Συνέντευξη της Ελένης Αυλωνίτου στόν δημοσιογράφο Μανώλη Μιχάλαινα
Συνέντευξη της Ελένης Αυλωνίτου στόν δημοσιογράφο Μανώλη Μιχάλαινα
Ιστότοπος athlisis.gr, 3 Μαρτίου 2013
Η Ελένη Αυλωνίτου, πρωταθλήτρια Ελλάδος στην κολύμβηση για 10 χρόνια και κάτοχος 7 πανελληνίων ρεκόρ και 4 βαλκανικών, έχει συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου και έχει αποκτήσει πολλές διακρίσεις σε διεθνείς αγώνες.
Έχει ανακηρυχτεί, επίσης, 2 φορές καλύτερη γυναίκα αθλήτρια σε όλα τα αθλήματα από τον ΠΣΑΤ. Έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στην Αμερική και έχει πάρει Διδακτορικό στην Εργοφυσιολογία από το Πανεπιστήμιο της Indiana.
Έχει γράψει δύο Επιστημονικά βιβλία: “Αθλητικές Επιδόσεις στη Κολύμβηση” (1991, 2000) που διδάσκεται στο Πανεπιστήμιο, και “Γυναίκα και Άθληση” (1993).
Είναι μέλος της Αθλητικής Επιτροπής του ΣΥΝ από το 1989 και το 2006 και το 2010 ήταν υποψήφια Δήμαρχος Γαλατσίου.
Ερ.: Πώς ξεκινήσατε να ασχολείστε με τον αθλητισμό και την κολύμβηση;
Απ.: Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, το να βρίσκομαι μέσα στο νερό, είτε στη θάλασσα, είτε στη μπανιέρα του σπιτιού μου, ήταν η μεγαλύτερη χαρά μου. Κάθε καλοκαίρι στη θάλασσα θυμάμαι να μουσκεύω αμέτρητες ώρες μέσα στο νερό, κάνοντας συνέχεια βουτιές. Θυμάμαι στις καλοκαιρινές μου διακοπές στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς – γενέτειρα του παππού μου, μετρούσα 2-3 μπάνια ημερησίως από τότε που έκλεινε το σχολείο μέχρι τότε που άνοιγε. Όσοι με έβλεπαν να κολυμπάω δεν έπαυαν να τονίζουν στους γονείς μου ότι έπρεπε να με πάνε στη πισίνα να κάνω αγωνιστική κολύμβηση. Γυρίσαμε Αθήνα, εγώ όμως δεν ξέχασα αυτές τις παραινέσεις μέχρι που έπεισα τον αδελφό μου μου να πάμε να δούμε Πανελλήνιους κολυμβητικούς αγώνες στο Ολυμπιακό Κολυμβητήριο του Ζαππείου. Ε, αυτό ήταν δεν κρατιόμουν μετά. Αφού υποσχέθηκα στον πατέρα μου ότι δεν θα παραμελήσω στο ελάχιστο τα μαθήματά μου και θα είμαι αριστούχος μαθήτρια στο σχολείο, πήρα την έγκρισή του για ν΄ αρχίσω συστηματική προπόνηση στην ομάδα του Εθνικού Γυμναστικού Συλλόγου, που εδρεύει δίπλα στο Ολυμπιακό κολυμβητήριο.
Ερ.: Γιατί διαλέξατε να ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο άθλημα ;
Απ.: Γιατί νοιώθω το υδάτινο περιβάλλον ως δεύτερη φύση μου. Αισθάνομαι πιο άνετα κολυμπώντας παρά περπατώντας. Δυστυχώς, λόγω υποχρεώσεων δεν μπορώ πια να κολυμπώ όσο θα ήθελα.
Ερ.: Τι θα συμβουλεύατε τα νέα παιδιά που τώρα κάνουν τα πρώτα τους βήματα στον αθλητισμό;
Απ.: Πρωταρχικά να χαίρονται αυτό που κάνουν, καθώς η βιωματική εμπειρία της συμμετοχής είναι αυτό που μας δίνει τα σωματικά και ψυχικά οφέλη του αθλητισμού και μας οδηγεί στο δρόμο για την ολοκλήρωση της προσωπικότητάς μας.
