Ομιλία στα Καραγιαννέϊκα, 22 Σεπτεμβρίου 2006

Ομιλία της Ελένης Αυλωνίτου στα Καραγιαννέϊκα, στις 22 Σεπτεμβρίου 2006

 

Φίλες και φίλοι,

Είδαμε πρόσφατα τα ψηφοδέλτια των δύο δημοτικών συνδυασμών του δικομματισμού στο Γαλάτσι και θαυμάσαμε την πολιτική ευελιξία που έχουν μερικοί άνθρωποι. Ακούς ονόματα γνωστών Δημοτικών Συμβούλων και μπερδεύεσαι, τώρα με τον Τσίρο κατεβαίνει αυτός ή με τον Τούντα; Μα αυτός δεν ήταν με τον Παπαδιονυσίου; Αλλά όχι, αυτός ήταν Νεοδημοκράτης πάντα – ή μήπως δεν ήταν;

Λέμε ότι τα δύο κόμματα του δικομματισμού δεν διαφέρουν μεταξύ τους σε τίποτα, αλλά στο Γαλάτσι ανέλαβαν να μας το αποδείξουν κιόλας στη πράξη! Τους είχα χαρακτηρίσει πριν λίγους μήνες συγκοινωνούντα δοχεία, φοβάμαι όμως ότι ήμουν υπερβολικά αισιόδοξη – αυτοί δεν βρίσκονται απλά σε συγκοινωνούντα δοχεία, έχουν πέσει όλοι με τα μούτρα στο ίδιο δοχείο, στο μεγάλο καζάνι της εξουσίας και των απολαβών της, όπου πλατσουρίζουν όλοι μαζί χαρούμενα!

Αν θέλετε να δείτε ανάγλυφα τι σημαίνει πολιτική υποκρισία, μία λέξη μονάχα θα σας πω “Παλαί”. Αυτή η λέξη στοιχειώνει τον δήμαρχο Θόδωρο Τούντα, αφού χειρίστικε την υπόθεση του Παλαί με τρόπο που να εξυπηρετεί την κυβέρνηση, να εξυπηρετεί τα Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ, να εξυπηρετεί τον Χαραγκιώνη, του διέφυγε όμως ότι σαν Δήμαρχος Γαλατσίου έπρεπε πρώτα να κοιτάξει τι εξυπηρετεί τους Γαλατσιώτες!

Θα περίμενε κανείς από τον Κυριάκο Τσίρο λοιπόν να πέσει λαύρος πάνω στο θέμα του Παλαί. Αυτό δηλαδή θα περίμενε όποιος δεν έχει καταλάβει τι σημαίνει δικομματισμός. Ανοίγω το φυλλάδιο με το πρόγραμμα της Ανεξάρτητης Δημοτικής Κίνσης του κ. Τσίρου και ψάχνω το Παλαί. Ξέρετε τι λέει γιά το Παλαί στο πρόγραμμα της Ανεξάρτητης Δημοτικής του Κίνσης ο κ. Τσίρος; Απολύτως τίποτα! Ξέρετε πόσες φορές αναφέρεται στο πρόγραμμα της Ανεξάρτητης Δημοτικής Κίνσης του κ. Τσίρου η λέξη “Παλαί”; ΚΑΜΜΙΑ!

Μα τόση ευγένεια αυτός ο άνθρωπος! Σου λέει «εδώ μου δώσανε οι Νεοδημοκράτες κοτζάμ στήριξη, θα πάω εγώ να τους λέω παλιόλογα του τύπου “Παλαί;”»

Ο Κυριάκος Τσίρος φαίνεται κατάλαβε πολύ καλά τι σημαίνει δικομματισμός. Η πολιτική στήριξη από τη Νέα Δημοκρατία πληρώνεται Το θέμα είναι ποιός την πληρώνει. Θα την πληρώσει ο κ. Τσίρος ή θα την πληρώσει ο Γαλατσιώτικος λαός;

Ο κ. Αλογοσκούφης έκανε ότι πέρναγε από το χέρι του γιά να καταστρέψει το Γαλάτσι, μετατρέποντας το Ολυμπιακό Παλαί σε εμπορικό κέντρο γιά ΤΡΙΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ.

ΤΡΙΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ. Τόσο αποτιμά ο κ. Αλογοσκούφης το Γαλάτσι και τους 60.000 Γαλατσιώτες, που καταδικάζονται σε μαρασμό του εμπορικού κέντρου της πόλης και σε ένα ατελείωτο κυκλοφοριακό πήξιμο από το Εμπορικό Κέντρο του Χαραγκιώνη. 50 ΕΥΡΩ το κεφάλι – αυτή την αξία έχουμε όλοι εμείς γιά τον κ. Αλογοσκούφη!

Αυτήν την αξία έχουμε και γιά τον κ. Τσίρο. Αυτήν την αξία έχουμε και γιά τον κ. Τούντα.

Τα δύο μεγάλα κόμματα θέλουν να εξυπηρετήσουν το μεγάλο κεφάλαιο. Το μεγάλο κεφάλαιο θέλει μεγάλους εμπορικούς χώρους μέσα στο λεκανοπέδιο και δεν τους βρίσκει εύκολα. Ο χώρος του άλσους Βέϊκου τους γυαλίζει σαν ιδανική λύση στο πρόβλημά τους, και τα δύο μεγάλα κόμματα σκίζονται να τους εξυπηρετήσουν. Το Ολυμπιακό Παλαί είναι μονάχα η αρχή – με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θέλουν να αξιοποιήσουν εμπορικά όλο το άλσος Βεΐκου. Μα φτιάχνοντας παρακαμπτήριο δρόμο μέσα από το δάσος, μα κατασκευάζοντας εδώ το αμαξοστάσιο του μετρό, θέλουν να ανοίξουν το μεγάλο φαγοπότι. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που φέτος το καλοκαίρι στο Γαλάτσι κάηκαν 25 στρέμματα δάσους. Του χρόνου θα καούν άλλα 25. Μετά θα αποχαρακτηριστούν και θα γίνουν χορτολιβαδικά, όπως η έκταση του λατομείου Λεβεντάκη. Μετά θα χτιστούν. Σιγά σιγά θα γίνουν όλα, αρκεί να καταφέρουν πρώτα να μας κοιμίσουν.

Αυτό μονάχα είναι το δύσκολο σε αυτήν την υπόθεση – γιά να πετύχουν αυτά τα σχέδια, πρέπει οι Γαλατσιώτες να κοιμηθούμε πρώτα!. Εμείς όμως δεν κοιμόμαστε.

• Δεν θεωρούμε το Παλαί χαμένη υπόθεση, θα το παλέψουμε με κάθε μέσο και θα το κερδίσουμε – το Παλαί πρέπει να μείνει δημόσιος αθλητικός χώρος.
• Δεν θεωρούμε το λατομείο Λεβεντάκη χαμένη υπόθεση, είναι και θα μείνει δασική έκταση.
• Πάνω από όλα όμως, δεν θεωρούμε το άλσος Βέϊκου χαμένη υπόθεση. Θα αγωνιστούμε γιά να προχωρήσει η διαδημοτική ενοποίηση των χώρων πρασίνου στα Τουρκοβούνια, σε συνεργασία με τους γειτονικούς Δήμους Φιλοθέης και Π. Ψυχικού, γιά να δημιουργηθεί μία υπερτοπική όαση πρασίνου γιά όλο το λεκανοπέδιο.

Δεν θέλουμε δρόμους μέσα στο άλσος. Δεν θέλουμε ελικοδρόμια, αμαξοστάσια, εμπορικά κέντρα, κοινωφελή ιδρύματα ή νεκροταφεία μέσα στο άλσος. Θέλουμε δάσος με ψηλά δέντρα, και δεν συμβιβαζόμαστε με τίποτα λιγότερο!

