμα, αφού λόγω ηλικίας και οι δύο βρίσκονται στο τέλος της διεθνούς καρριέρας τους. Η υπόθεση Κεντέρη – Θάνου είναι πιά ζήτημα ηθικής και νομολογίας μόνο. Την νομολογία θα την καθορίσει το δικαστήριο της Λωζάνης. Τα θέματα ηθικής μένουν σε μας.

Το μεγάλο πρόβλημα με την διαδικασία της δικαστικής επιτροπής του ΣΕΓΑΣ δεν ήταν τόσο το περιεχόμενο της απόφασης γιά εκείνους που κατηγορήθηκαν, αλλά το ποιοί δεν κατηγορήθηκαν καν. Οι Ελληνικές αθλητικές αρχές που κάλυψαν τις ενέργειες του Τζέκου δεν μπορούν να παραπεμφθούν στην δικαστική επιτροπή του ΣΕΓΑΣ, αλλά όπως φαίνεται ούτε και πουθενά αλλού. Η αρμοδιότητα γι’ αυτούς μοιράζεται ανάμεσα στην κυβέρνηση, στη ΔΟΕ, στη WADA και στο δημόσιο φτύσιμο.