Ομιλία στη προεκλογική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στο Βασιλικό Εύβοιας
Ομιλία της Ελένης Αυλωνίτου στη προεκλογική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στο Βασιλικό Εύβοιας στις 9 Ιουνίου 2012
Φίλες και φίλοι
Ηταν αδύνατο μας έλεγαν. Ηταν αδύνατο να ξεφύγει ο Ελληνικός λαός από τα κόμματα του δικομματισμού, ήταν αδύνατο μετά 30 χρόνια να επικρατήσει στην Ελλάδα μία άλλη πολιτική, ήταν αδύνατο να στραφούν οι Ελληνες αριστερά. Ηταν αδύνατο ως την 6η Μαΐου που έγινε. Δεν ήταν όμως μονάχα αυτό αδύνατο. Ολο τον Απρίλη, τον σκληρό Απρίλη του μνημονίου που μας πέρασε, ήταν αδύνατο να υπάρξει οποιαδήποτε αλλαγή ή χαλάρωση των όρων του μνημονίου, ήταν αδύνατη κάθε αναδιαπραγμάτευση, ήταν αδύνατη κάθε εναλλακτική λύση. Από την επόμενη μέρα των εκλογών όμως όλα αυτά τα αδύνατα έγιναν ξαφνικά δυνατά. Οι ίδιοι αξιωματούχοι της τρόϊκας που πριν τις εκλογές δεν δέχονταν συζήτηση γιά κανένα θέμα, την επόμενη των εκλογών έβγαλαν προτάσεις γιά χρονικές επεκτάσεις, αναπτυξιακά προγράμματα και άλλα διάφορα. Από δίπλα οι Ελληνες πρωτεργάτες του μνημονίου, κύριοι Βενιζέλος και Σαμαράς, ξαφνικά ανακάλυψαν πως ότι δεν είχαν τολμήσει να διαπραγματευτούν τη προηγούμενη φορά, θα μπορούσαν να το διαπραγματευτούν μιά χαρά την επόμενη!
Γιά δες πως αλλάζουν κάποια πράγματα. Τι έγινε όμως που τα άλλαξε; Απλά ανάμεσα στο διάστημα πριν τις εκλογές και στο διάστημα μετά τις εκλογές μεσολάβησε ένα καθοριστικό γεγονός, οι εκλογές. Με το που καταποντίστηκαν στη κάλπη οι πρωτεργάτες του μνημονίου, με το που αναδείχτηκε κύρια αντιμνημονιακή πολιτική δύναμη στη χώρα ο ΣΥΡΙΖΑ, με το που φάνηκε ότι πάμε γιά αριστερή κυβέρνηση συνεργασίας με βασικό άξονα τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλάξαν όλα. Πριν την 6η Μαΐου οι Ελληνες ήμασταν συλλήβδην τα υποζύγια της κας. Μέρκελ. Μετά την 6η Μαΐου γίναμε ο εφιάλτης της.
Δεν έμειναν βέβαια αδρανείς οι Γερμανοί πρωτεργάτες του μνημονίου και οι τοπικοί υπάλληλοί τους. Πρώτα προσπάθησαν να μας εξαγοράσουν, όπως έκαναν τόσα χρόνια με τα κόμματα του δικομματισμού. Εμειναν κατάπληκτοι όταν δεν ξεπουλήσαμε τη χώρα με αντάλλαγμα τη πρωθυπουργία. Μετά δοκίμασαν να μας εκφοβίσουν. Κάθε απειλή τους ανεβάζει τα ποσοστά μας. Τέλος προσπαθούν να μας συκοφαντήσουν, αλλά έχουν γίνει τόσο αναξιόπιστοι που κανείς δεν δίνει σημασία στα λόγια τους.
Καταλαβαίνουμε βέβαια το πρόβλημά τους. Διαπραγματεύτηκαν το μνημόνιο με τους υπαλλήλους της Ζήμενς που είχαν αναλάβει να παριστάνουν την Ελληνική κυβέρνηση, αλλά από τις 18 Ιουνίου θα μιλάνε με τον Αλέξη Τσίπρα που δεν είναι υπάλληλός τους. Καλόμαθαν τόσα χρόνια να μιλάνε με Ελληνες πολιτικούς που τους είχαν στο χέρι, τώρα θα μιλάνε με Ελληνες πατριώτες. Είχαν καλομάθει να δίνουν διαταγές σε Ελληνες Πρωθυπουργούς και τους ξύνισε που αυτά τελειώνουν τώρα.
