Μιά γραβάτα δρόμος

Μιά γραβάτα δρόμος
Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην Εφημερίδα “KONTRA NEWS“ στις 1.07.2018

Εδώ και 2,5 χρόνια η καταστροφολογία των μέσων ενημέρωσης γιά την ελληνική οικονομία σε αγαστή συνεργασία με στελέχη της αντιπολίτευσης βρίσκεται σε ημερήσια διάταξη. Θα οδηγηθούμε σε Grexit, δεν θα τελειώσει καμμία αξιολόγηση, θα έλθει ο κόφτης, θα έλθει νωρίτερα το αφορολόγητο, θα έρθουν νέα μέτρα, θα έλθει νέο μνημόνιο. δεν θα μπορούμε να βγούμε στις αγορές, δεν θα ρυθμιστεί το χρέος. Μιά καταστροφή που δεν έρχεται, ένας Αρμαγεδώνας που περιγράφεται αλλά δεν τον βλέπεις, αντίθετα αντιλαμβάνεσαι τη απεγνωσμένη προσπάθεια ενός πολιτικομιντιακού κατεστημένου να δίνει τα ρέστα του στην παραπληροφόρηση, στο ψέμμα και στη συκοφαντία, μήπως και επανέλθει στην εξουσία.
Νάσου λοιπόν μιά εκόνα χίλιες λέξεις! Ο Αλέξης Τσίπρας με γραβάτα, πιστός στη δέσμευσή του να φορέσει γραβάτα την ημέρα ελάφρυνσης του χρέους, όπου οι θεσμοί αναγνώρισαν τις προσπάθειες του ελληνικού λαού και δικαίωσαν τις θυσίες του. Μετά την διακωμώδηση να βρεθεί ποιός δώρησε τη γραβάτα στον Πρωθυπουργό ήρθαν οι πιό σοβαρές διαφωνίες. Δεν επιτεύχθηκε κούρεμα του χρέους αντέτεινε η αντιπολίτευση. Εμείς με το PSI κουρέψαμε χρέος. Πράγματι, με το PSI έγινε η μεγαλύτερη αναδιάρθρωση χρέους παγκοσμίως, με το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων, όμως αυτό κατέληξε σε παγκόσμια αποτυχία. Συγκεκριμένα με το PSI διαγράφηκε μεν χρέος 126 δισ.ευρώ, αλλά την ίδια στιγμή η χώρα αναγκάστηκε να πάρει δάνεια ύψους 130 δισ. Από αυτά τα 49 δισ. χρειάστηκαν για την ανακεφαλοποίηση των ελληνικών τραπεζών, καθώς δέχθηκαν μεγάλο πλήγμα στην κεφαλαιακή τους επάρκεια ενώ τα ασφαλιστικά ταμεία, τα νοσοκομεία, οι φορείς του Δημοσίου που είχαν επενδύσει σε ελληνικά ομόλογα, καθώς και τα φυσικά πρόσωπα έχασαν ττις αποταμιεύσεις χρόνων μέσα σε μιά νύκτα.!
H προσπάθεια να καταστεί το χρέος βιώσιμο κατέληξε τελικά στην εκτόξευσή του, πάνω από 180% του ΑΕΠ στα τέλη του 2014.
Τι κατάφερε λοιπόν η σημερινή κυβέρνηση για την ελάφρυνση του χρέους; Με μία πρόχειρη αξιολόγηση από την 10ετή περίοδο χάρητος που δόθηκε για το δάνειο 100 δισ. ευρώ του δευτέρου μνημονίου, η χώρα δεν θα πληρώσει 110 δισ. κεφάλαιο και τόκους μέχρι το 2032, με αποτέλεσμα μία εξοικονόμηση των 24 δισ. ευρώ, Από την 10ετή επιμήκυνση των ωριμάνσεων των ομολόγων του ίδιου δανείου, που θα ξεκινούν να λήγουν από το 2033, προκύπτει μία εξοικονόμηση των 22 δισ. ευρώ, δημιουργώντας ένα δημοσιονομικό χώρο 2,3 δισ. ευρώ ετησίως. Αυτά σε συνδυασμό με την επιστροφή των κερδών των ευρωπαϊκών κεντρικών τραπεζών ύψους 4,8 δισ θα εξοικονομηθεί άλλο 1,2 δισ. ετησίως για τα επόμενα 4 χρόνια, το οποίο μπορεί να ενισχύσει περαιτέρω την ανάπτυξη.
Τι να απαντήσει κάποιος λοιπόν στον κ. Σαμαρά, που από το βήμα της Βουλής στις 8.12.2014, διατράνωνε ότι το δημόσιο χρέος είναι βιώσιμο ενώ κατά τη διάρκεια της θητείας του ζητούσε πιστοποιητικά βιωσιμότητάς του; Οταν λοιπόν η πραγματικότητα συγκρούεται με την επιθυμία τόσο το χειρότερο για τη πραγματικότητα! Διαφορετικά πως να ομολογήσεις ότι υπήρξε μιά πολύ θετική ρύθμιση για το χρέος; Θα πρέπει να υποβαθμίσεις τη σημασία της και να απομειώσεις ουσιαστικά τη διαπραγματευτική ικανότητα της κυβέρνησης. Ετσι λοιπόν δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη. «Σας το επαναλαμ-βάνω ότι το δημόσιο χρέος δεν είναι το πιό θεμελιώδες ζήτημα της ελληνικής οικονομίας», του κ. Γεωργιάδη «Δεν είναι το χρέος που πρέπει να συζητάμε», ή του κ. Βενιζέλου που βρίσκει την απόφαση ταπεινωτική, καθυστερημένη ή ατελή προσχώρηση στην πολιτική του PSI, εντάσσονται σ’ αυτό το πλαίσιο.
Οπότε το μόνο που μένει είναι η δαιμονοποίηση της ενισχυμένης εποπτείας που δεν είναι τίποτα άλλο, παρά θεσμοθετημένη διαδικασία της ΕΕ και αφορά χώρες που έχουν υποβληθεί σε προγράμματα προσαρμογής με αναδιάρθρωση χρέους, όπως η Ελλάδα. Δεν σημαίνει τίποτα άλλο παρά εποπτεία από τους θεσμούς ανά τρίμηνο, οι οποίοι μπορεί να μην έρχονται καν στη χώρα αλλά να παρακολουθούν κατά πόσο εφαρμόζονται οι μεταρρυθμίσεις, συντάσσοντας στη συνέχεια έκθεση την οποία θα παρακολουθούν στενά οι αγορές,
Ο Αλέξης Τσίπρας κέρδισε το στοίχημα για την ελάφρυνση του χρέους. Κέρδισε μία ακόμη μάχη, ο πόλεμος όμως δεν έχει τελειώσει. Ο αγώνας για την επανίδρυση του κοινωνικού κράτους, την ενίσχυση του κράτους πρόνοιας, τη ρύθμιση της αγοράς εργασίας με την σταδιακή αύξηση του κατώτατου μισθού, τη καταπολέμηση της διαπλοκής και της διαφθοράς είναι μάχες που κερδίζονται κάθε μέρα. «Τα σκυλιά ουρλιάζουν, αλλά το καραβάνι προχωρά», όπως μας θύμισε τις προάλλες ο Πρωθυπουργός!

Ελένη Αυλωνίτου
Βουλευτής Β’ Αθηνών