Οι σειρήνες των αναβολικών και τα μοιραία αποτελέσματα

Οι σειρήνες των αναβολικών και τα μοιραία αποτελέσματα

Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην Εφημερίδα  “Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ“, 24 Φεβρουαρίου 2002

Τι χρειάζεται ένας αθλητής γιά να κερδίσει; Τεχνική, δύναμη, αντοχή, ορμή. Την τεχνική την δίνει η σωστή προπόνηση. Τα υπόλοιπα η φύση, η προπόνηση αλλά και η χημεία.

Τη δύναμη την δίνουν οι γεροί μύες, που τους φτιάχνει η συστηματική και επίπονη άσκηση. Αυτή βάζει σε κίνηση το μηχανισμό δημιουργίας μυϊκού ιστού και τα αποτελέσματα είναι ορατά διά γυμνού οφθαλμού. Αλλά ο μηχανισμός αυτός έχει και παράθυρα. Ουσίες που δημιουργούνται φυσιολογικά στον οργανισμό τον κινητοποιούν ή συμμετέχουν σε αυτόν. Αφού μάθαμε κάποια στιγμή πως δουλεύει ο μηχανισμός φυσιολογικά, αποκτήσαμε την ικανότητα να επεμβαίνουμε σε αυτόν με τις κατάλληλες ουσίες εξωτερικά. Τα αναβολικά κτίζουν μυϊκό ιστό. Τα ανδρογόνα αναβολικά είναι ουσίες που μοιάζουν με την ανδρική ορμόνη τεστοστερόνη, η φυσιολογική δράση της οποίας είναι η αιτία ενός πασίγνωστου φαινομένου, οι άνδρες έχουν πιό αναπτυγμένο μυϊκό σύστημα και μεγαλύτερη δύναμη από τις γυναίκες.

Τα εξωτερικώς χορηγούμενα ανδρογόνα αναβολικά δημιουργούν προϋποθέσεις γιά μυϊκή ανάπτυξη μεγαλύτερη απ’ ότι θα πετύχαινε ο άνθρωπος με το δικό του ορμονικό επίπεδο. Μόνο τις προϋποθέσεις όμως, γιατί αν κανείς πάρει αναβολικά και το ρίξει στις… ξάπλες δεν γίνεται τίποτα. Πρέπει στο διάστημα της λήψης ο αθλητής να προπονείται στο έπακρο των δυνατοτήτων του. Εννοείται, βέβαια, ότι παίρνει αναβολικά μόνο αφού έχει ήδη φτάσει σε προχωρημένο επίπεδο επιδόσεων.

Τα αναβολικά ο αθλητής τα παίρνει στη φάση της προπονητικής προετοιμασίας, μήνες ή εβδομάδες προ των αγώνων. Δεν δρούν άμεσα. Κτίζουν το μυϊκό σύστημα που θα δράσει την στιγμή του αγώνα. Καθώς πλησιάζουν οι μέρες των αγώνων, ο αθλητής σταματάει τη λήψη γιά να «καθαρίσει» ο οργανισμός γιά τον έλεγχο του ντόπινγκ.

Αν τηρηθούν οι απαραίτητες προϋποθέσεις, ο «αθλητής» αποκτά μύς που δεν θα τους είχε με άλλο τρόπο, όση προπόνηση και αν έκανε. Τόσους και τέτοιους μυς, που ενίοτε δεν μπορούν να τους αντέξουν σε πλήρη λειτουργία τα οστά και οι τένοντες. Γι’ αυτό συχνά αθλητές που κάνουν συστηματική χρήση αναβολικών τραυματίζονται.

Οι αθλητές που κάνουν συστηματική χρήση ανδρογόνων αναβολικών αποκτούν και άλλα πράγματα. Ως ορμόνες που καθορίζουν το φύλο, δίνουν στις γυναίκες αντρικά χαρακτηριστικά (μπάσα φωνή, τριχοφυΐα, ακμή, αλωπεκία ανδρικού τύπου, υπολειτουργία στις ωοθήκες και στον περιοδικό κύκλο, μεγένθυση της κλειτορίδας), ενώ αυξάνουν τις πιθανότητες να γεννήσει η γυναίκα αργότερα παιδί γενετικά προβληματικό. Στους άνδρες μπορεί να προκαλέσουν ατροφία των όρχεων και μειωμένη παραγωγή σπέρματος. Στους έφηβους ολοκληρώνεται πρόωρα η ανάπτυξη στα άκρα των μακρών οστών και ο νέος μένει πιό βραχύσωμος απ’ ότι θα γινόταν.

Υπό κανονικές συνθήκες, οι ανδρικές και οι γυναικείες ορμόνες είναι παρούσες και στα δύο φύλα σε διαφορετικό ποσοστό. Ανήκουν σε μια μεγάλη κατηγορία χημικών ενώσεων, τα στεροειδή. Η ισορροπία των στεροειδών στον οργανισμό επιδρά αυτοπροστατευτικά εναντίον οιασδήποτε ασθένειας. Οταν η ισορροπία διαταραχθεί από εξωγενή λήψη ανδρογόνων αναβολικών, η ικανότητα του οργανισμού να αντιμετωπίσει τον καρκίνο μειώνεται και στο τέλος χάνεται.

Τα ανδρογόνα αναβολικά μπορούν να προκαλέσουν αθηροσκλήρυνση, να διαταράξουν τη δραστηριότητα της ινσουλίνης και των ενζύμων του μεταβολισμού, να οδηγήσουν σε κατακράτηση υγρών και νατρίου από τα νεφρά, που οδηγεί σε υπέρταση, και να διαταράξουν την απορρόφηση του ασβεστίου από τα οστά, προκαλώντας πρόωρη οστεοπόρωση. Αποσυντίθενται δε στο συκώτι και αποβάλλονται από τα νεφρά. Φεύγοντας προκαλούν την τελευταία τους ζημιά, γιατί παραφορτώνουν τα όργανα αυτά και μπορούν να τα καταστρέψουν. Αν σας πεί κάποιος ότι έχει κάτι πολύ δραστικό να σας δώσει γιά να κάνετε μυς, να θυμόσαστε πως μπορεί να σας προκύψει πιό δραστικό απ’ ότι περιμένατε.

Αλλά δεν φτάνει να κλέψεις. Πρέπει και να κρύψεις. Γιά να μην φαίνονται τα αναβολικά στις αναλύσεις ούρων, χρησιμοποιούνται ουσίες – «μάσκες». Πολύ αποτελεσματική (αλλά απαγορευμένη) μέθοδος είναι η χρήση διουρητικών. Αυξάνεται ο όγκος των ούρων, αραιώνονται τα προϊόντα διάσπασης των στεροειδών, που προσπαθεί να πιάσει η ανάλυση και βγαίνει καθαρός ο αθλητής.  

Αξίζει τόσο κίνδυνο μιά μεγάλη αθλητική διάκριση; Τα οικονομικά κίνητρα είναι τεράστια, η άγνοια του κινδύνου αβυσσαλέα και ο συνδυασμός των κινήτρων και της άγνοιας, φονικός.