Τα δικά μου βραβεία

Το 2002 ήταν χρονιά Ολυμπιακής προετοιμασίας. Κατά τον Σωκράτη Κόκκαλη αυτό σήμαινε μάλλον μιά χρονιά κατά την οποία προετοιμαζόταν το οικονομικό μέλλον του Ολυμπιακού. Από δω το πήγαινε, από κει το έφερνε, λίγο πρίν κλείσει ο χρόνος πήρε το Καραϊσκάκη και τον περιβάλλοντα χώρο. Ετσι, γιατί είναι ωραίος. Χρειάζεται και άλλο βραβείο;

Ετσι το βραβείο προέδρου ΠΑΕ θα πρέπει να το μοιραστούν ο Φιλιππίδης με τον Ψωμιάδη. Του σαλονιού ο ένας, του λιμανιού ο άλλος, την ίδια γκρίνια και οι δύο. Δώσε μου και μένα μπάρμπα.

Ο Δημήτρης Κοντομηνάς ίσως να αξίζει το μεγαλύτερο βραβείο απόλα, εκείνο του ανθρώπου που ξέρει πότε πρέπει να φεύγει. Βλέπετε που οι πραγματικοί επαγγελματίες του αθλητισμού δεν έχουν σχέση με τον αθλητισμό;

Ο Γιώργος Λιάνης δεν προφταίνει, αλλά αν δεν ήταν Υφυπουργός Αθλητισμού θα μπορούσε να κερδίσει το πρώτο βραβείο σε εκείνο το Ολλανδικό ριάλιτυ που βάζουν μιά ομάδα φερέλπιδων αργόσχολων σε ένα ερημικό νησί και κερδίζει όποιος επιβιώσει. Μόνο αν είχε ανταγωνιστή τον Μπλάτερ της FIFA θα κινδύνευε να χάσει, αν και γιά να είμαστε δίκαιοι ο Μπλάτερ θα έπρεπε να μετέχει σε τέτοιο παιχνίδι μόνο εκτός συναγωνισμού.

Αθλημα της χρονιάς αναδείχτηκε η Αρση Βαρών. Σήκωσε ως και τη μισή Υπερνομαρχία, αν και έχασε τη Νίκαια στη δεύτερη προσπάθεια.

Φύλο της χρονιάς στον αθλητισμό αναδείχτηκε το «ασθενές». Κάτι τέτοιες ώρες μου αρέσουν κάτι τέτοιοι ευφημισμοί.

Ολοκληρώθηκαν με το Τράμ οι Ολυμπιακές χωροθετήσεις και το βραβείο αρχιχωροθέτη ανήκει δικαιωματικά στον Υπουργό Πολιτισμού Ευάγγελο Βενιζέλο, που έχει εφαρμόσει με συνέπεια το αρχιοπρεπές «Λίθοι, πλίνθοι, κέραμοι ατάκτως ερριμένοι».

Η Γιάννα Αγγελοπούλου δεν δικαιούται κανονικά βραβείο φέτος, αλλά θα της έπρεπε ένα μπουκαλάκι υπνοστεντόν γιά να κοιμάται ήσυχη τα βράδια. Αν περιμένει να κλείσουν οι καθυστερήσεις της Ολυμπιακής προετοιμασίας γιά να κοιμηθεί δεν την βλέπω καλά. Πάντως το βραβείο Ολυμπιακής προετοιμασίας θα το έδινα στον Αγνωστο Αλλοδαπό Οικοδόμο.

Σε όλους τους πραγματικούς εθελοντές των Ολυμπιακών Αγώνων θα έδινα μιά ολόσωμη στολή Φοίβου – Αθηνάς γιά να τους διακρίνουμε. Στους υπόλοιπους εθελοντές θα έδινα ένα κανονικό μισθό γιατί οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα έχουν αρκετά προβλήματα και χωρίς μιά απεργία του Συλλόγου Απλήρωτων Εθελοντών τη τρίτη μέρα των Αγώνων.

Στον κ. Χριστοδουλάκη θα έδινα μιά μακέττα των έργων Καλατράβα σε μινιατούρα, μήπως τον ενέπνεε να αρκεστεί στη μακέττα και να ακυρώσει το έργο. Ας το κάνει γιά λόγους οικονομίας, ας το κάνει γιά λόγους καλαισθησίας, ας το κάνει όμως.

Στην φίλη και γείτονα Τουρκία δεν θα έδινα την επόμενη Ολυμπιακή διοργάνωση, αν και φαντάζομαι ότι ως συλλέκτες άχρηστων πραγμάτων που φαίνομενικά δίνουν κύρος, οι Τούρκοι μπορεί να τη ζητήσουν. Εχουν αρκετά προβλήματα οι άνθρωποι και χωρίς τον Καλατράβα.

Τέλος δεν θα μπορούσα να μην βραβεύσω το βασικότερο πρόσωπο στον Ελληνικό Αθλητισμό, τον άνθρωπο χωρίς τον οποίο όλα όσα βλέπουμε στους αγωνιστικούς χώρους θα ήσαν αδύνατα, τον Αγνωστο Φαρμακοτρίφτη.