Τρίαθλο

Η Ματιά της Ελένης

Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην ΑΥΓΗ, 6 Ιανουαρίου 2002

Τρίαθλο

Στέκονται μέσα στη θάλασσα, λίγα μέτρα από την ακτή. Μόλις ακουστεί η πιστολιά της εκκίνησης πέφτουν μέσα στη θάλασσα και κολυμπούν – με όποιο στυλ θέλει ο καθένας – τα 1500 μέτρα της διαδρομής που ορίζουν οι σημαδούρες. Φτάνοντας στο τέρμα βγαίνουν από τη θάλασσα και τρέχουν στη Περιοχή Αλλαγών γιά να πάρουν το ποδήλατο. Βγάζουν το σκουφάκι της κολύβησης που γράφει τον αριθμό τους και φορούν το κράνος και τα παπούτσια της ποδηλασίας ενώ το χρονόμετρο τρέχει. Περνάνε και τον αριθμό τους στη πλάτη και είναι έτοιμοι να φύγουν γιά τα 40 χιλιόμετρα με το ποδήλατο σε μιά διαδρομή που καταλήγει πάλι στη Περιοχή Αλλαγών. Τώρα αφήνουν τα εξαρτήματα της ποδηλασίας και φορούν τα παπούτσια τρεξίματος με το χρονόμετρο να τρέχει, περνάνε και τον αριθμό τους στο μπροστινό μέρος του σώματός τους και ξεκινούν αμέσως το δρόμο των 10 χιλιομέτρων. Ο τερματισμός των 10 χιλιομέτρων είναι και ο τερματισμός του Τριάθλου. Κουραστήκατε; Αυτό είναι το μεσαίο ή Ολυμπιακό Τρίαθλο και το κάνουν σε 2 ώρες πάνω κάτω. Υπάρχουν και μεγαλύτερα όπως υπάρχουν και μικρότερα. Μπήκε στο Ολυμπιακό πρόγραμμα γιά πρώτη φορά το 2000 στο Σίδνεϋ, και θα γίνει γιά δεύτερη φορά στην Αθήνα το 2004.

Στο Τρίαθλο δεν υπάρχει παγκόσμιο ρεκόρ γιατί κάθε διαδρομή είναι διαφορετική, έχει διαφορετικό βαθμό δυσκολίας και γίνεται σε διαφορετικό χρόνο. Ετσι υπάρχει ένα σύστημα παγκόσμιας κατάταξης των αθλητών με βάση τα αποτελέσματα των διάφορων αγώνων. Το τρίαθλο έχει μία ακόμα ιδιομορφία, άνδρες και γυναίκες αγωνίζονται μαζί, ταυτόχρονα στην ίδια διαδρομή, αν και μπαίνουν σε ξεχωριστές κατατάξεις στον τερματισμό. Μόνο στους Ολυμπιακούς Αγώνες γίνονται ξεχωριστά τα αγωνίσματα ανδρών και γυναικών.

Η Ελληνική Ομοσπονδία Τριάθλου ιδρύθηκε το 1995, αλλά εδώ μιλάμε γιά ένα πραγματικά καινούργιο άθλημα, αφού και η Διεθνής Ομοσπονδία Τριάθλου ιδρύθηκε το 1989 και μετέχουν σε αυτήν 87 εθνικές Ομοσπονδίες. Εχουμε μιά αξιοπρεπή διεθνή παρουσία χάρη στον πρωταθλητή μας Βασίλη Κρομμύδα, που είναι φέτος 66ος στη παγκόσμια κατάταξη, αλλά το Τρίαθλο δεν σταματάει εκεί. 38 σωματεία σε όλη την Ελλάδα κάνουν αξιόλογη δουλειά και το άθλημα έχει υποδομή και μέλλον. Διεθνώς το άθλημα βρίσκεται σε ραγδαία ανάπτυξη, και φαίνεται ότι και στην Ελλάδα θα ακολουθήσει μιά ανάλογη πορεία.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει όμως και η κοινωνική σύνθεση των συμμετεχόντων και των φιλάθλων. Ενώ το τρίαθλο δεν έχει απαιτήσεις υποδομής και εξοπλισμού που να το κάνουν «αριστοκρατικό», ο αθλητής έχει βασικό του έξοδο ένα ποδήλατο και οι αγώνες γίνονται στη θάλασσα και σε δρόμους, φαίνεται να έχει μιά ιδιαίτερη απήχηση σε ανθρώπους με μόρφωση και εισόδημα άνω του μετρίου. Τείνει να εξελιχθεί σε άθλημα «λάϊφστάιλ» και αυτό του έχει δώσει μεγάλη ώθηση. Υπάρχουν βέβαια πιό ξεκούραστοι τρόποι να είστε in, αλλά αμφιβάλλω αν υπάρχουν πιό υγιεινοί.