Ο τρόπος που ορίζουμε το σώμα μας μέσα στο χώρο, η αγωνιστική τακτική που ακολουθούμε στην επίτευξη ενός μικρότερου ή μεγαλύτερου αθλητικού στόχου, η διαδικασία με την οποία μαθαίνουμε να ξεπερνούμε τα εμπόδια που συνεχώς τοποθετεί το μυαλό μας στα τεμπέλικα από τη φύση τους κύτταρά μας, η εκμάθηση της τελειοποίησης της αθλητικής κίνησης σε κάθε συγκεκριμένο άθλημα, οι ψυχικές αντοχές που απαιτούνται και αναπτύσσονται στη διαδρομή αυτή, η συλλογικότητα και συνεργασία που απαιτούν για την επίτευξη του στόχου στα ομαδικά αθλήματα, όλα αυτά είναι μέρος της εκμάθησης και διαμόρφωσης της προσωπικότητάς μας στη πορεία μας να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι ο αντίπαλος που πρέπει να τιθασεύσουμε, να κερδίσουμε και να υπερβούμε ψυχικά διανοητικά και σωματικά είναι μόνον ο εαυτός μας.
Ερ.: Ποια πιστεύετε ότι είναι η προσφορά του αθλητισμού στο άτομο;
Απ.: Η συμμετοχή στον αθλητισμό ως βιωματική εμπειρία δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να γνωρίσει πλευρές του εαυτού του που διαφορετικά θα παρέμεναν άγνωστες. Αυτή η βιωματική εμπειρία ενισχύει εκείνες τις δυνάμεις του αθλούμενου που θα τον βοηθήσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να ξεπερνά ευκολότερα τις αντιξοότητες και να αντιμετωπίζει θετικότερα όλες τις πλευρές της ζωής. Όλα αυτά πηγάζουν από το πως αντιμετωπίζει το άτομο καθημερινά τη μικρότερη ή μεγαλύτερη μυϊκή προσπάθεια που του επιβάλλει ένα αθλητικό πρόγραμμα. Όταν φθάσει να χαίρεται και να απολαμβάνει αυτή την αγωνιστική προσπάθεια από μόνη της, θα έχει ενστερνιστεί τις αξίες και θα έχει αποκομίσει τα οφέλη του αθλητισμού, που συμβάλλουν καθοριστικά στη πορεία της προσωπικής του εξέλιξης.
Ερ.: Αθλητισμός ή πρωταθλητισμός;
Απ.: Μπαίνοντας στην ουσία των εννοιών και σε ότι αυτές εκφράζουν, ο αθλητισμός είναι υγεία ενώ ο πρωταθλητισμός δεν είναι. Ακόμη και στα πιο ευγενή αθλήματα, στα οποία δεν υπάρχει σωματική σύγκρουση με αντίπαλο, η υπερχρήση των αρθρώσεων από την επαναληπτικότητα της ίδιας κίνησης δημιουργεί και αφήνει διάφορα σωματικά προβλήματα στον πρωταθλητή. Σήμερα, στην εποχή της άκρατης εμπορευματοποίησης του αθλητισμού, η αθλητική αγορά θέλει θέαμα και η πίεση στον πρωταθλητή είναι μεγάλη. Τουλάχιστον είναι παρήγορο ότι η σημερινή εξέλιξη της αθλητικής επιστήμης μπορεί να βοηθήσει ένα πρωταθλητή, που ασχολείται πλέον σε επαγγελματική βάση με τον αθλητισμό, να ελαχιστοποιήσει τα προβλήματα στη μετέπειτα ζωή του μετά το πέρας της αγωνιστικής του καριέρας, αρκεί να μην κάνει το λάθος να καταφύγει στο ντόπινγκ.
Ερ.: Υπάρχουν στην Ελλάδα οι κατάλληλες συνθήκες αλλά και οι κατάλληλες υποδομές ώστε οι Έλληνες αθλητές να αξιοποιήσουν πλήρως το ταλέντο τους; Και τι πιστεύετε ότι πρέπει να αλλάξει ώστε να βελτιωθεί η εικόνα του ελληνικού αθλητισμού;
Απ.: Σήμερα σε συνθήκες μνημονίου, με τις πισίνες να κλείνουν γιατί δεν υπάρχουν χρήματα για αγορά πετρελαίου θέρμανσης, με εγκαταλειμμένες εγκαταστάσεις όπου το ταβάνι στάζει, με συνθήκες αποδυτηρίων δραματικές, σε συγκυρία που πρέπει να πληρώνεις για να συμμετάσχεις σε αγώνες πρωταθλημάτων, να διεκδικείς διεθνείς πρόκριση στο εξωτερικό και να μπορείς να πας μόνο πληρώνοντας από τη τσέπη σου, δεν νομίζω ότι μπορεί να αξιοποιηθεί κανένα αθλητικό ταλέντο. Οι επιτυχίες των Ελλήνων αθλητών στο εξωτερικό είναι πολύ δύσκολες κάτω από αυτές τις συνθήκες προετοιμασίας. Οι Έλληνες αθλητές που διαπρέπουν κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι πραγματικά ήρωες και οι όποιες επιτυχίες τους αποτελούν επιτυχίες των ίδιων, της οικογένειας τους και των προπονητών τους και όχι της πολιτείας που τους έχει γυρίσει τη πλάτη.
