Υπογείως

Υπογείως

Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στο περιοδικό G-magazine, Οκτώβριος 2006

Θυμάμαι τις δημοτικές εκλογές του 1994 στον Δήμο Αθηναίων. Τότε προχωρούσαν στην Αθήνα τα έργα της κατασκευής του μετρό και ο περίφημος μετροπόντικας είχε εμπνεύσει όλους τους υποψήφιους. Ο συλλογισμός τους ήταν αρκετά απλός, αφού μπορούμε να βάλουμε το τρένο υπόγεια, τι άλλο θα μπορούσαμε να βάλουμε υπόγεια; Την Πανεπιστημίου και τη Σταδίου; Υπόγεια πάρκινγκ σε κάθε γειτονιά; Την πλατεία Συντάγματος; Ολη τη πόλη πιθανώς; Μεταξύ τους κάπου εκεί κατέληξαν οι υποψήφιοι Δήμαρχοι Αθηναίων, καταχωνιάστε όλη την Αθήνα να μην τη βλέπουμε!

Το Γαλάτσι συνορεύει βέβαια με τον Δήμο Αθηναίων, αλλά όπως το μετρό, έτσι και κάποιες χαρχουδίστικες μεγαλοστομίες αργούν λιγάκι να φτάσουν στο Γαλάτσι – κάποτε φτάνουν όμως!

Σήμερα στην πόλη μας σύμφωνα με τα λεγόμενα των δύο συνδυασμών του δικομματισμού, βαίνουν αισίως προς υπογειοποίηση τα εξής ολίγα: Μία περιφερειακή οδός, δέκα (!) υπόγεια πάρκινγκ, το καμίνι, η διασταύρωση του παλιού τέρματος (σχέδιο Αρνή) και όλη η Βεΐκου. Προς το παρόν γλιτώνει η Αγία Γλυκερία, το μνημείο της Εθνικής Αντίστασης και το άγαλμα του Κολοκοτρώνη.

Τι τους έπιασε ξαφνικά; Ψάχνουν κάτι εντυπωσιακό να πουν και δεν βρίσκουν τίποτα καλύτερο; Βαρέθηκαν ειλικρινά να βλέπουν τη πόλη που έφτιαξαν και θέλουν να την καταχωνιάσουν κάπου να μην φαίνεται; Σκέφτονται με νοσταλγία την εποχή που στο Γαλάτσι έβρισκαν οικόπεδα να χτίσουν και σκέφτονται πονηρά “αν κάναμε την πόλη δίπατη θα ξεκινάγαμε πάλι από την αρχή”; Αγνωστο τι κρύβεται στα βάθη της ψυχής τους.

Αν υποθέσουμε όμως ότι εννοούν κάτι από όσα λένε, τότε μπορώ να σας πω τι κρύβεται στο βάθος του δρόμου – λεφτά, πολλά λεφτά. Ενα υπόγειο έργο είναι πάντα ένα ακριβό έργο. Στοιχίζει το σκάψιμο, στοιχίζει η στεγανοποίηση, στοιχίζει η αποχέτευση των υπόγειων νερών και των νερών της βροχής. (Μαρία, φέρε τα βατραχοπέδιλα, έχω παρκάρει στο τρίτο υπόγειο και πλημμύρισε το πάρκινγκ!). Μπορεί ακόμα να στοιχίσει ακριβά και η στήριξη του εδάφους αν πέσεις σε μαλακό έδαφος – οι κατασκευαστές του μετρό ακόμα ψάχνουν πως θα βγάλουν ένα μετροπόντικα που κόλλησε πριν χρόνια στη πλατεία Συντάγματος δίπλα στο Υπουργείο Οικονομικών!

Ολα αυτά σημαίνουν ότι μιλάμε γιά ακριβά έργα, πολύ ακριβά έργα. Υπάρχει περίπτωση βέβαια ένα υπόγειο έργο να συμφέρει, λαμπρό παράδειγμα είναι το μετρό, αλλά κανένας λογικός άνθρωπος δεν ανοίγει τέτοιες τρύπες χωρίς να έχει πολύ σοβαρό λόγο. Εκτός αν πιστεύει πως τέτοια έργα προσφέρονται γιά μεγάλες υπερβάσεις στον προϋπολογισμό τους και ότι πληρώνουν άλλοι. Γιατί σε κάθε μεγάλο υπόγειο έργο το καίριο ερώτημα είναι ποιός πληρώνει. Αν ο δήμος διατηρήσει και λειτουργήσει ένα υπόγειο πάρκινγκ, τότε χρυσοπληρώνει τον εργολάβο που το έφτιαξε και κινδυνεύει να μείνει με ένα πολύ ακριβό και ασύμφορο στη λειτουργία έργο. Αν πάλι δώσει στον κατασκευαστή τη λειτουργία του πάρκινγκ, τότε ο κατασκευαστής θα ζητήσει να πάρει και εμπορικές χρήσεις από πάνω γιά να βγαίνει, οπότε ποιό το όφελος της υπογειοποίησης;

Εμείς, η Δημοτική Κίνηση ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ, θεωρούμε τα υπόγεια έργα σπάταλα και ασύμφορα, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Θεωρούμε ακόμα τις συμπράξεις Δημόσιου – Ιδιωτικού τομέα ασύμφορες γιά τους κατοίκους της πόλης, γιατί ανεβάζουν το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών. Εχουμε περιλάβει στο πρόγραμμά μας την κατάρτιση μελέτης σκοπιμότητας γιά τη δημιουργία ενός μόνο υπόγειου πάρκινγκ στο παλιό τέρμα, σχετιζόμενου με τη χωροθέτηση του μετρό, μόνο αν αποδειχτεί ότι συμφέρει η λειτουργία του από τον Δήμο. Αλλιώς εμείς προτιμούμε να βλέπουμε το φως!