Το Μετρό στο Γαλάτσι

Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην Εφημερίδα “ΓΡΑΜΜΗ Γαλατσίου“, Ιούλιος 2017

Οπως όλοι οι παλιοί Γαλατσιώτες, μεγάλωσα σε μιά πόλη που λειτουργούσε σαν παρακλάδι της Πατησίων. Δεν ήμασταν μακρυά από το κέντρο της Αθήνας, αλλά μας χώριζαν ανηφοριές… Υπήρχε πάντα μιά συγκοινωνιακή απομόνωση από την Αθήνα που την υπαγόρευε η γεωγραφία, τόσο που το 1954 το κράτος, αδυνατώντας να λύσει το πρόβλημα, αποφάσισε να πάρει το Γαλάτσι από τον δήμο Αθηναίων και να το κάνει ξεχωριστή κοινότητα και μετά ξεχωριστό δήμο. Με τα χρόνια ανοίχτηκαν διάφοροι δρόμοι που μας έφεραν δίπλα το μακρυνό Μαρούσι και την Αγία Παρασκευή, όχι όμως και το κέντρο της Αθήνας.

Ώσπου το 2006 μάθαμε ξαφνικά ότι σχεδιάζεται καινούργια γραμμή του Μετρό που θα πιάνει όλο το Γαλάτσι και θα το συνδέει απευθείας με το κέντρο της Αθήνας! Ηταν μόλις είχα γυρίσει στο Γαλάτσι και κατέβαινα υποψήφια δήμαρχος με τους «Πολίτες σε Δράση». Γράφαμε τότε γιά το μετρό στο πρόγραμμά μας:

«Τα τρένα που θάρθουν…  

Το συγκοινωνιακό πρόβλημα του Γαλατσίου δεν είναι αυτοτελές, αλλά αποτελεί κομμάτι του συνολικού συγκοινωνιακού προβλήματος του λεκανοπεδίου. Η εξάρτηση από το αυτοκίνητο αποδείχτηκε πιά προβληματική, ενώ θεωρούμε πως τη μόνη βιώσιμη μακροπρόθεσμα λύση στο συγκοινωνιακό την δίνει το μετρό. Ετσι θεωρούμε ότι η πρόσφατη εξαγγελία γιά την κατασκευή τρίτης γραμμής του μετρό, που θα φτάνει και στο Γαλάτσι, αποτελεί μιά κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση. Διαφαίνεται όμως ήδη ο κίνδυνος το μετρό να γίνει πρόφαση γιά την καταστροφή του Αλσους Βεϊκου, με τη δημιουργία αμαξοστασίου μέσα στο Αλσος. Βάζουμε τους εξής στόχους σε σχέση με το μετρό:

• Να πιέσουμε όσο χρειάζεται γιά την κατασκευή της τρίτης γραμμής μετρό.
• Να παρέμβουμε στη φάση του σχεδιασμού του μετρό γιά την χωροθέτησή του με τρόπο που να εξυπηρετεί το Γαλάτσι.
• Να αποτρέψουμε με κάθε μέσο τη δημιουργία αμαξοστασίου του μετρό μέσα στο Αλσος Βεϊκου, που είναι υπερτοπικής σημασίας πνεύμονας πρασίνου στο κέντρο του λεκανοπεδίου.»

Πετύχαμε τον πρώτο και τον τρίτο στόχο, παλεύουμε ακόμα τον δεύτερο. Στο μεταξύ η γραμμή ονομάστηκε επίσημα «Γραμμή 4». Οταν το 2014 μπήκα στη βουλή, ήταν επόμενο ότι η πρώτη κοινοβουλευτική ερώτηση που κατέθεσα στις 12/5/2014 αφορούσε τη γραμμή 4 του μετρό. Ρωτούσα τότε απλά πότε θα ξεκινήσει το έργο. Πήρα μιά απάντηση επιφυλακτικά αισιόδοξη. Λίγο αργότερα τον ίδιο χρόνο όμως άρχισαν τα παρατράγουδα και αφορούσαν την παράλειψη από τον σχεδιασμό του έργου του σταθμού της οδού Πάρνηθος. Κατέθεσα κοινοβουλευτική ερώτηση γιά το θέμα στις 25/11/2014 και πληροφορήθηκα ότι ο σταθμός είχε κοπεί γιατί «η μορφολογία του εδάφους στη περιοχή … θα οδηγούσε σε κατασκευή σταθμού σε βάθος 50 μέτρων». Δηλαδή το Υπουργείο έλεγε στους περίοικους της οδού Πάρνηθος αυτό που έλεγε σε όλο το Γαλάτσι εδώ και δεκαετίες, «εσάς δεν μπορούμε να σας καλύψουμε γιατί είσατε πολύ ψηλά»!

Την επόμενη χρονιά ήρθαμε στη κυβέρνηση και… δεν έγινε τίποτα με το μετρό μέσα στο ταραγμένο 2015. Στις 9 Μαρτίου 2016 ξαναρώτησα πότε θα ξεκινήσει η κατασκευή της γραμμής 4 και αυτή τη φορά η απάντηση ήταν αισιόδοξα αισιόδοξη, αφού είχε εξασφαλιστεί κάποια χρηματοδότηση γιά το έργο. Στις 6 Μαρτίου 2017 επανήλθα με κοινοβουλευτική ερώτηση γιά το θέμα του σταθμού της οδού Πάρνηθος. Η απάντηση ήταν επίσης πιό αισιόδοξη από το 2014, αφού μετά τα μορφολογικά της περιοχής υπήρχε η δέσμευση να επανεξεταστεί το θέμα με γνώμονα την εξυπηρέτηση των κατοίκων της περιοχής. Είχαν μεσολαβήσει και οι κινητοποιήσεις των κατοίκων της περιοχής, που ο κάθε Υπουργός πάντα τις μετράει. Είχα προτείνει τότε στους κατοίκους να εξασφαλίσουν ψηφίσματα από τους Δήμους Αθηναίων και Γαλατσίου που να στηρίζουν τη θέση τους γιά να ισχυροποιήσουν τη διεκδίκησή τους. Το έκαναν και βρήκαν στήριξη και από τους δύο Δήμους, πράγμα που μέτρησε. Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι δεν θα είχαμε φθάσει στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα χωρίς την δυναμική, επίμονη και συστηματική κινητοποίηση των κατοίκων της περιοχής να διεκδικήσουν ένα δίκαιο αίτημα.