Για να αλλάξει ο αθλητισμός πρέπει να τελειώνουμε με τα μνημόνια και να αναπτύξουμε τη βάση της αθλητικής πυραμίδας αυξάνοντας τον αριθμό των πολιτών που αθλούνται συνολικά για την προσωπική τους ευχαρίστηση και υγεία. Πρέπει να δημιουργήσουμε αθλητικές υποδομές σε όλη την επικράτεια στα πλαίσια της γενικότερης πολιτικής πρόνοιας συνδεδεμένο με το χώρο της παιδείας, της υγείας και του πολιτισμού. Πρέπει να απορρίψουμε την εμπορευματοποίηση του αθλητισμού ενισχύοντας τον δωρεάν χαρακτήρα των αθλητικών υπηρεσιών από το δημόσιο σχολείο, την τοπική αυτοδιοίκηση και τους ερασιτεχνικούς συλλόγους, να αξιοποιήσουμε τις αθλητικές Ολυμπιακές εγκαταστάσεις προς όφελος των πολιτών αποτρέποντας την εκποίησή τους, να ξεκαθαρίσουμε τις οικονομικές σχέσεις του κράτους με τον αθλητισμό θεσπίζοντας αυτοτελές κονδύλι για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό από τον κρατικό προϋπολογισμό, να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικότερα τη μάστιγα του ντόπιγκ, να στηρίξουμε την αθλητική έρευνα και τεχνολογία. Πρέπει ακόμα να ενθαρρύνουμε τους πολίτες να συμμετέχουν στους αθλητικούς φορείς και σωματεία καθιερώνοντας την απλή αναλογική στις εκλογές σωματείων και ομοσπονδιών, να σεβαστούμε τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων στο κλάδο και να δώσουμε τη δυνατότητα ίσων ευκαιριών συμμετοχής στον αθλητισμό ιδιαίτερα στις πιό αδύναμες και μη προνομιούχες ομάδες του πληθυσμού, διδάσκοντας την ολυμπιακή παιδεία και τις αξίες του ολυμπισμού σε όλη τη νεολαία μας.
Ερ.: Ποιο είναι κατά τη γνώμη σας το παρόν και το μέλλον του ελληνικού αθλητισμού σε συνθήκες μνημονίου;
Απ.: Μνημόνια και αθλητισμός δεν πάνε μαζί. Ήδη στα χρόνια πριν τα μνημόνια ζούσαμε ένα στρεβλό σύστημα ανάπτυξης του αθλητισμού με την αθλητική δραστηριότητα να είναι προνομιούχος δραστηριότητα διαπλοκής με ότι αυτό συνεπάγεται. Τώρα στα χρόνια του μνημονίου εξαφανίζονται όλα τα ψήγματα χρηματοδότησης του αθλητισμού. Ο υποτυπώδης σχολικός αθλητισμός διαλύθηκε, τα προγράμματα μαζικού αθλητισμού των δήμων καταργήθηκαν, οι επιχορηγήσεις των σωματείων σταμάτησαν ενώ οι επιχορηγήσεις των ομοσπονδιών είναι τόσο πενιχρές που δεν μπορούν πιά να εκπληρώσουν τον βασικό τους ρόλο, που είναι η ανάπτυξη των αθλημάτων τους. Ο αιμοδότης του ελληνικού αθλητισμού, ο κερδοφόρος ΟΠΑΠ ξεπουλιέται ή μάλλον χαρίζεται σκανδαλωδώς και μόνο όσοι μπορούν να πληρώνουν θα αθλούνται, καταργώντας τον αθλητισμό ως κοινωνικό αγαθό και τη συνταγματική υποχρέωση της πολιτείας να τον χρηματοδοτεί. Τέλος αθλητικές εγκαταστάσεις ξεπουλιούνται με πρώτες τις αθλητικές εγκαταστάσεις του Αγίου Κοσμά, που αποτελούσαν πόλο έλξης ψυχαγωγίας και αθλητισμού του μισού και πλέον λεκανοπεδίου.
