Ολυμπιακή κληρονομιά
Η Ματιά της Ελένης
Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην ΑΥΓΗ, 13 Μαΐου 2007
Ολυμπιακή κληρονομιά
Πριν λίγες μέρες έγινε στην Αθήνα το 10ο Πανελλήνιο Συνέδριο της ΠΕΠΦΑ, της Πανελλήνιας Ενωσης Πτυχιούχων Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού. Πολλά και σημαντικά ήσαν τα επαγγελματικά, εκπαιδευτικά και επιστημονικά θέματα που απασχόλησαν το συνέδριο, εγώ όμως θέλω να σταθώ σε δύο συνεχώς επαναλαμβανόμενες λεπτομέρειες από την τελετή έναρξης του συνεδρίου. Οι περισσότεροι ομιλητές ένοιωσαν την ανάγκη να περιλάβουν στον λόγο τους δύο ζητήματα, που τα ανήγαγαν σε αιχμή των μελλοντικών στόχων και προσπαθειών του κλάδου, συγκεκριμένα την αξιοποίηση της Ολυμπιακής μας κληρονομιάς και την συνέχιση του μαθήματος της Ολυμπιακής παιδείας. Δεν προσδιόριζαν βέβαια ακριβώς τι εννοούσαν, ξέρετε τώρα πως είναι οι λόγοι σε εναρκτήριες τελετές. Τα δύο αυτά ζητήματα όμως είναι στην πραγματικότητα πάρα πολύ σοβαρά, όχι γιά κάποιον άλλο λόγο, αλλά γιατί έχουν πληθύνει γύρω μας οι άνθρωποι που ειλικρινά πιστεύουν ότι υπάρχουν.
Επειδή εγώ συχνάζω μεν σε συνέδρια, αλλά τον υπόλοιπο καιρό ζω στον πραγματικό κόσμο, θα αρχίσω από την Ολυμπιακή μας κληρονομιά. Γιά μερικούς ανθρώπους αυτή έχει μία τουριστικο-συναισθηματική χροιά, του είδους “ήμουν και εγώ εκεί”. Ως εδώ καλά. Γιά άλλους όμως η υπόθεση αυτή φαίνεται να έχει λάβει μία μεταφυσική διάσταση, λες και μετά το Ολυμπιακό υπερθέαμα θα τελούν ισοβίως υπό την υψηλή προστασία του Διός και οι ίδιοι και τα όποια εγχειρήματα αναλαμβάνουν. Γιά μένα η Ολυμπιακή κληρονομιά συνίσταται σε τρία χειροπιαστά πράγματα: τα χρέη, τις υποδομές και την εμπειρία. Τα χρέη θα τα πληρώνουμε όλοι, οπότε αποτελούν την ουσιαστικότερη Ολυμπιακή κληρονομιά μας. Η προς αξιοποίηση εμπειρία αφορά αθλητές, προπονητές και οργανωτικά στελέχη, είναι δε οπωσδήποτε σημαντική γιά αυτούς τους λίγους επαγγελματίες. Μένουν λοιπόν γιά όλη την υπόλοιπη Ελλάδα ως μοναδικό μακροπρόθεσμο όφελος οι υποδομές. Η μήπως όχι;
Οι περιστάσεις το έφεραν, εκτός από τακτικός θαμώνας συνεδρίων, να είμαι και Δημοτική Σύμβουλος στο Γαλάτσι. Ολυμπιακός Δήμος το Γαλάτσι, οπότε εκεί να δείτε Ολυμπιακή κληρονομιά, τρέχουμε και δεν φτάνουμε να τη συμμαζέψουμε! Εμείς κληρονομήσαμε ένα περίφημο Ολυμπιακό έργο, το Ολυμπιακό Γυμναστήριο Γαλατσίου, Palais επί το Γαλλικώτερον, που χτίστικε σε ένα ακόμα πιό περίφημο ελεύθερο χώρο του κτήματος Βεΐκου. 92 στρέμματα ελεύθερης γής στην καρδιά του λεκανοπεδίου πήραν την εξωτερική μορφή υπόστεγου αεροπλάνων, ενώ μέσα ο χώρος διαμορφώθηκε γιά να ίπτανται γυμναστές και μπαλάκια πίνγκ-πόνγκ. Μετά τελείωσαν οι Ολυμπιακοί αγώνες και ο αξιότιμος κ. Αλογοσκούφης πέταξε έξω τους γυμναστές και τα μπαλάκια, αποδίδοντας το υπόστεγο στον κερδώο Ερμή. Σουπερμάρκετ το Palais! Εδώ τα καλά Ολυμπιακά μπρόκολα! Απορώ, αυτό εννοούσαν ως Ολυμπιακή κληρονομιά οι Ολυμπιακολογούντες συνάδελφοι στην εναρκτήρια τελετή της ΠΕΠΦΑ; Πάντως ο κ. Αλογοσκούφης και η κυβέρνηση αυτό εννοούν. Οπότε, αφού η κυβέρνηση μιλάει κυρίως με εμπορικούς όρους, αντίστοιχα ανταπάντησαν και οι έμποροι του Γαλατσίου, ως θεματικά αρμόδιοι, με την κοινή διαπίστωση ότι ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο στο Παλαί θα τους ρημάξει οικονομικά. Από κοντά οι οικολογούντες Γαλατσιώτες, που νοσταλγούν ακόμα τον ελεύθερο χώρο τους. Από κοντά ο μέσος Γαλατσιώτης που ήδη βρίσκεται μονίμως πηγμένος στην κίνηση, χωρίς την αυξημένη κυκλοφορία που θα φέρει το εμπορικό κέντρο. Από κονά οι αθλητικοί σύλλογοι, που έβλεπαν τον χώρο του Παλαί σαν μία πιθανή διέξοδο στο αδιαχώρητο των αθλητικών εγκαταστάσεων του Δήμου. Από κοντά όλοι, με διοργανωτή τον Δήμο Γαλατσίου, αυτή τη Πέμπτη στις 7 το βράδυ θα κλείσουμε το Γαλάτσι με συγκέντρωση στο Παλιό Τέρμα, πορεία στο Παλαί και συναυλία. Ζητάμε να μείνει το Παλαί δημόσιος αθλητικός και πολιτιστικός χώρος. Ζητάμε να μην μετατραπεί το Ολυμπιακό γυμναστήριο σε εμπορικό κέντρο. Ζητάμε την Ολυμπιακή κληρονομιά μας.