Δεν μας ενδιαφέρει που θα βάλει το εμπορικό του κέντρο ο Χαραγκιώνης. Δεν μας ενδιαφέρει να έχει ελικοδρόμιο δίπλα στο σπίτι της η κ. Αγγελοπούλου. Μας ενδιαφέρει να μην μας στείλου όλους στο νεκροταφείο μία ώρα αρχύτερα, όσοι υποβαθμίζουν συνεχώς την ποιότητα της ζωής μας γιά να αυξήσουν τα κέρδη τους.

Κοιτάξτε γύρω σας – δεν χωράμε να κυκλοφορήσουμε, δεν χωράμε να στρίψουμε. Δεν χωράνε τα απορριματοφόρα να περάσουν από τους στενούς δρόμους γιά μαζέψουν τα σκουπίδια! Δεν χωράει ένα σχολείο της προκοπής γιά τα παιδιά μας, που αναγκάζονται να πηγαίνουν κάθε μέρα στη Γκράβα, και μάλιστα χωρίς βολική συγκοινωνία! Φτάνει πιά η ανάπτυξη τύπου Καραμανλή – ο πρώτος έπηξε την Αθήνα, ο δεύτερος θα πήξει όλο το λεκανοπέδιο!

Είπα πως δεν χωράει ένα σχολείο της προκοπής και θυμήθηκα την κ. Γιαννάκου. Ετσι που πάει η κ. Υπουργός, είτε χωρέσει το σχολείο στο Γαλάτσι είτε όχι, αυτή θα φροντίσει να μην χωράνε μέσα τα παιδιά μας με τα μέτρα της. Ενας τρόπος βέβαια να λύσει κανείς τα προβλήματα ενός Υπουργείου, μιάς υπηρεσίας ή ενός Δήμου είναι και το να καταργήσει σιγά σιγά τις αρμοδιότητές του με την ιδιωτικοποίηση. Αυτή είναι η αγαπημένη επιλογή της κυβέρνησης, αυτή είναι και η επιλογή της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Εδώ οφείλω να αναγνωρίσω ότι ο σημερινός μας δήμαρχος, ο Θόδωρος Τούντας, έχει υπάρξει πρωτοπόρος. Κατάφερε να καταργήσει ουσιαστικά τον Δήμο Γαλατσίου και να περάσει όλες σχεδόν τις αρμοδιότητές του στην “Αναπτυξιακή Δημοτική Επιχείρηση Γαλατσίου”, χωρίς να το έχει καταλάβει ακόμα κανείς μέσα στο Γαλάτσι! Οποτε θέλει μάλιστα μπορεί να περάσει οποιαδήποτε δημοτική υπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα, με τη μορφή της “συμμετοχής ή συνεργασίας της Δημοτικής Επιχείρησης με επιχειρήσεις που έχουν παρεμφερείς σκοπούς” σύμφωνα με το άρθρο 8 του καταστατικού της Δημοτικής Επιχείρησης

Αυτή η περίφημη “Αναπτυξιακή Δημοτική Επιχείρηση Γαλατσίου”, γιά την οποία ο κ. Τούντας είναι περήφανος, είναι δυναμίτης στα θεμέλια του Δήμου Γαλατσίου και των δημοτικών υπηρεσιών μας. Εγώ θα είμαι περήφανη όταν θα έχω την ευκαιρία να προχωρήσω στη διάλυσή της, σύμφωνα με το άρθρο 9 του ίδιου καταστατικού.

Οι δημοτικές υπηρεσίες πρέπει να είναι δημοτικές. Στα μαθηματικά αυτό το λένε ταυτολογία, εδώ όμως αυτό είναι στόχος αγώνα.

