Απολογισμός

Σε όλη τη διάρκεια της τελευταίας τετραετίας η κυβέρνηση εφάρμοσε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα γυμναστικής και άσκησης των οικοδόμων από τις Βαλκανικές χώρες στα Ολυμπιακά γιαπιά του λεκανοπέδιου. Δυστυχώς το κυβερνητικό ενδιαφέρον γιά τον αθλητισμό σταμάτησε εκεί. Πολλοί περίμεναν ότι στα χρόνια της Ολυμπιακής προετοιμασίας θα ανθίσει ο αθλητισμός όχι μονάχα στην κορυφή, αλλά σε ολόκληρη την αθλητική πυραμίδα. Περίμεναν απογείωση του μαζικού αθλητισμού, περίμεναν άνθηση του ερασιτεχνικού σωματειακού αθλητισμού, περίμεναν μιά πλατιά αθλητική διαδικασία που θα ξεκινήσει από τη βάση του αθλητισμού γιά να καταλήξει σε μιά λαμπρή κορυφή στεφανωμένη με Ολυμπιακά μετάλλια. Περίμεναν μάταια.

Η Ολυμπιακή προετοιμασία των αθλητών μας ήταν προβληματική, αφού πολλές αθλητικές εγκαταστάσεις είχαν μετατραπεί σε Ολυμπιακά γιαπιά. Μερικές ομοσπονδίες μπόρεσαν να βρούν ικανοποιητικούς χώρους προετοιμασίας των αθλητών μας στην Ελλάδα, ενώ άλλες χρειάστηκε να τους στείλουν γιά προετοιμασία στο εξωτερικό. Κατέληξαν όμως οι ομοσπονδίες να αντιμετωπίζουν οικονομική στενότητα τις παραμονές των Ολυμπιακών αγώνων, καθώς τα κρατικά ταμεία άδειασαν και η κυβέρνηση τους έκοψε τη χρηματοδότηση. Ευφυώς η κυβέρνηση βρήκε τη λύση με μιά σύσταση στις διαμαρτυρόμενες ομοσπονδίες να πάνε στις τράπεζες να δανειστούν! Ευφυώς οι πρόεδροι των ομοσπονδιών προτίμησαν να ακολουθήσουν το απόφθεγμα της λαϊκής σοφίας «ου μπλέξεις». Θα χάσουμε μετάλια από αυτήν την υπόθεση, προείχε όμως η πληρωμή των Ολυμπιακών εργολάβων.

Αφού αυτά συνέβησαν στην κορυφή του αθλητισμού θα ήταν περίεργο να συμβούν καλύτερα πράγματα πιό κάτω. Ολος ο ερασιτεχνικός αθλητισμός πιέστηκε από την έλλειψη πόρων, ενώ μερικές περιοχές έχασαν και τις αθλητικές εγκαταστάσεις που είχαν πριν. Μερικές εγκαταστάσεις έκλεισαν προσωρινά, μέχρι να τελειώσουν οι Ολυμπιακοί αγώνες. Αλλες, όπως το στάδιο Καραϊσκάκη, έκλεισαν οριστικά γιά τους ερασιτέχνες αθλητές, αφού πέρασαν στην αποκλειστική χρήση του επαγγελματικού αθλητισμού.

Ο επαγγελματικός αθλητισμός μπορεί να ευνοήθηκε σκανδαλωδώς από την κυβέρνηση με τη δωρεά γηπεδικών χώρων, τα τελευταία χρόνια όμως πέρασε τη χειρότερη εποχή του. ΠΑΕ και ΚΑΕ στα πρόθυρα της χρεωκοπίας, φθίνουσα διεθνής παρουσία των Ελληνικών ομάδων, άδειες κερκίδες και εξάρσεις βίας από τους λίγους οργανωμένους οπαδούς. Οι θεατές πρώτα έγιναν τηλεθεατές και μετά έφυγαν κάνοντας ζάππιγκ.

Να μιλήσουμε γιά μαζικό και σχολικό αθλητισμό; Περιττό νομίζω, αφού περιττό το βρίσκει και η κυβέρνηση. Είχαμε βέβαια σημαντικές επιτυχίες μεμονωμένων αθλητών και ομάδων, όπως είχαμε και μερικές ομοσπονδίες που συνεχίζουν τις προσπάθειες παρά τις αντιξοότητες. Δεν είχαμε όμως τη συνολική αθλητική πολιτική που θα πήγαινε πέρα από τη βιτρίνα του αθλητισμού, εξασφαλίζοντας την άθληση σε όλους τους νέους και ταυτόχρονα χτίζοντας ένα γερό αθλητικό υπόβαθρο γιά το μέλλον.

Καθώς επίκειται η έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων οι άνθρωποι του αθλητισμού έχουν μία αγωνία· τι θα γίνει την επόμενη μέρα. Υπάρχουν φόβοι ότι μετά τους αγώνες κινδυνεύει να ξεφουσκώσει όλο το οικοδόμημα του Ελληνικού αθλητισμού. Τα τελευταία χρόνια ο αθλητισμός αποτέλεσε τη πρόφαση γιά τον πλουτισμό των εργολάβων. Τώρα ο Ελληνικός αθλητισμός κινδυνεύει με το κλείσιμο του Ολυμπιακού κύκλου να βρεθεί πεταμένος στα αζήτητα.