Στις 6 Ιουλίου φέτος ο Διευθύνων Σύμβουλος της Αττικό Μετρό κ. Θεόδωρος Παπαδόπουλος ενημέρωσε αυτοπροσώπως το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Γαλατσίου ότι θα υπάρξουν εξελίξεις στο θέμα σε λίγες βδομάδες, «όχι ότι ζητούν οι κάτοικοι, αλλά ότι μπορεί να γίνει». Περιμένουμε λοιπόν τώρα να δούμε την συμβιβαστική λύση ανάμεσα στη μορφολογία του εδάφους και τις ανάγκες των κατοίκων. Μιά λειτουργική λύση στο θέμα του σταθμού Πάρνηθος θα είναι μιά μεγάλη νίκη γιά την τοπική κοινωνία αλλά και δικαίωση γιά την εφημερίδα που διαβάζετε αυτή τη στιγμή, αφού η «ΓΡΑΜΜΗ» Γαλατσίου από την αρχή συμπαραστάθηκε στους κατοίκους και πρόβαλλε τον αγώνα τους, όταν άλλοι φορείς και μέσα τον θεωρούσαν χαμένη υπόθεση.

Είπε και άλλα ενδιαφέροντα στο Δημοτικό Συμβούλιο Γαλατσίου ο Διευθύνων Σύμβουλος της Αττικό Μετρό κ. Θεόδωρος Παπαδόπουλος, από τα οποία θα σταθώ σε δύο κρίσιμα ζητήματα που χαρακτηρίζουν τη γενική φιλοσοφία του έργου και που με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνη. Ξεκαθάρισε ότι η Αττικό Μετρό δεν θα κατασκευάσει κανένα πάρκινγκ, υπόγειο ή υπέργειο σε κάνενα σταθμό, αφού το μετρό είναι έργο εξυπηρέτησης των πεζών και όχι των αυτοκινήτων. Πίσω από αυτή τη διατύπωση βρίσκεται η διαπίστωση ότι το πάρκινγκ της Κατεχάκη δεν βγάζει τα λεφτά του και δεν έχουμε λεφτά γιά πέταμα. Συμφωνώ με τη διαπίστωση πρακτικά και θεωρητικά. Δήλωσε ακόμα όταν ρωτήθηκε γιά σταθμό στο Δημοτικό Γυμναστήριο στη Βεΐκου ότι το μετρό δεν κάνει σταθμούς γιά να καλύπτει συγκεκριμένους προορισμούς, αλλά μόνο ευρύτερες περιοχές. Ξεφούσκωσε έτσι τις προσδοκίες όσων ήθελαν στο παρελθόν να τους πάμε ιδιωτικό σταθμό μετρό στο Παλαί γιά να «αξιοποιήσουν» με δημόσια δαπάνη έναν δημόσιο χώρο. Επεσήμανε πολύ σωστά ότι οι σημαντικοί προορισμοί μέσα στη πόλη πρέπει να συνδέονται με το μετρό με λεωφορειακές γραμμές, πράγμα εύκολο και απλό.

Τέλος με την επικείμενη έλευση του μετρό στο Γαλάτσι μπαίνει στο τραπέζι και το ζήτημα της δημιουργίας κέντρου πόλης, με τη δημιουργία μιάς κεντρικής πλατείας. Οπως έχουν τα πράγματα, η μόνη εφικτή λύση είναι η απαλλοτρίωση από τον Δήμο Γαλατσίου όλου του τετραγώνου Αγίας Γλυκερίας – Ιπποκράτους – Λυσίου – Λεωφόρος Γαλατσίου. Ενα μέρος του τετραγώνου είναι ήδη δημοτικό, μένει να απαλλοτριωθεί άμεσα και το υπόλοιπο. Στο διάστημα της κατασκευής του μετρό, που θα κρατήσει 8 χρόνια, μπορεί μέρος του χώρου να χρησιμοποιηθεί ως εργοτάξιο. Μετά γίνεται μιά κεντρική πλατεία 10 στρεμμάτων που θα διαθέτει και σταθμό μετρό. Μέρος των χρημάτων που χρειάζεται γιά την απαλλοτρίωση υπάρχει ήδη στο αποθεματικό του δήμου. Γιά τα υπόλοιπα μπορεί να υπάρξει συνδυασμός δανειοδότησης από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και χρηματοδότησης από την Περιφέρεια. Να λοιπόν ο κ. Δήμαρχος έχει στάδιον δόξης λαμπρόν, την ευκαιρία να φτιάξει στο Γαλάτσι αυτό που πάντα μας έλειπε, την κεντρική πλατεία της πόλης. Γιατί το μετρό δεν έρχεται μόνο του, φέρνει και δώρα σε όσους έχουν το μυαλό να τα αξιοποιήσουν. Προσοχή όμως, πρέπει να βιαστούμε, να μην χάσουμε το τρένο!

Ελένη Αυλωνίτου

Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Β’ Αθήνας