fbpx
maties

Νοκ αουτ

Η Ματιά της Ελένης
Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην ΑΥΓΗ, 15 Σεπτεμβρίου 2002

 

Νοκ αουτ

Ηταν στα πρώτα χρόνια της τηλεόρασης, στη πρώτη χώρα της τηλεόρασης, την Αμερική. Αφού λύθηκαν τα τεχνικά προβλήματα λήψης και καλύφτηκε τηλεοπτικά όλη η χώρα προέκυψε το βασικό τηλεοπτικό πρόβλημα των καναλιών˙ τι θα δείξουμε γιά να γεμίσει το πρόγραμμα, τι να βάλουμε γιά να ανέβει η τηλεθέαση; Δεν άργησαν να καταλήξουν ότι βασικό κομμάτι του προγράμματος θα πρέπει να είναι η μετάδοση αθλητικών αγώνων.

Την εποχή εκείνη (μιλάμε γιά τη δεκαετία του 50) τα δημοφιλέστερα αθλήματα στην Αμερική ήσαν το φούτμπολ, το μπέϊζμπολ και η πολύ λαϊκότερη πυγμαχία. Τα πρώτα χρόνια της τηλεόρασης πολλοί πίστευαν ότι τίποτα δεν αντικαθιστά γιά τον φίλαθλο ένα απόγευμα στην εξέδρα του γηπέδου, ενώ οι ιδιοκτήτες των μεγάλων ομάδων, ευπατρίδες των τοπικών κοινωνιών εκείνη την εποχή, φρόντιζαν στην αρχή τουλάχιστον να παρέχουν με μέτρο τα δικαιώματα τηλεοπτικής μετάδοσης.

Στράφηκε λοιπόν η τηλεόραση στο λαϊκότερο από τα δημοφιλή αθλήματα της εποχής, την πυγμαχία. Εδώ δεν υπήρχαν ευπατρίδες, μόνο τα παιδιά της γειτονιάς και τα δικά τους κυκλώματα. Κυκλώματα όχι και τόσο καθαρά βέβαια, αλλά το boxing στην Αμερική είχε πολύ πλατιά λαϊκή βάση και μεγάλη παράδοση (δείτε μονάχα πόσες ταινίες γυρίζουν οι Αμερικανοί με θέμα τη πυγμαχία). Το άθλημα δεν είχε πάρα πολλά λεφτά, έτσι όταν άνοιξαν οι κρουνοί της τηλεόρασης οι άνθρωποι της πυγμαχίας το είδαν σαν το μάννα εξ ουρανού.

Μετά από λίγο η τηλεόραση μετέδιδε όλους τους αγώνες πυγμαχίας που άξιζε να δει κανείς. Τα γυμναστήρια των συλλόγων πυγμαχίας της γειτονιάς, τα φυτώρια των νέων ταλαντούχων αθλητών, άδειασαν από θεατές και άρχισαν να κλείνουν, αλλά με τόσα λεφτά που πλήρωνε η τηλεόραση οι άνθρωποι του αθλήματος δεν ανησύχησαν. Η τηλεοπτική ζήτηση έδειχνε ακόρεστη, οπότε αρχισαν να διοργανώνονται αγώνες μόνο και μόνο γιά να τους μεταδώσει η τηλεόραση. Το αγωνιστικό επίπεδο των μεταδιδόμενων αγώνων έπεφτε, αφού η μεγάλη ζήτηση έκανε και τους δευτεροκλασάτους αθλητές πρωταγωνιστές, ενώ η πηγή των νέων ταλέντων στέρευε αφού οι σύλλογοι έκλειναν.

Ωσπου ήρθε ο κορεσμός και η πυγμαχία κατέρρευσε. Στη τηλεόραση πέρασε στα αζήτητα, ενώ δεν της έμεινε ούτε η πλατιά διαδοση στις φτωχογειτονιές που είχε κάποτε. Η τηλεόραση έβγαλε την Αμερικάνικη πυγμαχία νοκ αουτ. Ακόμα και σήμερα η πυγμαχία στην Αμερική δεν έχει γυρίσει στα προτηλεοπτικά της επίπεδα. Γιά την τηλεόραση ήταν ο πρώτος γύρος με τον Αθλητισμό. Πέρασε στον επόμενο και στον επόμενο και στον επόμενο, κερδίζοντας πάντα τους πάντες. Οι ομάδες των ευπατρίδων βρέθηκαν να εξαρτώνται από την τηλεόραση, ώσπου κάποιες αγοράστηκαν κιόλας από τηλεοπτικές εταιρίες. Η τηλεόραση άλλαξε τον αθλητισμό γιά πάντα.

Αυτές τις μέρες που μία επιχειρηματική εξέλιξη στον χώρο της τηλεόρασης κινδυνύει να τινάξει στον αέρα το επαγγελματικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου στη χώρα μας, σκέφτηκα πως αρμόζει να θυμηθούμε γιά μιά στιγμή το λησμονημένο πρώτο θύμα της τηλεόρασης από τον χώρο του αθλητισμού, πριν γυρίσουμε την άλλη βδομάδα στα δικά μας.