Ομιλία στη προεκλογική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στο Γαλάτσι, 15 Σεπτεμβρίου 2015
Ομιλία της Ελένης Αυλωνίτου στη προεκλογική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στο Γαλάτσι στις 15 Σεπτεμβρίου 2015
Όσοι σου λένε ”δε μπορείς” στο λέω να το ξέρεις,
είναι αυτοί που τρέμουνε μήπως τα καταφέρεις
Αυτή τη μαντινάδα θυμήθηκα αυτές τις μέρες, βλέποντας και ακούγοντας εκπροσώπους του παλιού πολιτικού κατεστημένου να προσπαθούν να κλείσουν μιά αριστερή παρένθεση και να μην τους κλείνει.
Είχαν σκαρφιστεί μιά απλή συνταγή. Μετά από 40 χρόνια διαπλοκής, διαφθοράς και απάτης στη διακυβέρνηση της χώρας και μετά από 5 χρόνια μονομερούς λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων, αφού εξαφάνισαν το 1/3 της Ελληνικής οικονομίας και άφησαν τον ένα εργαζόμενο στους 3 άνεργο, αναπόφευκτα θα εκλεγόταν μιά Αριστερή κυβέρνηση. Μόλις αναλαμβάνει λοιπόν η Αριστερά την κατηγορούν γιά την ύφεση και την ανεργία που δημιούργησαν οι ίδιοι, ψάχνοντας αφελείς που θα τους ξαναψηφίσουν γιά να τους ξαναφέρουν στη κυβέρνηση, ώστε να συνεχίσουν άλλα 40 χρόνια διαπλοκής, διαφθοράς και απάτης. Στα χαρτιά το έβρισκαν έξυπνο, πρωτότυπο, ευρηματικό. Τόσο ξεκομμένοι είναι πιά από το λαό.
Ελα όμως που δεν τους βγαίνει. Δεν είναι μόνο η μνήμη και η αγανάκτηση του κόσμου που τους το χαλάει. Είναι και που η κυβέρνηση της Αριστεράς προχώρησε μπροστά και τους άφησε πίσω.
Πριν 5 χρόνια ο ανεκδιήγητος απόγονος μιάς πολιτικής δυναστείας στάθηκε στη παραλία του Καστελόριζου και καταδίκασε τη χώρα στη φτώχεια και την εξαθλίωση, γιά να μη θίξει τα συμφέροντα των ξένων τραπεζών και hedge funds που είχαν στη κατοχή τους Ελληνικά ομόλογα. Μπορούσε τότε η χώρα μας να κάνει από μόνη της περικοπή του υπέρογκου χρέους που είχε μαζευτεί. Κάτι τέτοιο θα ήταν απόλυτα νόμιμο και σύμφωνο με τους κανόνες της Ευρωζώνης. Ηταν όμως άλλες οι προτεραιότητες των συστημικών κομμάτων εκείνης της εποχής.
Μετέτρεψαν το Ελληνικό κρατικό χρέος προς ιδιώτες σε διακρατικό, σώζοντας τις ξένες τράπεζες στη πλάτη του Ελληνικού λαού. Μας καταδίκασαν σε ατέλειωτη λιτότηα ακριβώς γιά να μη θίξουν τους συνεταίρους τους. Οπως ήταν φυσικό, το πρόγραμμα αυτό, που είχε στόχο να σώσει τις ξένες τράπεζες, πέτυχε το στόχο του και τις έσωσε. Δεν είχε όμως ποτέ στόχο να σώσει τον Ελληνικό λαό και δεν μας έσωσε, μας καταδίκασε σε 5 χρόνια ύφεσης και ανεργίας. Μέσα στα 5 αυτά χρόνια όμως πόσες φορές δεν ακούσαμε Πρωθυπουργούς και Υπουργούς να μας λένε ότι το Ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο!