Πανικόβλητοι οι ίδιοι προσπαθούν να μας πανικοβάλλουν με ψέμματα, μόνο που διαψεύδονται από τις εξελίξεις την επόμενη στιγμή. Μας παρουσιάζουν τη κρίση σαν κάτι γιά το οποίο φταίει η Ελλάδα, την επόμενη μέρα τρέχουν να μαζέψουν την Ισπανία μην σκάσει στα χέρια τους από την πίεση των αγορών. Μας απειλούν ότι θα φύγουμε από το Ευρώ και την επόμενη μέρα τρέχουν να καθησυχάσουν τις αγορές ότι καμμία χώρα δεν θα φύγει από το Ευρώ, αφού το κόστος θα ήταν καταστροφικό γιά τους ίδιους. Μιλάνε γιά την ανάγκη λιτότητας γιά να μείνει το Ευρώ ισχυρό και την ίδια στιγμή το Ευρώ καταρρέει από τις συνέπειες της λιτότητας!
Τι θέλουν όμως τελικά όλοι αυτοί οι τροϊκανοί; Ξεκίνησαν το μνημόνιο λέγοντας πως πρέπει να μειώσουμε το δημόσιο έλλειμα. Αρχισαν με τη μείωση των δημοσίων δαπανών, αλλά μετά έβαλαν μπροστά το πραγματικό τους σχέδιο, τη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα! Τι σχέση έχει αυτό με τη μείωση των δημοσίων δαπανών; Καμμία απολύτως! Οι δημόσιες δαπάνες ήταν απλά η πρόφαση. Ισα ίσα που η μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα μειώνει τα δημόσια έσοδα, μειώνει τις ασφαλιστικές εισφορές, αυξάνει τα δημόσια ελλείματα, σπρώχνει τη χώρα σε βαθύτερη ύφεση και στο τέλος χειροτερεύει το πρόβλημα που υποτίθεται ότι θα έλυναν. Ελα όμως που έτσι ανοίγει ο δρόμος γιά το ξεπούλημα της Ελλάδας κοψοχρονιά, ανοίγει ο δρόμος γιά Γερμανικές επενδύσεις στην Ελλάδα με αποικιακούς όρους, ανοίγει ο δρόμος γιά τη μεγιστοποίηση των κερδών μιάς πολύ μικρής ομάδας επιχειρηματιών με αντίτιμο την εξαθλίωση του Ελληνικού λαού.
Τι γίνεται όμως με το δημόσιο έλειμμα θα πει κανείς. Ρωτήστε τον Χριστοφοράκο της Ζήμενς, αν τον πετύχετε ποτέ στη Γερμανία όπου τον φυγάδεψαν κάποιοι συγκάτοικοι της πολυκατοικίας του κ. Σαμαρά. Ρωτήστε τον κ. Τσοχατζόπουλο, που γιά τις πράξεις του κανείς από το κόμμα του κ. Βενιζέλου δεν είχε πάρει μυρουδιά. Καταντήσαμε οι ίδιοι οι Γερμανοί που κατάκλεβαν την Ελλάδα δωροδοκώντας υπουργούς και κυβερνήσεις στη σειρά, τώρα να μας κουνάνε το δάκτυλο γιά το δημόσιο χρέος που οι ίδιοι προκάλεσαν!
Πως λύνεται όμως τώρα αυτός ο γόρδιος δεσμός; Δεν λύνεται, κόβεται. Κόβεται όπως έκοψε τον γόρδιο δεσμό ο Αλέξανδρος, κόβεται όπως κόβονται όλα τα δεσμά. Οταν ο κάθε μεγαλόσχημος καραγκιόζης σου κάνει πακέτο μισθούς, ελλείματα, δάνεια, τράπεζες, περίθαλψη και δημόσια περιουσία, το πρώτο που κάνεις είναι να τα ξεχωρίσεις και να τα δεις ένα ένα:
Γιά τον ιδιωτικό τομέα, μισθούς, επιδόματα, συλλογικές συμβάσεις, μετενέργεια, πράγματα δηλαδή που δεν έχουν σχέση με το δημόσιο χρέος, απλά καταργούμε τους σχετικούς νόμους της κυβέρνησης Παπαδήμου και γυρίζουμε εκεί που ήμασταν. Κόστος γιά το δημόσιο ταμείο μηδέν. Ισα ίσα που έτσι θα αποτρέψουμε την πτώση των δημοσίων εσόδων.
