Συνέντευξη της Ελένης Αυλωνίτου στην ΗΧΩ Γαλατσίου, Οκτώβριος 2006

Συνέντευξη της Ελένης Αυλωνίτου στην “ΗΧΩ Γαλατσίου”, Οκτώβριος 2006

ΗΧΩ: Κυρία Αυλωνίτου, μπήκατε στα δημοτικά πράγματα του Γαλατσίου ξαφνικά και δυναμικά λίγους μήνες πριν από τις δημοτικές εκλογές. Μιλήστε μου γιά την προηγούμενη σχέση σας με το Γαλάτσι.

Ε.Α.: Γεννήθηκα στην Ανω Κυψέλη, μέναμε στην οδό Κρίσσης, τέρμα ψηλά. Στο Γαλάτσι ήρθα εννιά χρονών, με έφερε ο πατέρας μου Βασίλης Αυλωνίτης και όχι το κόμμα, όπως ισχυρίζονται μερικοί! Μέναμε Γαλακηδών 9, κάτω από την Αγία Γλυκερία. Τελείωσα το δημοτικό στου Λιναρά και μετά πήγα στο γυμνάσιο στην Αλαμάνας.

ΗΧΩ: Πότε ξεκινήσατε την κολύμβηση;

Ε.Α.: Ημουν δέκα χρονών, εδώ στο Γαλάτσι ξεκίνησα. Με παρακίνησε ο αδελφός μου Βαγγέλης, που πήγαινε και κολυμπούσε στο κολυμβητήριο της φοιτητικής εστίας στον Αγ. Λουκά, κάτω στην Πατησίων. Ηταν τότε στον Εθνικό Γυμναστικό Σύλλογο της Αθήνας. Με πήρε μαζί του μία μέρα και κόλλησα! Τα πρώτα χρόνια έπαιρνα λοιπόν το λεωφορείο και κατέβαινα κάθε μέρα στον Αγ. Λουκά γιά προπόνηση. Το έσκαγα μάλιστα από το φροντιστήριο που έκανα Αγγλικά γιά να πηγαίνω να προπονούμαι. Κάποια στιγμή ανακάλυψε ο πατέρας μου ότι τζάμπα πλήρωνε το φροντιστήριο, οπότε μου έθεσε έναν όρο, μπορούσα να συνεχίσω την κολύμβηση, αλλά θα έπρεπε να είμαι πάντα αριστούχος σε όλα τα μαθήματα. Πάντα τήρησα αυτή τη συμφωνία.

ΗΧΩ: Υπήρξατε φαινόμενο στην Ελληνική κολύμβηση, είχατε και Ολυμπιακή συμμετοχή νομίζω;

Ε.Α.: Ημουν Πρωταθλήτρια Ελλάδας γιά δέκα χρόνια, με 34 χρυσά μετάλλια σε Πανελλήνιους αγώνες. Ημουν η πρώτη Ελληνίδα κολυμβήτρια που πέτυχε διεθνή διάκριση, γιά την ακρίβεια 27 χρυσά μετάλλια σε Βαλκανικούς. Το 1973 μάλιστα αναδείχθηκα καλύτερη κολυμβήτρια των Βαλκανικών Αγώνων. Είχα Πανελλήνια ρεκόρ σε 7 ατομικά αγωνίσματα και Βαλκανικά ρεκόρ σε 4 ατομικά αγωνίσματα. Την εποχή εκείνη οι Ρουμάνες και οι Βουλγάρες είχαν περάσει στη φάση της συστηματικής χρήσης αναβολικών, εδώ δεν τα ξέραμε αυτά ακόμα, οπότε δεν καταλάβαιναν πως τις κέρδιζα. Κυκλοφορούσαν τότε φήμες ότι εγώ έκανα προπόνηση στην Αμερική, εγώ όμως κολυμπούσα στη φοιτητική εστία στον Αγ. Λουκά και κατόπιν το Σεράφειο κολυμβητήριο στο Ρουφ. Βραβεύτηκα από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αθλητικού Τύπου δύο φορές ως η καλύτερη Ελληνίδα αθλήτρια της χρονιάς (1972 και1973). Είχα Ολυμπιακή συμμετοχή στο Μόναχο, το 1972.

ΗΧΩ: Πήγατε όμως αργότερα στην Αμερική.