Δεν υπάρχουν “όμορφες” ή “ανθρώπινες” πόλεις με κατοίκους άνεργους, φτωχούς ή κοινωνικά αποκλεισμένους. Γιά να ζούμε σε μιά “όμορφη πόλη” θα πρέπει να συγκροτήσει ο Δήμος ένα στοιχειώδες πλέγμα κοινωνικής προστασίας των κατοίκων, σε συνεργασία με κρατικούς φορείς όπου γίνεται, μόνος του όπου δεν γίνεται. Αν δεν γίνει αυτό, τα υπόλοιπα είναι μονάχα λόγια. Γιά να γίνει όμως αυτό, πρέπει να πουμε:

• όχι στις ιδιωτικοποιήσεις δημοτικών υπηρεσιών,
• όχι στις συμπράξεις δημόσιου – ιδιωτικού τομέα και
• όχι στα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης, που έχουν στόχο το μοίρασμα της ανεργίας και τη μείωση του μισθολογικού κόστους.

Επί δημαρχίας Τούντα ο Δήμος Γαλατσίου έχει υϊοθετήσει μία αυταρχική, συγκεντρωτική και μυστικοπαθή νοοτροπία. Είναι ανάγκη αυτή η νοοτροπία να σπάσει αμέσως και να υϊοθετηθεί μία νοοτροπία δημοκρατικής διαφάνειας στον Δήμο. Αυτό δεν φτάνει όμως. Εμείς θέλουμε να εισάγουμε στον Δήμο τρείς νέους θεσμούς:

• Την καθιέρωση του θεσμού του Συμμετοχικού Προϋπολογισμού γιά τον Δήμο, δηλαδή συμμετοχή των κατοίκων στην κατάρτιση και ιεράρχηση των δαπανών μετά από πλατιά συζήτηση,
• Την λειτουργία Συνοικιακών Συμβουλίων στις γειτονιές,
• Την διεξαγωγή τοπικών δημοψηφισμάτων γιά επίμαχα τοπικά θέματα.

Εμείς θεωρούμε ότι η Δημοτική αρχή οφείλει πρίν από οτιδήποτε άλλο να ακούει. Οφείλει να ακούει την αντιπολίτευση μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο, οφείλει να ακούει τους Γαλατσιώτες που έχουν παράπονα, είτε τα εκφράζουν ατομικά είτε συλλογικά, οφείλει μάλιστα να επιζητεί τη γνώμη των κατοίκων. Οφείλει να αντιμετωπίζει τους φορείς των κατοίκων όχι ως μία αναγκαία ενόχληση, αλλά ως την πολυτιμότερη βοήθεια που θα μπρορούσε να έχει μία Δημοτική αρχή.

Οπως διαπιστώνουμε πιά όλοι στο Γαλάτσι, τα δύο μεγάλα κόμματα συνεργάζονται εφ’ όλης της ύλης χωρίς κανένα πρόβλημα. Αντίθετα οι Αριστερές δυνάμεις δεν καταφέρνουν να συνεργαστούν αποτελεσματικά. Το προσπαθήσαμε στο παρελθόν, αλλά γιά κάποιους Αριστερούς το βασικό πρόβλημα σε μία συνεργασία είναι το ποιός θα έχει το πάνω χέρι. Οπότε όλοι μας διαπιστώσαμε ότι αν το δούμε εμείς έτσι το θέμα, δίνουμε το πάνω χέρι στον κ. Αλογοσκούφη. Εμείς ασχολούμαστε συνεχώς με το ποιός θα έχει όλο το δίκιο. Οι δυνάμεις του δικομματισμού ασχολούνται συνήθως με το ποιός θα έχει όλο τον Δήμο. Στο τέλος καθένας παίρνει αυτό που ήθελε.

Εμείς, οι ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ, δεν συγκροτηθήκαμε με αυτήν την παραδοσιακή αντίληψη συνεργασίας των Αριστερών δυνάμεων. Εμείς αποφασίσαμε να αλλάξουμε καποια πράγματα, να πάψουμε να ψάχνουμε λόγους διαφωνάς με το μικροσκόπιο και να αρχίσουμε να ψάχνουμε δρόμους νίκης.

Δίκιο έχουμε, το θέμα είναι να μπορούμε να βρούμε το δίκιο μας – και εμείς, οι ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ, μπορούμε.