Επρεπε να έρθει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με Πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα, γιά να θέσει η χώρα μας επίσημα στους εταίρους το πρόβλημα του χρέους. Να πει επιτέλους ότι αυτό το χρέος ΔΕΝ είναι βιώσιμο, ότι πνίγει τη χώρα και ότι πρέπει να μειωθεί. Δεν χάρηκαν που το άκουσαν βέβαια. Ακολούθησε μιά σκληρή, πολύ σκληρή διαπραγμάτευση. Χρησιμποίησαν εκβιασμούς, απειλές, λοιδορίες, παραβίαση και απειλή παραβίασης του κοινοτικού κεκτημένου και ότι άλλο μπόρεσαν να επινοήσουν γιά να μας κάνουν να υποχωρήσουμε. Εφτασαν να μας κλείσουν τις τράπεζες. Μπήκαν στο τραπέζι θέματα ευρύτερα από την Ευρωζώνη, όπως η γεωπολιτική ισορροπία της περιοχής. Εφτασε να παρέμβει δημόσια υπέρ της μείωσης χρέους το ΔΝΤ. Εφτασε το θέμα να ξεπεράσει τα Ευρωπαϊκά όρια και να γίνει διεθνές.
Στο τέλος φτάσαμε σε έναν πολύ δύσκολο συμβιβασμό. Καταφέραμε να φέρουμε σε πρώτη προτεραιότητα τη μείωση του χρέους με την άμεση αναδιάρθρωση φέτος το Νοέμβριο. Η αναδιάρθρση θα γίνει με τη μορφή της χρονικής παράτασης αποπληρωμής, της περιόδου χάριτος και της μείωσης επιτοκίου. Αναγκαστήκαμε όμως να δεχτούμε ένα πακέτο μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής που συνεχίζει τη λιτότητα, με ψηλούς φόρους, περιορισμό δαπανών και συνέχιση των αποκρατικοποιήσεων. Αυτό το πρόγραμμα δεν το θέλαμε, δεν μπορέσαμε όμως να πετύχουμε σε πρώτη φάση όλα όσα θέλουμε. Βέβαια ακόμα και έτσι πετύχαμε σημαντικές βελτιώσεις σε σχέση με τα προηγούμενα μνημόνια:
- Η δική μας συμφωνία αναγνωρίζει την ανάγκη λήψης ανθρωπιστικών μέτρων, διατηρεί τα ανθρωπιστικά μέτρα που λάβαμε και επιτρέπει την επέκτασή τους.
- Δεν απαιτεί απολύσεις και μειώσεις μισθών στο δημόσιο, έτσι ώστε να διατηρηθεί η βασική λειτουργία του κράτους, να υπάρχουν γιατροί στα νοσοκομεία και δάσκαλοι στα σχολεία.
- Διατηρεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις στην αγορά εργασίας, αναγνωρίζοντας την ανάγκη να τηρείται το κοινοτικό κεκτημένο, που στο θέμα αυτό γινόταν προσπάθεια να καταργηθεί.
- Αλλάζει τους βασικούς στόχους του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, καθώς και τον προορισμό των σχετικών πόρων. Ετσι γιά παράδειγμα δεν απαιτεί πιά την ιδιωτικοποίηση της μικρής ΔΕΗ.
- Πολύ σημαντικό ακόμα είναι το γεγονός ότι δανεισμός μας από εδώ και πέρα φεύγει από το Αγγλικό δίκαιο και περνάει στο Ευρωπαϊκό. Το Αγγλικό δίκαιο καταργούσε την ανεξαρτησία της χώρας μας, που αποκαθίσταται με το Ευρωπαϊκό δίκαιο.
- Τέλος η συμφωνία προβλέπει τη δυνατότητα τροποποίησης με τη λήψη αντίρροπων δημοσιονομικά ισοδύναμων μέτρων, ώστε να ισοκατανεμηθούν τα βάρη και να οδηγηθεί η χώρα μας στην οικονομική ανάπτυξη το συντομότερο.