Ε.Α.: Ναι, πήγα γιά μεταπτυχιακά. Τελειώνοντας τις σπουδές μου στα ΤΕΦΑΑ με άριστα, αφού η συμφωνία με τον πατέρα μου μου είχε γίνει συνήθεια, σταμάτησα την αγωνιστική κολύμβηση και έφυγα με υποτροφία του Ελληνικού κράτους γιά την Αμερική. Απέκτησα Μάστερ (MSc) και Διδακτορικό δίπλωμα (Ph.D.), με πρώτη ειδικότητα στην Εργοφυσιολογία και δεύτερη ειδικότητα στην Ενδοκρινολογία και Βιοχημεία της Ασκησης, από το Πανεπιστήμιο της Indiana. Είχα την ευκαιρία να μείνω στην Αμερική γιά ακαδημαϊκή καριέρα, αλλά προτίμησα να γυρίσω στην Ελλάδα.

ΗΧΩ: Μπορέσατε να αξιοποιήσετε τις σπουδές σας στην Ελλάδα;

Ε.Α.: Ναι μπόρεσα. Δουλεύω ως ερευνήτρια στο Εθνικό Κέντρο Αθλητικών Ερευνών στο Ολυμπιακό Στάδιο. Εκεί ασχολούμαστε με τις αξιολογήσεις αθλητών και αθλητικών δυνατοτήτων από επιστημονική πλευρά. Στα πλαίσια αυτής της δουλειάς μου έχω σημαντικό ερευνητικό έργο με πλήθος επιστημονικών δημοσιεύσεων και συμμετοχών σε διεθνή συνέδρια. Ερευνητικά έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με το ζήτημα της οστεοπόρωσης στη γυναίκα. Υπήρξα ακόμα Λέκτωρ στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Εχω διατελέσει Επιστημονική σύμβουλος της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας Ελλάδας και εκλεγμένο μέλος της 5μελούς Ιατρικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Κολύμβησης. Εχω γράψει και δύο επιστημονικά βιβλία: “Αθλητικές Επιδόσεις στη Κολύμβηση” (1991, 2000) που διδάσκεται στο Πανεπιστήμιο, και “Γυναίκα και Αθληση” (1993). Το αποκορύφωμα γιά μένα όμως ήρθε το 1995, όταν ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικού Τύπου, που με είχε βραβεύσει δύο χρονιές ως καλύτερη αθλήτρια, μου έδωσε ένα ειδικό βραβείο γιά την επιστημονική μου προσφορά στον Ελληνικό αθλητισμό.

ΗΧΩ: Πως βρίσκετε τον χρόνο να ασχολείστε και με την πολιτική;

Ε.Α.: Ο αθλητισμός κάνει τους ανθρώπους δραστήριους! Ανήκα στην Αριστερά από τα φοιτητικά μου χρόνια. Αργότερα εντάχτηκα στον ενιαίο Συνασπισμό, αρχικά από την αθλητική επιτροπή του κόμματος. Τα όσα συμβαίνουν γύρω μου με επηρεάζουν, δεν μπορώ να κλειστώ σε ένα επιστημονικό καβούκι και να μείνω αδιάφορη.

ΗΧΩ: Τώρα διεκδικήτε τη Δημαρχία του Γαλατσίου. Ποιά θεωρείτε τα βασικά προβλήματα της πόλης και τι σας κάνει να πιστεύετε ότι μπορείτε να τα λύσετε;

Ε.Α.: Είμαι υποψήφια δήμαρχος Γαλατσίου με τον συνδυασμό ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ. Εμείς θεωρούμε ότι τα προβλήματα στο Γαλάτσι είναι σίγουρα πολλά, εντάσσονται όμως όλα σε τρείς βασικές κατηγορίες: Ελλειψη ελεύθερων χώρων, ανεπαρκείς δημοτικές υπηρεσίες που βαίνουν προς ιδιωτικοποίηση και η αδιαφανής και αυταρχική λειτουργία του δήμου. Φέτος το καλοκαίρι στο Γαλάτσι κάηκαν 25 στρέμματα δάσους, χωρίς να κινητοποιηθούν καν τα πυροσβεστικά οχήματα του δήμου, που δεν διαθέτουν πληρώματα! Την ίδια στιγμή το βασικό μέλημα της αποχωρούσας δημοτικής αρχής είναι πως θα αλλάξει τις χρήσεις γής πλατειών και χώρων πρασίνου, ώστε ακόμα και οι ελάχιστοι ελεύθεροι χώροι που μένουν μέσα στην πόλη να οικοδομηθούν. Βασικές αρμοδιότητες του δήμου έχουν περάσει στην “Αναπτυξιακή Δημοτική Επιχείρηση Γαλατσίου”, που υποκαθιστά τον δήμο και δεν ελέγχεται από το Δημοτικό Συμβούλιο. Θεωρούμε ότι η επιχείρηση αυτή αποτελεί όχημα γιά την ιδιωτικοποίηση των δημοτικών υπηρεσιών και μνημείο αδιαφάνειας στη λειτουργία του δήμου.

