Φλόγα και “φως ιλαρόν”

Φλόγα και “φως ιλαρόν”

Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στο περιοδικό ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, 16 Απριλίου 2004.

Φέτος η λαμπαδηδρομία του Ολυμπιακού φωτός του Απόλλωνα συμπίπτει χρονικά με την ετήσια Πασχαλινή λαμπαδηδρομία της Εκκλησίας. Αναπόφευκτες οι συγκρίσεις, αν και νομίζω ότι καμμία πλευρά δεν τις ήθελε. Το «ιλαρόν φως» της Εκκλησίας προκύπτει και αυτό από μόνο του στα Ιεροσόλυμα, αν και η αφή δεν έχει τόσο κοντινή τηλεοπτική λήψη. Από τη στιγμή που βγαίνει όμως από τον ναό ξεκινά και αυτό τη δική του λαμπαδηδρομία, με πλήρη τηλεοπτική κάλυψη. Αν και αυτό το άρθρο γράφεται πρίν από το Μεγάλο Σάββατο, οι τεχνικές λεπτομέρειες της Εκκλησιαστικής λαμπαδηδρομίας είναι γνωστές από προηγούμενες χρονιές και μπορούν να συγκριθούν – από τεχνική πλευρά – με τα όσα είδαμε στην Ολυμπία.

Παρατηρεί κανείς πρώτα-πρώτα ότι οι κληρικοί είναι κάπως πιό συντηρητικοί στα τεχνικά τους μέσα· χρησιμοποιούν κάθε χρονιά ένα απλό και δοκιμασμένο κερί, αντί να σχεδιάζουν κάθε φορά και διαφορετική δάδα. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζουν ένα πράγμα, όλοι ξέρουν ακριβώς πως δουλεύει, πως ανάβει και πότε σβήνει. Ασε που το κερί είναι ελαφρύτερο, αφού το σώμα του κεριού είναι ταυτόχρονα και το καύσιμο, ενώ και πιό πολύ ώρα κρατάει και φτηνότερα στοιχίζει. Σκεφτείτε ότι ή Ολυμπιακή δάδα ζυγίζει 700 γραμμάρια, στοιχίζει 304 Ευρώ και σβήνει σε 23 λεπτά, αφού τελειώνει το αέριο. Φτάνει δηλαδή να θελήσει ένας δήμαρχος να απευθύνει χαιρετισμό σε τρείς γλώσσες και πρέπει να έχεις εφεδρική φιάλη αερίου, αναπτήρα πρόχειρο και ταχυδακτυλουργικές ικανότητες γιά να μην σου σβήσει το φως του Απόλλωνα.

Μετά οι κληρικοί είναι κάπως πιό πρακτικοί στο να κρατάνε το δικό τους φως αναμμένο· αφού τους προκύψει το μοιράζουν αμέσως σε όλο τον κόσμο, διαρκούσης της λαμπαδηδρομίας. Εσβησε το κεράκι σου λοιπόν; Ανάβεις από τον διπλανό.

Πέρα όμως από τα διαφορετικά τεχνικά μέσα, η Εκκλησία έχει ένα μεγάλο οργανωτικό πλεονέκτημα με το δικό της φως· ξέρει τι να το κάνει. Αναψε; Το στέλνουν αμέσως στις εκκλησίες γιά άμεση διανομή στο κοινό. Καλύτερο δίκτυο διανομής ίσως, αλλά και προνοητικότητα. Από την παραγωγή στην κατανάλωση. Βέβαια δεν το ανάβουν πέντε μήνες νωρίτερα, αφήνοντάς το να ξεροσταλιάζει ώσπου να το χρειαστούν. Αντίθετα το Ολυμπιακό φως βρίσκεται ήδη στο Παναθηναϊκό στάδιο, γιά λόγους που δεν τους θυμάται πιά κανείς, προσθέτοντας σε όλα τα άλλα και την υποχρέωση να του αποδίδονται τιμές αρχηγού κράτους! Ασε που υπάρχει και μία διένεξη ανάμεσα την ΔΟΕ και στην ΑΘΗΝΑ 2004 γιά το ποιός έχει την υποχρέωση να αποδίδει στο φως του αναπτήρα του κ. Λάμπη Νικολάου τιμές αρχηγού κράτους. Διερωτώμαι όμως, στήνεις έτσι έναν αρχηγό κράτους στο ύπαιθρο γιά δύο μήνες, με μονη παρηγοριά ότι του έχεις κουβαλήσει και δύο ένστολους να του αποδίδουν τιμές; Πάντως και το φως της Εκκλησίας δικαιούται τιμές αρχηγού κράτους, αλλά ευτυχώς η Εκκλησία τελειώνει τη δική της λαμπαδηδρομία πολύ γρήγορα και πιό σεμνά..

Υπάρχει και μία οικονομική διαφορά ανάμεσα στις δύο λαμπαδηδρομίες, το φως του Απόλλωνα πληρώνεται με το χιλιόμετρο προσυμφωνημένα από σπόνσορες, ενώ οι κληρικοί, αφού πάνε το ιερό φως στις εκκλησίες, το μοιράσουν δωρεάν στους πιστούς και δέχονται από αυτούς μόνο ότι έχουν ευχαρίστηση να δώσουν. Είναι σαφές ποιά μέθοδος είναι η πιό προσοδοφόρα. Το «ιλαρόν φως» της Εκκλησίας λέγεται έτσι γιατί φέρει τη χαρά της Ανάστασης. Τα επεισόδια ιλαρότητας σχετίζονται περισσότερο με τα όσα είδαμε φέτος στο Παναθηναϊκό στάδιο.