Ποιά μέτρα όμως μπορούμε να φέρουμε που να έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, χωρίς να επιτείνουν τη λιτότητα; Ποιές περικοπές μπορούμε να κάνουμε χωρίς να θίξουμε τους εργαζόμενους;
Αυτό με ρώτησε στη τηλεόραση πριν λίγες μέρες ο κ. Παντελής Καψής του ΠΑΣΟΚ. Τον ξέρετε, είναι εκείνος που έπαιρνε μισθό από τη κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου 220.000 Ευρώ το χρόνο γιά να κρατάει τη ΝΕΡΙΤ πειθήνια. Του κόψαμε το μισθό του καϋμένου και τώρα κατεβαίνει υποψήφιος βουλευτής με τη Φώφη στον Πειραιά. Ο ίδιος όμως αποτελεί τη ζωντανή απάντηση στην ερώτησή του!
Μετά έχουμε τη φοροδιαφυγή. Μέχρι τώρα ξέραμε ότι στην Ελλάδα υπάρχει μεγάλη φοροδιαφυγή, μας έλεγαν όμως ότι πρόκειται γιά κάποιο φυσικό φαινόμενο που βρίσκεταιστο DNA του Ελληνα. Πρίν λίγες μέρες όμως ο κ. Μεϊμαράκης έκανε και εδώ μιά καθαρή και μαγκιόρικη εξήγηση. Μας είπε ο κ. Μεϊμαράκης ότι, γιά τον ίδιο και το κόμμα του, η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής δεν είναι δουλειά της κυβέρνησης, είναι υπόθεση της δικαιοσύνης. Η οποία δικαιοσύνη κατά τον κ. Μεϊμαράκη “κινείται με τους δικούς της ρυθμούς”! Πιό χαριτωμένη δικαιολόγηση της φοροδιαφυγής ομολογώ δεν έχω ξανακούσει. Ετσι βέβαια εξηγείται και η αντιμετώπιση της λίστας Λαγκάρντ από τη κυβέρνηση Σαμαρά. Γιατί θα έπρεπε να ενοχληθεί ο κ. Σαμαράς που ο στενός του σύμβουλος κ. Σταύρος Παπασταύρου ήταν στη λίστα Λαγκάρντ; Αφού ως Νεοδημοκράτης Πρωθυπουργός ήταν αναρμόδιος γιά τη δίωξη της φοροδιαφυγής, γιατί να τα χαλάσει με τα φιλαράκια του; Αυτό το δούλεμα μας ρίχνουν χρόνια τώρα και έχουν το θράσος να θέλουν να ξανακυβερνήσουν.
Εμείς στο θέμα της φοροδιαφυγής έχουμε βάλει μπροστά να κάνουμε κάτι πολύ απλό. Ξεκινάμε από τον ΦΠΑ, που στην Ελλάδα το 40% χάνεται πριν φτάσει στα κρατικά ταμεία – έχουμε την μεγαλύτερη απώλεια είσπραξης ΦΠΑ σε όλη την Ευρώπη. Συνδέουμε όλες τις ταμειακές μηχανές ηλεκτρονικά με τη Γενική Γραμματεία Εσόδων και πετυχαίνουμε την ουσιαστική καταπολέμηση της φοροκλοπής.Το σύστημα έχει δοκιμαστεί στη Πορτογαλία, που είχε ανάλογο πρόβλημα και πέτυχε πέρα από κάθε προσδοκία. Σήμερα χάνουμε κάπου 10 δις το χρόνο από ανείσπρακτο ΦΠΑ. Τα μισά να πιάσουμε, νάτη η αντιστροφή του προγράμματος!
