Τέλος εποχής

Εκεί γύρω στον Ιούλιο, όταν η ζέστη του καλοκαιριού πλησιάζει το φόρτε της, οι έμποροι ρούχων θεωρούν ότι η καλοκαιρινή σεζόν έφτασε στο τέλος της. Οταν όλοι σκάμε στη ζέστη και τρέχουμε στις παραλίες αυτοί κοιτάνε μπροστά και βλέπουν τις πωλήσεις του χειμώνα που έρχεται. Τα χειμερινά πουλάνε οι χονδρέμποροι τον Ιούλιο γιά να είναι έτοιμα τα μαγαζιά γιά τον χειμώνα.

Φέτος το καλοκαίρι που μας πέρασε οι χονδρέμποροι του Ολυμπιακού πνεύματος άρχισαν να κάνουν τους λογαριασμούς τους γιά τους Ολυμπιακούς Αγώνες που έρχονται. Οχι της Αθήνας το 2004, αυτούς τους έχουν ήδη πουλήσει. Μένει βέβαια η τέλεση των Αγώνων, αλλά αυτά είναι ζητήματα της λιανικής. Οι εμπορικοί εγκέφαλοι της ΔΟΕ σχεδιάζουν τώρα τις πωλήσεις του 2008. Πεκίνο. Και μετά η ΔΟΕ θα διαπραγματευτεί το νέο συμβόλαιο τηλεοπτικής μετάδοσης γιά τα χρόνια μετά το 2008.

Ενώ λοιπόν ο υπόλοιπος κόσμος ασχολείται με την Αθήνα και το 2004, οι ρομαντικοί γιά να γιορτάσουν την επιστροφή των Αγώνων στην κοιτίδα τους, οι πρακτικοί γιά να βρούν που θα χωρέσει τόσος κόσμος τις μέρες των Αγώνων και αν θα είναι έτοιμα πρίν τους Αγώνες τα σχετικά έργα και οι καταφερτζήδες γιά να βγάλουν τις μίζες της τελευταίας στιγμής, οι μεγάλοι εγκέφαλοι της ΔΟΕ έχουν άλλα προβλήματα, πως θα μοσχοπουλήσουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του μέλλοντος.

Το καίριο ζήτημα είναι η τηλεόραση. Αν έχουμε πολλούς τηλεθεατές θα έχουμε πολλές διαφημήσεις, θα πουλήσουμε ακριβά τα τηλεοπτικά δικαιώματα, οπότε θα χρυσοπληρώσουν και οι σπόνσορες. Ολοι αυτοί θα φτιάξουν μετά κλίμα γιά να πουληθούν καλά μπλουζάκια, σηματάκια και χιλιόμετρα λαμπαδηδρομίας, ενώ θα μαζευτεί και πολύς κόσμος γιά να αγοράσει χάμπουργκερ, πατατάκια, Ολυμπιακά σουβενίρ, κουκλάκια μασκώτ, αριθμημένα αντίγραφα του Ολυμπιακού πυρσού, φρέσκο αέρας Ολυμπίας σε κονσέρβα. Αρκεί να ανέβει η τηλεθέαση!

Τέτοιες στιγμές το αθλητικό πρόγραμμα των Αγώνων συγκεντρώνει την προσοχή των Αθανάτων της ΔΟΕ όσο ποτέ άλλοτε. Ολα τα αθλήματα μπαίνουν κάτω από το μικροσκόπιο. Η μάλλον, γιά να είμαι ακριβής, οι μετρήσεις τηλεθέασης των αθλημάτων μπαίνουν κάτω από το μικροσκόπιο. Τα ερωτήματα που θέτει στον εαυτό της η ΔΟΕ έχουν απόλυτη σαφήνεια, τι πουλάει καλά, τι δεν πουλάει, τι θα πούλαγε καλύτερα. Γιά να κάνει κανείς αυτή τη δουλειά γιά ένα άθλημα πρέπει να ξέρει από στατιστική και από μάρκετιγκ, δεν χρειάζεται όμως να ξέρει τίποτα το ιδιαίτερο γιά τα αθλήματα που εξετάζει. Δεν ενδιαφέρουν εξάλλου τα αθλήματα αυτά καθεαυτά, ενδιαφέρει η τιμή τους μονάχα.

Οπότε αν οι αναλυτές βρίσκουν ότι η Ελληνορωμαϊκή πάλη πουλάει λιγότερο από το γκόλφ γιατί να μην την βγάλουν από το Ολυμπιακό πρόγραμμα βάζοντας το γκόλφ στη θέση της; Επειδή την αναφέρει ο Ομηρος; Ε και; Είναι σπόνσορας αυτός ο Ομηρος; Το Ολυμπιακό πνεύμα στο φόρτε του. Σε πρώτη φάση φαίνεται ότι την πληρώνουν το μπέϊζμπολ, το σόφτμπολ και το μοντέρνο πένταθλο. Επεται η συνέχεια…