Απορία ψάλτου… βηξ!
Η Ματιά της Ελένης
Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην ΑΥΓΗ, 15 Απριλίου 2007
Απορία ψάλτου… βηξ!
Ανέφερα την προηγούμενη βδομάδα ότι η στήλη αυτή θα παραδίδεται πλέον στην εφημερίδα την Πέμπτη αντί της Παρασκευής, γιά να αιτιολογήσω την ανεπικαιρότητα της θεματολογίας που διαπιστώσατε. Ομολογώ ότι η διεύθυνση της εφημερίδας δεν έμεινε ασυγκίνητη μπροστά στο σοβαρό αυτό ζήτημα, αλλά επανήλθε μεταθέτοντας τον χρόνο παράδοσης ακόμα μιά μέρα πριν, στην Τετάρτη πιά. Αφησε βέβαια ένα παραθυράκι ανοιχτό γιά τη δυνατότητα να παραδοθεί κάποιο άρθρο αργότερα γιά λόγους επικαιρότητας, που δεν ξέρω πως θα λειτουργήσει στην πράξη. Τελικά όμως η στήλη αυτή καταλήγει να δουλεύει από εδώ και πέρα με χρόνους παράδοσης περιοδικού και όχι εφημερίδας, οπότε βέβαια θα αναπροσαρμόσω την αθλητική θεματολογία της ανάλογα. Αυτή τη βδομάδα πάντως η θεματολογία της στήλης είναι δεδομένη, αφού όλοι οι παράγοντες του Ελληνικού ποδοσφαίρου, από τους χούλιγκαν και τις ΠΑΕ ως τους συναρμόδιους Υπουργούς μας την έχουν σερβίρει σε πιατέλα.
Εχετε παρατηρήσει ποτέ πως άνθρωποι κατά τεκμήριο έξυπνοι, έμπειροι και γνώστες του αντικειμένου τους, όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με καταστάσεις δύσκολες και ασυνήθιστες, καταλήγουν να λένε τις μεγαλύτερες κοτσάνες που μπορεί να διανοηθεί άνθρωπος; Δεν συμβαίνει πολύ συχνά, όποτε όμως συμβεί είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο. Στον απόηχο των εγκληματικών συμβάντων της Παιανίας όλοι οι άμεσα και έμμεσα εμπλεκόμενοι παράγοντες βρέθηκαν σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση. Αυτό που συνέβη ήταν λογικά αναμενόμενο, δεν ήταν αναπότρεπτο, αλλά οι κάθε λογής αρμόδιοι εθελοτυφλούσαν. Μόλις λοιπόν ξέσπασε το πρόβλημα στα μούτρα τους, βρέθηκαν να ψάχνονται πως θα αντιμετωπίσουν τις εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν σε βάρος τους.
Ολοι φυσικά καταδίκασαν τα συμβάντα εκ των υστέρων. Μετά ξεκίνησαν τις συσκέψεις. Οσοι πρόεδροι ΠΑΕ διακρίνονται γιά τις δημόσιες εκκλήσεις στον “κόσμο της ομάδας” τους, σιώπησαν. Κάποιοι ανώνυμοι “κύκλοι” έκαναν ότι μπορούσαν γιά να διαφυλάξουν τα άμεσα οικονομικά συμφέροντα των ΠΑΕ. Ολοι έκαναν τη ρουτίνα τους, ώσπου να βουλιάξει κανένα καράβι και να στραφούν αλλού τα τηλεοπτικά δελτία. Οπότε μέσα σε όλα αυτά, νάσου και ο Ντέμης Νικολαΐδης, που θεώρησε καλό να προτείνει όλες οι Ελληνικές ομάδες να αυτοαποκλειστούν από τις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις για τα επόμενα τρία χρόνια!
Προσωπικά τρέφω τη μεγαλύτερη εκτίμηση γιά τον Ντέμη Νικολαΐδη. Θεωρώ προσωπικό του άθλο τη σωτηρία της ΑΕΚ, ενώ αναγνωρίζω ότι έχει πολεμήσει τον χουλιγκανισμό όσα κανένας άλλος πρόεδρος ΠΑΕ (μετά τον Γιώργο Βαρδινογιάννη). Τι να πω όμως γιά την πρόταση γιά τριετή αυτοαποκλεισμό από την Ευρώπη; Αν την εντάξω στα πλαίσια ενός μεσαιωνικού καλογερίστικου αυτομαστιγώματος, τότε ίσως να μπορέσω να την καταλάβω – δεν μου γεμίζει όμως το μάτι γιά όσιος ο Ντέμης. Να εξετάσω τις πρακτικές συνέπειες της πρότασης; Αγωνιστικά θα αποκόψει το Ελληνικό ποδόσφαιρο από την όποια επαφή του με οτιδήποτε καλύτερο από την τρέχουσα μιζέρια του εγχώριου πρωταθλήματος. Οικονομικά θα βλάψει τις ομάδες. Στην ουσία θα συμφωνήσω με την παρατήρηση του Τζίγγερ, ότι όπως πάμε, σε δύο – τρία χρόνια δεν θα υπάρχει Ελληνική ομάδα στην Ευρώπη έτσι κι αλλιώς.
Μήπως όμως το ακραίο μέτρο θα περιορίσει τον χουλιγκανισμό, έστω και με βαρύ τίμημα; Μα οι Ελληνες χούλιγκαν δεν χρειάζεται να χάσει η ομάδα τους από τη Ρεάλ γιά να σφαχτούν, σφάζονται γιά ψύλλου πήδημα. Ιστορικά, ακόμα και στο εξωτερικό, οι οπαδοί των αιωνίων αντιπάλλων πλακώνονται μεταξύ τους σε ξένο έδαφος, δεν πλακώνονται με τους ξένους. Τι έπαθε λοιπόν ο Ντέμης; Μάλλον θα έβηξε…
