Ανεργία

Ανεργία

Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στο blog https://avlonitou.wordpress.com

Δεν παύω να εντυπωσιάζομαι με τις ειδήσεις που εμφανίζονται ως εντυπωσιακές, ενώ αποτελούν αυτονόητες συνέπειες γνωστών και διακηρυγμένων πολιτικών επιλογών. Αυτές τις μέρες το μάτι μου έπεσε σε δύο τέτοιες ειδήσεις, οικονομικού περιεχομένου. Η πρώτη αφορά τον πληθωρισμό της Ευρωζώνης, που γιά πρώτη φορά από το 2009 είναι αρνητικός (-0.2% γιά την ακρίβεια). Η δεύτερη αφορά την ανεργία στην Ευρώπη, που δεν λέει να πέσει. Με εντυπωσίασε ιδιαίτερα ο τρόπος που παρουσιάζονται αυτές οι δύο ειδήσεις, σα να αφορούν κάποιο εξωτικό φυσικό φαινόμενο που συνέβη έτσι, από μόνο του.

Ο αρνητικός πληθωρισμός αποτελεί το αλάθητο σημάδι της ύφεσης (Deflation), που συνοδεύεται από αύξηση της ανεργίας. Συμβαίνει όταν δεν υπάρχει χρήμα στην αγορά, οπότε πολλά προϊόντα και υπηρεσίες κυνηγούν λίγα και σπάνια Ευρώ. Γιά να τα βρούν πέφτουν οι τιμές τους. Βέβαια σε μιά τέτοια κατάσταση κανείς δεν αυξάνει τη παραγωγή του, οπότε δεν προσλαμβάνει αλλά απολύει, άρα ανεβαίνει και η ανεργία. Πως λύνεται το πρόβλημα; Οπως μπορεί να μας διαβεβαιώσει ακόμα και ο τελευταίος περιπτεράς επαρχιακής πόλης, πρέπει να πέσει χρήμα στην αγορά.

Το πραγματικό πρόβλημα εδώ είναι ότι δεν μας κυβερνούν οι περιπτεράδες. Μας κυβερνούν οι Γερμανοί καθηγητές και η κα Μέρκελ, που δυστυχώς δεν είχε ποτέ της περίπτερο. Οι Γερμανοί καθηγητές, μέσα στο απέραντο καθηγητιλίκι τους, αποφάσισαν ότι πρέπει οι κρατικοί προϋπολογισμοί να είναι ισοσκελισμένοι, με μηδενικό δανεισμό. Ετσι στέγνωσε η Ευρωπαϊκή αγορά από χρήμα, έπεσε η κατανάλωση, έπεσαν οι τιμές και ανεβαίνει η ανεργία. Κατόπιν τούτου οι ίδιοι Γερμανοί καθηγητές επιμένουν ότι γιά να λυθεί το πρόβλημα που προκάλεσε η εσκεμμένη λιτότητα, χρειάζεται ακόμα περισότερη λιτότητα. Εδώ καταλαβαίνω τον μεγαλύτερο Γερμανό πολιτικό όλων των εποχών, τον Μπίσμαρκ, που είχε δηλώσει κατηγορηματικα ότι “τρεις καθηγητές – χάθηκε η πατρίδα!”. Δυστυχώς η κα Μέρκελ δεν είναι ούτε Μπίσμαρκ.

Η Ευρωζώνη βρίσκεται αντιμέτωπη με μία επιδεινούμενη οικονομική κρίση που την προκαλούν οι εφαρμοζόμενες από την ίδια πολιτικές. Αν αντιστέψει τις εφαρμοζόμενες πολιτκές, μπορεί να ξεπεράσει τη κρίση. Μπορεί η κρίση να χτύπησε πρώτα τη χώρα μας, που ήταν ο πιό αδύναμος κρίκος της Ευρωζώνης, αλλά το πρόβλημα θεριεύει και πιάνει σιγά σιγά όλη την Ευρωζώνη. Οι συζητήσεις των καθηγητών απέβησαν άκαρπες. Το μόνο που μένει είναι να μιλήσουν οι ψηφοφόροι, αρχίζοντας από την Ελλάδα στις 25 Ιανουαρίου. Ψηφίζουμε ΣΥΡΙΖΑ, γιατί αυτή η επιβεβλημένη αυτοτιμωρία της λιτότητας σε περίοδο ύφεσης δεν μπορεί να συνεχιστεί!