Προφάσεις και αμαρτίες

Η Ματιά της Ελένης

Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην ΑΥΓΗ, 4 Φεβρουαρίου 2007

Προφάσεις και αμαρτίες

Ηταν από την αρχή γνωστό πως η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα έκανε ότι μπορούσε γιά να “ανακτήσει” τις διοικήσεις των αθλητικών ομοσπονδιών, που “κατείχε” το ΠΑΣΟΚ. Ηταν ακόμα γνωστό πως οι διοικήσεις του ΠΑΣΟΚ θα έκαναν ότι μπορούσαν γιά να αντισταθούν στη Νεοδημοκρατική επέλαση, κινητοποιώντας με το μέρος τους και τις διεθνείς ομοσπονδίες των αθλημάτων τους. Δεν υπήρχε λόγος να αναζητήσει κανείς αιτίες, αυτές ήσαν δεδομένες. Το κρίσιμο ερώτημα ήταν οι αφορμές, ποιές αφορμές θα πρόβαλε η κυβέρνηση γιά να διώξει τις διοικήσεις του ΠΑΣΟΚ; Μετά τα φαιδρά συμβάντα των Ολυμπιακών αγώνων η απάντηση φαινόταν αυτονόητη, τουλάχιστον γιά μερικές ομοσπονδίες όπως ο ΣΕΓΑΣ, που βρέθηκαν στη δίνη του ντόπινγκ σε παγκόσμια τηλεοπτική μετάδοση. Το ξεκαθάρισμα των ανθρώπων που αν δεν εξέθρεψαν κιόλας το ντόπινγκ, τουλάχιστον το ανέχτηκαν, έδινε στην κυβέρνηση τη δυνατότητα να ξεκαθαρίσει όλους τους πολιτικούς αντιπάλους της από τη μεγαλύτερη αθλητική ομοσπονδία της χώρας, χωρίς να μπορεί κανείς να της προσάψει το παραμικρό. Αλλες όμως ήσαν οι κυβερνητικές επιλογές…

Μήπως η Νέα Δημοκρατία είχε τότε ειλικρινά αποφασίσει, ως γνήσιο κόμμα του μεσαίου χώρου, να μην διεκδικήσει την παντοκρατορία στις διοικήσεις των αθλητικών ομοσπονδιών; Μπα, άφησαν όμως κατά μέρος το θέμα του ντόπινγκ και πιάσανε διάφορα άλλα κόλπα, που αποδείχτηκαν λιγότερο αποτελεσματικά. Ισως να θυμόσαστε την προσπάθεια του Υφυπουργού αθλητισμού να δημιουργήσει τέσσερεις νέες ομοσπονδίες χειμερινών αθλημάτων εκ του μηδενός, που τελικά σκόνταψε στην άρνηση της ΔΟΕ να κάνει το κορόϊδο. Σίγουρα θυμόσαστε τις επαναλαμβανόμενες διενέξεις του κ. Ορφανού με την FIFA, στην προσπάθειά του να διώξει από την ΕΠΟ τον κ. Γκαγκάτση. Τελικά με αυτά τα μέσα η κυβέρνηση μάλλον εκτέθηκε, αλλά τους Πασόκους δεν τους έδιωξε από τις διοικήσεις. Αναγκάστηκε μάλιστα να συμβιβαστεί μαζί τους γιά να βγάλουν συναινετικά πρόεδρο της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής τον κ. Μίνωα Κυριακού.

Πέρασαν δυόμισυ χρόνια, οπότε η κυβέρνηση βρήκε ξαφνικά το μαγικό ραβδάκι που κάνει τους Πασόκους αθλητικούς παράγοντες να εξαφανίζονται, την Επιτροπή Φιλάθλου Πνεύματος! Το συμπράγαλο αυτό είναι εξάρτημα της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, οπότε χρειάζεται να συμφωνεί και ο κ. Μίνως γιά την εφαρμογή του, αλλά η αποτελεσματικότητά του είναι μοναδική. Η βασική φιλοσοφία της ΕΦΙΠ είναι ότι υπάρχουν κάποια παραπτώματα. που γιά λόγους ηθικής τάξης είναι ανεπίτρεπτα γιά έναν αθλητικό παράγοντα, ακόμα και αν δεν τιμωρούνται από τον νόμο. Αν η ΕΦΙΠ διαπιστώσει ότι ένας αθλητικός παράγων υπέπεσε σε κάποιο τέτοιο παράπτωμα, του στερεί την φίλαθλο ιδιότητα γιά ορισμένο χρονικό διάστημα. Στο διάστημα αυτό βέβαια ο καταδικασθείς δεν μπορεί να είναι μέλος αθλητικής διοίκησης, οπότε όποια εκλεγμένη θέση και αν κατέχει, τη χάνει! Επειδή η ποινή επιβάλλεται από όργανο της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής και όχι της πολιτείας, καμμία διεθνής ομοσπονδία δεν μπορεί να καταλογίσει τίποτα στην κυβέρνηση.

Πρώτος στόχος της ΕΦΙΠ υπήρξε ο κ. Σεβαστής του ΣΕΓΑΣ. Το παράπτωμά του αφορά το γεγονός ότι δεν καταδίκασε δημόσια με τη δέουσα φραστική δριμύτητα ιδιωτικό παράπτωμα προπονητή του ΣΕΓΑΣ στη Σουηδία, όπου δεν βρισκόταν καν ο ίδιος ο κ. Σεβαστής. Οπότε συμπεραίνουμε ότι ναι μεν δεν υπάρχει θέμα όταν ο κ. Σεβαστής κάνει τα στραβά μάτια στο συστηματικό ντοπάρισμα αθλητών της ομοσπονδίας του, αλλά όχι και να χρησιμοποιούν περιστασιακά κάποιοι προπονητές του απαγορευμένες ψυχαγωγικές ψυχοτρόπες ουσίες σε ιδιωτικά πάρτυ στη Σουηδία! Φαντάζομαι ότι η καταδίκη θα αφορά την έλλειψη συστηματικότητας που υποδηλώνει το περιστατικό της Σουηδίας…