Το αμέσως επόμενο διάστημα όμως συνεχίζει να είναι διάστημα διαπραγμάτευσης. Αμέσως μετά τις εκλογές αρχίζει η διαπραγμάτευση γιά τη μείωση του χρεόυς. Ποιόν θα εμπιστευτεί ο Ελληνικός λαός να κάνει αυτή τη διαπραγμάτευση; Τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα που ξεθάψαμε το θέμα και το φέραμε στο προσκήνιο ή τη ΝΔ, το Πασοκ και το Ποτάμι που δεν ζητούν καν μείωση του χρέους γιατί το θεωρούν βιώσιμο;
Βλέπετε αυτές οι εκλογές έχουν τεράστο διακύβευμα, κάπου κοντά σε 90 δις θα είναι το καθαρό όφελος της Ελληνικής οικονομίας αν πετύχουμε τη μείωση δημόσιου χρέους που ζητά το ΔΝΤ. Θα το εμπιστευτούμε αυτό στον κ. Μεϊμαράκη;
Που πάμε λοιπόν από εδώ και πέρα μετά τις εκλογές;
1. Διαπραγματευόμαστε άμεσα, μέσα στο 2015, τη μείωση του χρέους, που θα μας ανοίξει το δρόμο γιά τις αγορές και τις διεθνείς επενδύσεις,
2. Καταπολεμούμε τη φοροδιαφυγή και τη φοροκλοπή, αρχίζοντας από τον ΦΠΑ αλλά και τον αμαρτωλό φόρο καυσίμων και με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζουμε τα απαραίτητα έσοδα γιά μειώσουμε τους φορολογικούς συντελεστές και να καταργήσουμε σταδιακά τα μέτρα λιτότητας της σημερινής συμφωνίας,
3. Επωφελούμαστε της προσφερόμενης κοινοτικής χρηματοδότησης, αναπτυξιακό πακέτο 35 δις, ΕΣΠΑ κλπ, γιά να πάρει μπροστά η Ελληνική οικονομία,
4. Επωφελούμαστε, αφού είμαστε σε πρόγραμμα, της ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας γιά να επιστρέψουμε στις αγορές και να μην χρειαζόμαστε δανεικά από τους εταίρους – μόλις δεν θα χρειαζόμαστε δανεικά, τελειώνουν αυτόματα και τα μνημόνια.
5. Δίνουμε προτεραιότητα στην οικονομική ανάπτυξη με κύριο στόχο την καταπολέμηση της ανεργίας, ιδίως της ανεργίας των νέων. Το μέτρο της επιτυχίας μας θα είναι το πόσο θα ρίξουμε την ανεργία. Καθώς θα παίρνει μπρός η οικονομία, καθώς θα δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας και νέο εισόδημα, η Ελληνική οικονομία θα αντιδράσει σαν ένα ελατήριο που το κρατούσαν πατημένο, θα αναπηδήσει με γρήγορους ρυθμούς ανάπτυξης, τείνοντας να επανέλθει στα προηγούμενα μεγέθη της. Η αύξηση του ΑΕΠ που θα ακολουθήσει θα λύσει οριστικά και το ζήτημα του χρέους.
Γιά όλους μας σχεδόν αυτά τα τελευταία χρόνια της κρίσης υπήρξαν μαρτυρικά. Λέω σχεδόν όλους γιατί γιά μερικούς, λίγους, υπήρξαν χρυσοφόρα. Δόθηκε η ευκαιρία να καταργηθούν εργατικές κατακτήσεις δεκαετιών, να συρρικνωθεί το κοινωνικό κράτος, να συντριβούν ανταγωνιστές και να εξασφαλιστεί φτηνή εργατική δύναμη, τόσο φτηνή που άγγιξε τα όρια της εξαθλίωσης. Ετσι ακούσαμε μερικούς οικονομικούς παράγοντες αλλα και ορισμένα πολιτικά πρόσωπα να μας λένε ότι, αν δεν υπήρχαν τα μνημόνια, θα έπρεπε να τα είχανε εφεύρει! Φαντάσου τώρα πως νοιώθουν όλοι αυτοί την ώρα που βλέπουν ότι τα μνημόνια τελειώνουν σύντομα και τα τελειώνει Αριστερή κυβέρνηση. Τρέμουν στη σκέψη ότι μιά τόσο μεγάλη κρίση θα πάει χαμένη γιά τις τσέπες τους.
Αρχικά νόμισαν ότι θα κατάφερναν να ξεμπερδέψουν με μιά αριστερή παρένθεση, καθώς όμως δεν τους βγαίνει θέλουν τώρα να μας φορτωθούν σε σχήμα συγκυβέρνησης, με πρόσχημα την εθνική ενότητα, γιά να διαφυλάξουν τα συμφέροντά τους. Καταλαβαίνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το πρώτο κόμμα, εύχονται όμως να μην εξασφαλίζεται αυτοδυναμία ή κοινοβουλευτική πλειοψηφία χωρίς τη συμμετοχή τους στη κυβέρνηση.