Γιά τον δημόσιο τομέα, μισθούς και συντάξεις, παγώνουμε αμέσως τις σχεδιασμένες παραπέρα μειώσεις και επαναφέρουμε όσους βρίσκονται στις χαμηλότερες εισοδηματικές βαθμίδες σε κάτι που να τους εξασφαλίζει μιά αξιοπρεπή διαβίωση. Δεν λύνονται όλα σε μιά μέρα, αλλά η εξαθλίωση των συνταξιούχων μπορεί να αποτραπεί άμεσα.
Γιά τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, ρυθμίσεις και όπου χρειάζεται διαγραφές δανείων, ώστε κανείς να μην πληρώνει πάνω από το 30% του μηνιάτικου στις τράπεζες. Εδώ βέβαια έχουμε και τη μεγαλύτερη ειρωνεία της όλης υπόθεσης, παλιά μας τρομοκρατούσαν ότι θα έρθει η αριστερά και θα μας πάρει τα σπίτια – σήμερα η μισή Ελλάδα ψηφίζει αριστερά γιά να σώσει το σπίτι της οικογένειας!
Γιά τις ίδιες τις τράπεζες, όποια τράπεζα θέλει λεφτά του φορολογούμενου γιά να σωθεί, δίνει κοινές μετοχές και περνάει σε δημόσιο έλεγχο. Δεν γίνεται και να τους ξελασπώνει το δημόσιο και να παραμένουν σε ιδιωτικό έλεγχο, ή το ένα ή το άλλο, ας διαλέξουν.
Γιά τη φορολογική επιδρομή, φορολόγηση του πλούτου και όχι φορολόγηση της φτώχειας! Υπάρχει μιά παροιμία, «να κλέψεις ξέρεις, να κρύψεις ξέρεις;». Στην Ελλάδα όμως τις τελευταίες δεκαετίες δεν χρειαζόταν να κρύψεις, αν δεν ήσουν μισθωτός κανείς δεν έψαχνε. Σε ποιά άλλη Ευρωπαϊκή χώρα θα έμενε ο πρώην Υπουργός άμυνας σε τέτοιο μέγαρο με φάτσα την Ακρόπολη και δεν θα έψαχναν που βρήκε τα λεφτά; Σε ποιά άλλη Ευρωπαϊκή χώρα θα «ξέχναγε» πρώην Υπουργός εξωτερικών να δηλώσει εξαγωγή ενός εκατομμυρίου ευρώ και δεν θάτρεχε τίποτα; Είδαμε και την άλλη μεγάλη είδηση αυτές τις μέρες, χαμηλόμισθος υπάλληλος είχε καταθέσει 41 εκατομμύρια ευρώ στη τράπεζα σε 2 χρόνια. Η είδηση δεν ήταν στο μέγεθος της φοροδιαφυγής, ήταν στο ότι πιάστηκε!
Γι’ αυτό θέλουμε να κάνουμε αμέσως περιουσιολόγιο, γιά να είναι γνωστό τι έχει ο καθένας, ώστε να φορολογείται ο πλούτος και όχι η φτώχεια.
Οσο γιά τς υπόλοιπες φορολογικές φαιδρότητες του κ. Βενιζέλου, το χαράτσι στη ΔΕΗ θα καταργηθεί, θα αντικατασταθούν οι φόροι στα ακίνητα με ενιαίο φόρο βάσει της συνολικής περιουσίας, θα αυξηθεί βαθμιαία το αφορολόγητο στα εισοδήματα και θα καταργηθεί ο ΦΠΑ στην εστίαση και τον τουρισμό.
