Το Γελαστό Παιδί

Το Γελαστό Παιδί

Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην εφημερίδα ΓΡΑΜΜΗ, Ιούλιος 2008

Πριν δύο χρόνια τέτοια εποχή ο κ. Τσίρος, βάζοντας υποψηφιότητα για Δήμαρχος Γαλατσίου, προσπαθούσε να μας πείσει ότι είναι απολύτως ανεξάρτητος από οποιονδήποτε και οτιδήποτε. Στο δρόμο βέβαια του χάλασε λίγο τη μόστρα η Νέα Δημοκρατία που του έκανε το μεγάλο καψόνι να τον στηρίξει επισήμως, αλλά ο κ. Τσίρος χαμογελώντας το ξεπέρασε και αυτό.

Δύο χρόνια αργότερα πάντως τείνει να πείσει τον περισσότερο κόσμο ότι είναι πράγματι σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητος, αφού φαίνεται να επηρεάζεται κυρίως από το τελευταίο πρόσωπο με το οποίο μίλησε, όποιο κι αν τυχαίνει να είναι αυτό. Το τι πιστεύει για οτιδήποτε ο κ. Τσίρος συχνά φαίνεται να μην το ξέρει ούτε ο ίδιος. Εχει όμως εκείνο το καλοπροαίρετο που κάνει τον κόσμο γενικά να τον συμπαθεί. Αν θέλετε είναι ένας Δήμαρχος «ευτυχείτε» χωρίς όμως την έπαρση και την αλαζονεία του κ. Αβραμόπουλου. Μετά από όλα αυτά βέβαια μένει ένα σοβαρό ερώτημα, πως τα πάει ως Δήμαρχος ο κ. Τσίρος;

Κατ’ αρχάς φαίνεται ότι ως ιατρός έχει βαθύτατα επηρεασθεί από τον όρκο του Ιπποκράτη και στα Δημαρχιακά του καθήκοντα. Φαίνεται δηλαδή να ακολουθεί το Ιπποκράτειο «Αν δεν μπορείς να οφελήσεις τουλάχιστον μην βλάψεις». Ετσι τον βλέπουμε να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια να μην βλάψει, αναγνωρίζοντας όμως ότι δεν έχει και μεγάλη δυνατότητα να οφελήσει. Ορισμένα προβλήματα του Δήμου προσπαθεί να τα αντιμετωπίσει αναζητώντας συναινετικές λύσεις. Οποτε δεν καταφέρνει να τις βρει κάνει πως δεν το κατάλαβε και πάει παρακάτω.

Ο κ. Τσίρος βλέπετε αντιμετωπίζει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα γιά το οποίο δεν φταίει καταρχήν ο ίδιος. Οσο ανεξάρτητος και αν νοιώθει, στο τέλος καταλήγει να εξαρτάται από την κυβέρνηση, αφού αυτή καθορίζει το νομικό και οικονομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο πρέπει να κινηθεί. Σα να μην έφτανε αυτό, βρίσκει μπροστά του και κάποιες κυβερνητικές επιλογές που ακόμα και αν δεν του αρέσουν, τις βλέπει βουνό (το Παλαί και κάποιες προβλέψεις της νομοθεσίας περί ελευθέρων χώρων γιά παράδειγμα). Στη κατάσταση αυτή ένας Δήμαρχος έχει τελικά δύο επιλογές, είτε να στρατευθεί στην προώθηση των κυβερνητικών επιλογών, είτε να συγκρουστεί αποφασιστικά με την κυβέρνηση. Ο προκάτοχός του έκανε ουσιαστικά το πρώτο και δεν του βγήκε σε καλό, έλα όμως που και το δεύτερο δεν πολυταιριάζει στον χαρακτήρα του Δημάρχου μας! Ετσι σε κάθε ζήτημα βρίσκουμε τον κ. Τσίρο να κινείται κάπου στη μέση. Ανάμεσα στον προηγούμενο Δήμαρχο που παραλίγο να καταστρέψει το Γαλάτσι και σε κάποιον επόμενο Δήμαρχο που θα συγκρουστεί γιά να σώσει το Γαλάτσι, ο Κυριάκος Τσίρος αποτελεί απλά μία χαρούμενη ανάπαυλα.