Μετά υπάρχει το μεγάλο θέμα του Παλαί. Μας το φόρτωσαν εδώ ως Ολυμπιακή αθλητική εγκατάσταση, καταλαμβάνοντας ένα σημαντικό ελεύθερο χώρο στο δήμο, ενώ τώρα θέλουν να το κάνουν εμπορικό κέντρο. Θα καταστρέψουν τον εμπορικό κόσμο στο Γαλάτσι, θα μαραζώσει το κέντρο της πόλης και θα πήξουμε στην κυκλοφορία των αυτοκινήτων που θα πηγαίνουν γιά το εμπορικό κέντρο, μόνο και μόνο γιά να βγάλει ο κ. Αλογοσκούφης 3 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, έλεος πιά!

ΗΧΩ: Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι μπορείτε να τα λύσετε εσείς;

Ε.Α.: Το γεγονός ότι δεν έχω καμμία απολύτως εξάρτηση από τον κ. Αλογοσκούφη!

ΗΧΩ: Στα πλαίσια του αγώνα σας γιά τους ελεύθερους χώρους, έχετε αντιταχτεί στην ίδρυση γηροκομείου στον λόφο του Αγ, Σπυρίδωνα. Καλό πράγμα το πράσινο, τι θα γίνουν όμως οι ηλικιωμένοι;

Ε.Α.: Είμαι αντίθετη στο συγκεκριμένο σχέδιο γιά τρείς λόγους, πρέπει να διαφυλαχθεί το πράσινο, δεν εμπιστεύομαι την Ελεήμονα Εταιρία και είμαι αντίθετη στην ιδρυματοποίηση ανθρώπων. Οταν βάζεις έναν άνθρωπο σε ίδρυμα μαραζώνει, αν μπορείς λοιπόν, είναι καλύτερη η ανοικτή προστασία. Πρέπει να επεκταθεί το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι, όχι μόνο με εθελοντές, αλλά με μόνιμους ειδικευμένους δημοτικούς υπαλλήλους. Μπορεί ένας εθελοντής να βοηθήσει αποτελεσματικά τη γιαγιά που χρειάζεται βοήθεια στα ψώνια δύο φορές τη βδομάδα, αλλά ο κατάκοιτος παππούς χρειάζεται ειδικευμένη βοήθεια. Αν μπορείς να του τη δώσεις στο σπίτι του, κοντά στους οικείους του, τότε είναι πολύ καλύτερα.

ΗΧΩ: Λέγεται ότι μετά τις δημοτικές εκλογές το Γαλάτσι δεν θα σας ξαναδεί.

Ε.Α.: Αυτό λέγεται από εκείνους που θα ήθελαν να μην με είχαν δει ποτέ στο Γαλάτσι, εγώ όμως γύρισα και θα μείνω.

ΗΧΩ: Είναι όμως δεδομένο ότι θα κερδίσει τη δημαρχία είτε ο κ. Τούντας είτε ο κ. Τσίρος.

Ε.Α.: Αυτό πιστεύει και ο κ. Αλογοσκούφης. Επειδή το πιστεύει, δεν υπολογίζει καθόλου τους Γαλατσιώτες γιά το Παλαί. Σκέφτεται ο κ. Αλογοσκούφης, “τι θα κάνουν, θα φωνάξουν, θα βάλουν κανένα πανώ, στο τέλος όμως θα ψηφίσουν είτε τον Τούντα είτε τον Τσίρο – με αυτούς τα βρίσκω”. Αν τα δύο μεγάλα κόμματα δεν θεωρούσαν δεδομένη την ψήφο των Γαλατσιωτών, τότε θα μας υπολόγιζαν διαφορετικά. Δεν είναι όμως αργά, οι εκλογές είναι στις 15 Οκτωβρίου, αν οι Γαλατσιώτες ρίξουμε μία γερή φάπα σε όσους προσπαθούν να μας φορτώσουν το εμπορικό κέντρο στο Παλαί, θα μάθουν οι κυβερνήσεις να μας υπολογίζουν.