Λακωνικά
Η Ματιά της Ελένης
Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην ΑΥΓΗ, 27 Οκτωβρίου 2002
Λακωνικά
Λάκων τις ήνοιξε λάκκον / Ινα πέσει άλλος Λάκων
Ευτυχών όμως ο Λάκων / Παρετήρησε τον λάκκον
Ενεργών λοιπόν ως Λάκων / Ηνοιξε και κείνος λάκκον
Κάποιος των αγροφυλάκων / Ανεκάλυψε τον λάκκον
Ούτω πως ο πρώτος Λάκων / Δεν εισήλθε εις τον λάκκον
Αλλ’ ως γνήσιός τις Λάκων / Ηνοιξε και άλλον λάκκον
Και επληρώθη ο τόπος λάκκων.
Ινα εκφρασθώ ως Λάκων / Κάθε Λάκων και έναν λάκκον
Αυτός ο λακωνικός σχολιασμός των Δημοτικών και Νομαρχιακών εκλογών που πέρασαν γράφτηκε τον προπερασμένο αιώνα, επιβεβαιώθηκε δε απόλυτα στα ντέρμπυ της δεύτερης Κυριακής. Η μάλλον σχεδόν απόλυτα, γιατί αυτή τη φορά οι ψηφοφόροι πέρασαν ακροποδιτί ανάμεσα στους λάκκους και γύρω από τους λάκκους αλλά σε γενικές γραμμές φρόντισαν να μην βρεθούν μέσα στους λάκκους.
Η λεπτομερής αυτοκριτική και κυρίως ετεροκριτική των εκσκαπτικών συνεργείων απασχόλησε τα κόμματα τη βδομάδα που μας πέρασε και θα συνεχίσει να τα απασχολεί και τις επόμενες βδομάδες, θα μπορούσαν όμως να πούν λακωνικά «μας πήρανε χαμπάρι». Βέβαια οι παλιές συνήθειες δεν αλλάζουν εύκολα, άσε που με λίγο νεράκι το χώμα που βγάζει κανείς σκάβοντας λάκκους κάνει και μία ωραία λάσπη, που είναι πάντα χρήσιμη σε μιά εκλογική αναμέτρηση ανάμεσα στις δυνάμεις του Καλού και του Κακού. Ο νομοθέτης πάντως φρόντισε να δώσει στους νεοεκλεγέντες δύο μήνες γεμάτους γιά να ξεπλυθούν πρίν αναλάβουν τα καθήκοντά τους τον Ιανουάριο.
Τον Ιανουάριο μπαίνουμε στο ψητό. Αναλαμβάνουν οι νέες Δημοτικές και Νομαρχιακές αρχές και θα αρχίσουν να πραγματοποιούν τα μύρια όσα υποσχέθηκαν στα χαριτωμένα προεκλογικά τους προγράμματα. Θα βάψουμε όλοι τα σπίτια μας, θα ξεφυτρώσουν κήποι στις ταράτσες ενώ σε όλους ανεξαιρέτως τους δήμους της χώρας τα υπόγεια πάρκιγκ θα φυτρώνουν σαν τις πατάτες. Πάντως φέτος οι προεκλογικές υποσχέσεις των υποψηφίων δημάρχων ήσαν πιό μετρημένες απότι σε προηγούμενες χρονιές. Θυμάμαι πρίν λίγα χρόνια σε μία εκλογική αναμέτρηση γιά τη δημαρχία της Αθήνας τους υποψηφίους να έχουν υποσχεθεί μεταξύ τους την υπογειοποίηση του μεγαλύτερου μέρους της πόλης, με την εξαίρεση του κτιρίου του Φίξ, που μάλλον θα χρησίμευε σαν γενική είσοδος στην υπόγεια Αθήνα, με παγοδρόμιο στον πρώτο όροφο, μουσείο στον δεύτερο και χώρο προσγείωσης Ούφο στη ταράτσα.
Εύχομαι πάντως οι καινούργιες Δημοτικές αρχές να μπορέσουν να ξεκλέψουν λίγο χρόνο από τα μεγαλεπήβολα γιά να μπορέσουν να ασχοληθούν λιγάκι και με τα μικροεπιβεβλημένα. Εγώ θα συγχαρώ όποιον δήμαρχο φτιάξει επί των ημερών του στο δήμο του νέα αθλητική εγκατάσταση, αλλά θα παραδεχτώ περισσότερο όποιον κατορθώσει να διατηρεί όλες τις αθλητικές εγκαταστάσεις που ήδη έχει ο δήμος του σε συνεχή λειτουργία, αξιοποιώντας τουλάχιστον το 80% του δυναμικού τους. Θα επαινέσω τον δήμαρχο που θα διευκολύνει τους αθλητικούς συλλόγους του δήμου του στο έργο τους, αλλά θα επαινέσω περισσότερο εκείνον που θα φέρει τον μέσο άνθρωπο στα δημοτικά προγράμματα μαζικού αθλητισμού. Πέρα από τα χωματουργικά έργα υπάρχουν και οι ανάγκες των δημοτών. Αυτό δεν το ξεχνάει ο καλός δήμαρχος.