Γιά τη κοινωνική ασφάλιση, εφόσον η ύφεση και η ανεργία έχουν μειώσει τα έσοδα των ταμείων, επιβάλλεται η κάλυψη του ανοίγματος από τον κρατικό προϋπολογισμό. Το ζήτημα αυτό έχει διπλή σημασία, από τη μία πρέπει να εξασφαλιστεί αξιοπρεπής διαβίωση στους συνταξιούχους και αξιοπρεπής περίθαλψη σε όλους, παράλληλα όμως οι περικοπές εδώ επιτείνουν την ύφεση και εμποδίζουν την οικονομική ανάκαμψη της χώρας.
Γιά τις ιδιωτικοποιήσεις, φτάσαμε επί κυβέρνησης Παπαδήμου στο σημείο που δεν μιλάμε πιά γιά ιδιωτικοποιήσεις αλλά γιά χάρισμα της Ελληνικής κρατικής περιουσίας – εμείς δεν χαρίζουμε το μόχθο του Ελληνικού λαού σε κανένα, όποιος νομίζει ότι θα πάρει τζάμπα τη ΔΕΗ και τον ΟΠΑΠ, να πάει να πνιγεί!
Πως όμως θα τα κάνουμε όλα αυτά αν η τρόϊκα δεν μας δίνει άλλα δάνεια;
Είναι πιά καιρός να ξεκαθαρίσουμε κάτι, η τρόϊκα μας χρεώνει τα δάνεια, αλλά τα λεφτά δεν έρχονται σε μας, πάνε κατευθείαν στους δανειστές. Δεν πληρώνονται από εκεί μισθοί και συντάξεις, από εκεί πληρώνονται οι Γερμανικές τράπεζες. Αν κόψουν τις πληρωμές, τότε κόβουν τις πληρωμές στον εαυτό τους, όχι σε μας, ενώ την ίδια στιγμή κινδυνεύουν να τινάξουν στον αέρα το Ευρώ. Τα συσσωρευμένα χρέη όμως είναι ένα θέμα που σηκώνει διαπραγμάτευση. Πρώτα πρώτα, ποιό μέρος του χρέους είναι αποτέλεσμα δωροδοκίας Ελλήνων υπουργών; Αυτό το μέρος του χρέους είναι προϊόν εγκληματικής δραστηριότητας και δεν δεσμεύει την Ελλάδα. Οσο γιά το υπόλοιπο χρέος, η χρονική διάρκεια και οι όροι αποπληρωμής είναι διαπραγματεύσιμοι και θα τους διαπραγματευτούμε.
Μόλις λοιπόν βάλει κανείς κάτω τα πραγματικά δεδομένα καταρέει η κινδυνολογία της κας Μέρκελ και του κ. Σαμαρα. ΔΕΝ πληρώνουν οι Ευρωπαίοι τους μισθούς και τις συντάξεις μας, ο Ελληνας φορολογούμενος πληρώνει. Μας λένε ακόμα ότι θα μας διώξουν από το Ευρώ, αλλά αν γιά οποιονδήποτε λόγο φύγει από το Ευρώ έστω και μία χώρα, το Ευρώ θα καταρρεύσει με ανυπολόγιστο κόστος γιά όλη την Ευρώπη, με πρώτη τη Γερμανία. Μας λένε ότι θα κινδυνεύσουν οι Ελληνικές καταθέσεις, αλλά αν καταρρεύσει έστω και μία Ευρωπαϊκή τράπεζα και χαθούν καταθέσεις, θα καταρρεύσουν αμέσως όλες οι Ευρωπαϊκές τράπεζες από τον πανικό που θα επικρατήσει.