Καλούμαστε λοιπόν 5-6 φορές τη μέρα να απαντήσουμε στο ερώτημα, με ποιόν θα συγκυβερνήσουμε αν δεν έχουμε αυτοδυναμία; Θα απαντήσω χωρίς να προσωποποιήσω την απάντηση. Υπάρχουν 4 πολιτικοί όροι γιά να συνεργαστούμε με κάποιο κόμμα:
1. Συνεργαζόμαστε μόνο με δημοκρατικά κόμματα.
2. Συνεργαζόμαστε μόνο με κόμματα που δεν έχουν σκάνδαλα να συγκαλύψουν .
3. Συνεργαζόμαστε μόνο με κόμματα που αναγνωρίζουν ότι το Ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο και απαιτούν την αναδιάρθρωσή του.
4. Συνεργαζόμαστε μόνο με κόμματα που ΔΕΝ θεωρούν ότι, αν δεν υπήρχαν τα μνημόνια, θα έπρεπε να τα εφεύρουμε!
Δεν έχουμε προσωπικά με κανέναν, αλλά όποιος έχει να κρύψει υποβρύχιες συναλλαγές δεν θα τις κρύψει στη Κουμουνδούρου!
Οποιος προτάσσει τα συμφέροντα της Ζήμενς και της Ντόϊτσε Μπάνκ αντί γιά τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού να πάει να δουλέψει εκεί, δεν θα τον κάνουμε εμείς Υπουργό!
Οποιος τέλος νομίζει ότι στα μνημόνια βρήκε την ευκαιρία να καταργήσει τα πολιτικά, κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα του Ελληνικού λαού να πάει να εξασφαλίσει από τον Ελληνικό λαό εντολή διακυβέρνησης, δεν θα του τη δώσουμε εμείς!
Υπάρχουν όμως και κάποιοι άνθρωποι που μέσα στη κρίση αναλογίζονται το παρελθόν και λένε, αν είχαμε μείνει στη δραχμή δεν θα είχαμε τώρα πρόβλημα. Θα τους απαντήσω λακωνικά, ΑΝ. Τώρα όμως έχουμε μπεί στο Ευρώ και ένα είναι σίγουρο, σε κάθε διάλυση νομισματικής ένωσης την πληρώνουν πιό άσχημα οι ασθενέστεροι. Μέχρι τώρα κανείς δεν κατάφερε να βρεί κάποια λύση στο πρόβλημα αυτό, γιατί αν υποθέσω ότι κάποιος ξέρει ανώδυνο τρόπο εξόδου από το Ευρώ, παρατηρώ ότι κρατάει το μυστικό καλά κρυμμένο και δεν τόχει πει ποτέ σε κανένα. Επειδή η ανεργία, η φτώχεια και η ανέχεια δεν αντιμετωπίζονται με παραμύθια, ούτε λύνονται με πνευματικές ασκήσεις υψηλού επιπέδου γιά χορτάτους, εμείς στον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούμε να παίζουμε με τις ζωές των ανθρώπων. Δεν γυρίζουμε πίσω στη δραχμή γιατί, καλώς ή κακώς, εκείνο το δρόμο τον έκλεισε μιά κατολίσθηση. Προχωράμε μπροστά, μόνο μπροστά.
Ιστορικά έχει παρατηρηθεί ότι, όταν μιά χώρα μπαίνει σε πρόγραμμα λιτότητας του ΔΝΤ, περνάνε 7 πρωθυπουργοί ώσπου να βγεί. Σε λίγες μέρες εκλέγουμε τον 7ο πρωθυπουργό της Ελλάδας από τότε που μπήκαμε στο πρώτο μνημόνιο.
Εκλέγουμε πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα με κοινοβουλευτική αυτοδυναμία ΣΥΡΙΖΑ, γιά να προχωρήσουμε χωρίς τρικλοποδιές.
Προχωράμε μπροστά, μόνο μπροστά, ξεμπερδεύουμε με το παλιό και κερδίζουμε το αύριο.
