Το τίμημα της Αθανασίας (Ι)

Η Ματιά της Ελένης

Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην ΑΥΓΗ, 20 Ιουνίου 2001

Το τίμημα της Αθανασίας (Ι)

Οι Αθάνατοι. Η προσφώνηση των μελών της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής φέρει όλη την ιδεολογική φόρτιση της προσδοκίας της τελειότητας. Γιατί υποτίθεται ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι οι θεματοφύλακες των υψηλών αρχών του Ολυμπιακού κινήματος. Οι θεματοφύλακες του Ωραίου, του Μεγάλου και του Αληθινού. Υποτίθεται ότι προσωποποιούν την υπέρβαση της ανθρώπινης κλίμακας μέσα από την ανθρώπινη προσπάθεια.

Υποτίθεται. Γιατί αν θες να καταστρέψεις έναν άνθρωπο φόρτωσέ τον με ιδεολογικό φορτίο υπεράνθρωπο. Αν το φορτωθεί και το πιστέψει συντρίβεται. Αν το φορτωθεί χωρίς να το πολυπιστεύει γίνεται κυνικός. Πάντως τα μέλη της ΔΟΕ είναι ως επί το πλείστον πρακτικοί άνθρωποι.

Συντηρούν μιά εικόνα, και η συντήρηση της εικόνας γίνεται αυτοσκοπός. Η ΔΟΕ έχει ορισμένους σημαντικούς στόχους να επιτελέσει, και στην ιεράρχηση που κάνει η ίδια πρώτος στόχος της ΔΟΕ είναι η διαφύλαξη και προαγωγή της ΔΟΕ. Μα δεν είναι αυτό προϋπόθεση γιά την επίτευξη των υπόλοιπων στόχων; Παντού και πάντα έτσι τείνει να συμβαίνει. Το μέσο γίνεται αυτοσκοπός, ο αρχικός στόχος αν δεν χάνεται θολώνει.

Στις 16 Ιουλίου οι Αθάνατοι θα εκλέξουν στη Μόσχα τον καινούργιο Πρόεδρο της ΔΟΕ, τον αντικαταστάτη του Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ που αποχωρεί. Ηταν 16 Ιουλίου του 1980 όταν ο Σάμαρανκ εξελέγη Πρόεδρος της ΔΟΕ, πάλι στη Μόσχα. Μέσα στα 21 χρόνια που μεσολάβησαν ο Σάμαρανκ είχε μεγαλύτερη επίδραση στο Ολυμπιακό κίνημα από οποιονδήποτε άνθρωπο μετά τον Βικέλα και τον Βαρώνο ντε Κουμπερτέν. Εξελέγη στη προεδρία της ΔΟΕ τρεις μέρες πρίν αρχίσουν οι Ολυμπιακοί της Μόσχας που σημαδεύτηκαν από τη ψυχροπολεμική αποχή των Αμερικανών. Οι επόμενοι Ολυμπιακοί του 1984 είχαν ήδη δοθεί στο Λος Αντζελες, τη μόνη πόλη που έκανε τον κόπο να θέσει υποψηφιότητα, χωρίς όμως να δεσμευτεί γιά την ανάληψη του κόστους των Αγώνων! Την ευθύνη του κόστους ανέλαβε η Οργανωτική επιτροπή. Το οικονομικό φιάσκο των Αγώνων του 1976 στο Μόντρεαλ βάραινε πολύ, θέτοντας σε αμφισβήτηση ακόμα και την επιβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα είχε γίνει και η περίφημη πρόταση Καραμανλή γιά μόνιμη τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα.

Ο Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ έβαλε λοιπόν πρώτη προτεραιότητα το ταμείο. Η αιώνια διαμάχη γιά την ερασιτεχνική καθαρότητα των αθλητών λύθηκε. Με μικρά αλλά γρήγορα βήματα οι Ολυμπιακοί αθλητές έγιναν στην ουσία επαγγελματίες. Με μεγάλα και γρήγορα βήματα ότι μπορούσε να εμπορευματοποιηθεί εμπορευματοποιήθηκε. Μέχρι και η μεταφορά της Ολυμπιακής φλόγας από τους λαμπαδηδρόμους γίνεται ελίγδην. Το χιλιόμετρο πουλιέται σε πλειστηριασμό.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες σώθηκαν, αλλά γιά όποιον είχε συμμετάσχει σε Ολυμπιακούς Αγώνες πριν το 1984 οι Ολυμπιακοί Αγώνες χάθηκαν. Γιατί οι Αγώνες στους οποίους είχα συμμετάσχει εγώ το 1972 στο Μόναχο δεν τελούνται πιά.