Μέσα στο κλίμα αυτό οι δυνάμεις του συστήματος στην Ελλάδα και στην Ευρώπη ψάχνουν τρόπο να φορτώσουν τις αντιφάσεις που δημιούργησαν στο λαό, στους εργαζόμενους, στους μικροϊδιοκτήτες. Βλέποντας ότι τα συστημικά κόμματά τους καταποντίζονται, φροντίζουν να δημιουργήσουν μέχρι και δήθεν αντισυστημικά κόμματα που τα ελέγχουν οι ίδιοι, όπως τη Χρυσή Αυγή, γιά να διοχετεύσουν εκεί την αγανάκτηση του κόσμου κρατώντας τον έλεγχο της κατάστασης. Την 6η Μάη υπήρξαν Ελληνες αγανακτισμένοι που ψήφισαν Χρυσή Αυγή γιά να μπεί στη βουλή και να «δείρει» αυτούς που μας φόρτωσν το μνημόνιο. Χθές η Χρυσή Αυγή ξεκίνησε να δέρνει στ’ αλήθεια, έδειρε τη Λιάνα Κανέλλη που σε κάθε φάση αυτής της υπόθεσης καταψήφισε με συνέπεια το μνημόνιο! Την ώρα που η χώρα μας δέχεται επίθεση από τη Γερμανία, τα διεθνή κερδοσκοπικά κεφάλαια και τους εγχώριους εκπροσώπους τους, οι Χρυσαυγίτες προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο «εχθρός» των Ελλήνων είναι μερικοί ταλαίπωροι αλλοδαποί και τα κόμματα που πολέμησαν με συνέπεια το μνημόνιο από την αρχή! Μην αφήνητε του υπαλλήλους των Γερμανών να κοροϊδεύουν τον κόσμο, οι τραμπούκοι της Χρυσής Αυγής είναι η άλλη όψη των ευγενικών μνημονιακών που ψήφισαν την υποδούλωση της Ελλάδας στη Γερμανία.
Η αλήθεια όμως είναι ότι όλες οι χώρες της Ευρωζώνης έχουμε κλειστεί μέσα στο ίδιο καράβι, βουλιάζουμε ή σωζόμαστε μαζί. Οι Γερμανοί τραπεζίτες το παίζουν πλοιοκτήτες, νομίζοντας ότι εξαγόρασαν όλη την Ευρώπη και ότι μπορούν να δίνουν διαταγές σε ανεξάρτητα κράτη σαν κατακτητές. Μερικοί επιβάτες της πρώτης θέσης νομίζουν ακόμα ότι οι καμπίνες τους είναι ασφαλείς, αλλά αν βουλιάξει το καράβι βουλιάζουμε όλοι μαζί. Το αν κάναμε καλά ή όχι που ανεβήκαμε στο καράβι αυτό σηκώνει συζήτηση, αλλά τώρα είμαστε εδώ. Το ότι ο καπετάνιος είναι παλαβός και μας πάει στα βράχια είναι σίγουρο, οπότε χρειαζόμαστε αλλαγή καπετάνιου και αλλαγή ρότας. Ολη η Ευρώπη πιά έχει αγανακτήσει με τις Γερμανικές εμμονές που κινδυνεύουν να τινάξουν στον αέρα την παγκόσμια οικονομία. Δεν γίνεται όμως τα Γερμανικά σπασμένα να τα πληρώνει η Ελλάδα μόνη της, δεν θα καταστρέψουμε τη χώρα μας γιά να ικανοποιήσουμε τα Γερμανικά επιχειρηματικά συμφέροντα και τον παραλογισμό της κας. Μέρκελ.
Θα λάβουμε τα μέτρα που χρειάζονται γιά να σωθεί ο Ελληνικός λαός και να γυρίσει η χώρα στο δρόμο της οικονομικής ανάπτυξης, ενώ παράλληλα και σε συνεργασία με όλες τις Ευρωπαϊκές δυνάμεις που αντιτίθενται στη Γερμανική πολιτική θα επιδιώξουμε να δημιουργήσουμε μιά Ευρώπη που θα βάζει τη ζωή των ανθρώπων πάνω από τα κέρδη των αγορών.
Αυτό το τελευταίο το θεωρείτε αδύνατο; Μάλιστα, γυρίσαμε πάλι στα αδύνατα. Τα πάντα είναι αδύνατα ώσπου να γίνουν, όπως ήταν αδύνατο και το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μαΐου. Τώρα, στις 17 Ιουνίου, ήρθε η ώρα να ολοκληρώσει ο Ελληνικός λαός την αλλαγή πορείας που ξεκίνησε τον Μάη. Στις 17 Ιουνίου ψηφίζουμε ΣΥΡΙΖΑ, ανοίγουμε δρόμο στην ελπίδα, κάνουμε το μνημόνιο παρελθόν!