Συνεπώς ο ελληνικός αθλητισμός δεν έχει ούτε παρόν ούτε μέλλον σε συνθήκες μνημονίου και ο κόσμος του αθλητισμού θα πρέπει να δημιουργήσει ένα πλατύ αθλητικό κίνημα που θα ανατρέψει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα το μνημόνιο και τις καταστροφικές του συνέπειες.
Ερ.: Τι γνώμη έχετε για τα κίνητρα των Ελλήνων αθλητών;
Απ.: Οι Ελληνες αθλητές πέρασαν από μία κατάσταση υπερπρονομίων σε σχέση με τους συναθλητές τους άλλων χωρών με αντίστοιχες διακρίσεις, σε μία κατάσταση μηδαμινών προνομίων, όταν τα κίνητρα των αθλητών ενοχοποιήθηκαν ως παράγοντες που προήγαγαν τα πολλά κρούσματα ντόπιγκ στη χώρα μας. Τα τελευταία χρόνια όμως χάθηκαν πολλοί αθλητές λόγω έλλειψης κινήτρων, οπότε πρέπει να γίνει μιά προσπάθεια να επανέλθουν κάποια αθλητικά προνόμια, με κάποιον όμως εξορθολογισμό.
Τα κίνητρα των αθλητών πρέπει να είναι εξορθολογισμένα, ώστε να είναι δίκαια και να λειτουργούν ως υποστηρικτικά της προσπάθειας των αθλητών και όχι να γίνονται αυτοσκοπός της αθλητικής προσπάθειας. Πρέπει να επιβραβεύεται μία συνολική αθλητική πορεία και όχι μία μόνο μικρή ή μεγάλη διάκριση. Τα κίνητρα να δίνονται σταδιακά και με τέτοιο τρόπο, ώστε να βραβεύεται η διάρκεια παραμονής του αθλητή/τριας στον αθλητισμό και όχι να οδηγούν στην αποχώρησή του/της (π.χ. προσαυξημένα ποσοστά μπόνους εισαγωγής σε ΑΕΙ σε σύνολο διακρίσεων). Επίσης σε περίπτωση διάκρισης σε Ολυμπιακούς Αγώνες ή Παγκόσμια Πρωταθλήματα τα όποια οικονομικής φύσεως προνόμια του αθλητή/τριας να δίνονται μετά το πέρας της αθλητικής του καριέρας μέσα πάντα σε λογικά πλαίσια.
Ερ.: Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) πρότεινε να αφαιρεθεί η πάλη από το πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων από το 2020 και μετά. Ποια είναι η άποψη σας πάνω σε αυτό το θέμα;
Απ.: Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή εμπορευματοποιώντας πλήρως τους Ολυμπιακούς αγώνες στα πλαίσια της μεγιστοποίησης των εμπορικών κερδών ανακάλυψε ότι το άθλημα της πάλης δεν χρειάζεται, καθώς δεν είναι τηλεοπτικό και δεν αποφέρει διαφημίσεις και κέρδη. Έτσι ανιστόρητα συζητάει τη κατάργησή της κι ας είναι άθλημα που ονοματίζεται στον Ολυμπιακό ύμνο, κι ας είναι βασικό άθλημα των Ολυμπιακών Αγώνων από την αρχαιότητα κι ας μην νοούνται Ολυμπιακοί Αγώνες χωρίς το άθλημα της πάλης. Δυστυχώς η χώρα μας φαίνεται αδύναμη να αντιδράσει όπως πρέπει σε μια τέτοια κατάσταση, αφήνοντας τους ξένους να μιλήσουν γιά μας. Εάν όμως συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να αντιδράσουμε δυναμικά, ώστε να μην αφήσουμε να περνάει ούτε ως σκέψη από μυαλό των ανιστόρητων «Αθάνατων» θεματοφυλάκων των κερδών της Κόκα Κόλα ο εξευτελισμός της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Ερ.: Με τι σας αρέσει να ασχολείστε στον ελεύθερο χρόνο σας ;
Απ.: O ελεύθερος χρόνος μου αποτελεί σπάνιο είδος μέσα στις καθημερινές οικογενειακές, επιστημονικές και πολιτικές μου υποχρεώσεις και ενασχολήσεις. Σίγουρα όμως το να μαγειρεύω για τους αγαπημένους μου ανθρώπους και φίλους αποτελεί για μένα μια μεγάλη ευχαρίστηση.
