Αθλητική αστυνομία;

Η Ματιά της Ελένης

Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην ΑΥΓΗ, 12 Μαρτίου 2006

Αθλητική αστυνομία;

Αυτή τη φορά τα επεισόδια έγιναν στο ΟΑΚΑ, στο ντέρμπυ Παναθηναϊκού – ΑΕΚ. Επικεντρώθηκαν πάλι έξω από το γήπεδο, από οργανωμένες συμμορίες, που κατά την αστυνομία πήγαν προετοιμασμένες και αποφασισμένες να κάνουν ζημιά. Στις μέρες μετά το ντέρμπυ οι τίτλοι των εφημερίδων ακολούθησαν τη γνώριμη θλιβερή σειρά, που κοντεύει να γίνει ρουτίνα: «Πεδίο μάχης…», «Τα βίντεο στον εισαγγελέα», «Καταπέλτης το κατηγορητήριο», «Λουκέτο στην έδρα…». Την επόμενη φορά θα γίνουν τα ίδια κάπου αλλού, με τον ίδιο τρόπο, με τα ίδια αποτελέσματα, ακόμα και με τους ίδιους τίτλους…

Αν τα συγκεκριμένα επεισόδια είχαν μία νότα πρωτοτυπίας, ήταν στη δήλωση του Ντέμη Νικολαΐδη «ευτυχώς που έγιναν επεισόδια, μήπως και συγκινηθεί κανείς». Ενόχλησε η δήλωση Νικολαΐδη, αλλά φοβάμαι ότι το θέμα της γηπεδικής και εξωγηπεδικής βίας έχει πάρει διαστάσεις που ξεφεύγουν από τις αρμοδιότητες των αθλητικών παραγόντων, ευσυγκίνητων ή μη. Η οργανωμένη βία στα γήπεδα μπορεί να ξεκίνησε από τα σαχλά παιχνιδάκια μερικών κομπλεξικών προέδρων ΠΑΕ, που ήθελαν να έχουν ιδιωτικούς στρατούς με τα χρώματα της ομάδας γιά να νοιώθουν σπουδαίοι, έχει ξεφύγει όμως πιά από τον έλεγχό τους.

Τώρα πιά μιλάμε γιά μία υπόθεση δημόσιας τάξης, που αρχίζει να παίρνει τη μορφή του οργανωμένου εγκλήματος. Σε μία ευνομούμενη πολιτεία, τέτοιες καταστάσεις αντιμετωπίζονται μονάχα από την αστυνομία. Ετσι υπάρχει ισχυρή λογική βάση στην πρόταση που έκανε ο υφυπουργός αθλητισμού γιά τη συγκρότηση αθλητικής αστυνομίας, δηλαδή ειδικών ομάδων μέσα στην αστυνομία, που θα ασχολούνται ειδικά με το θέμα της ποδοσφαιρικής βίας. Βέβαια ο κ. Ορφανός θεώρησε απαραίτητο να επισημάνει ότι αυτήν την εκτεταμένη και πολυέξοδη κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού θα την πληρώσουν οι ΠΑΕ, με την παρακράτηση 10% από τα τηλεοπτικά και διαφημιστικά τους έσοδα.

Αυτό το τελευταίο σημείο δεν άρεσε ιδιαίτερα στις ΠΑΕ, που μπορεί να είναι κατά καιρούς δημόσια υπερήφανες γιά τον υπέροχο «κόσμο» τους, αλλά όχι και να πληρώνουν τα σπασμένα του! Ο Αχιλλέας Μπέος μάλλον εξέφρασε όλους τους συναδέλφους του, όταν δήλωσε πως «τα επεισόδια που γίνονται έξω από το γήπεδο δεν έχουν καμμία σχέση με τις ΠΑΕ». Είναι έτσι όμως; Αν κάνω εγώ πάρτυ στο σπίτι μου και οι καλεσμένοι μου αρχίσουν να βιαιοπραγούν στη γειτονιά, θα έρθει η αστυνομία να τους μαζέψει. Αν όμως κάνω πάρτυ κάθε βδομάδα και οι καλεσμένοι μου σπάνε τη γειτονιά κάθε φορά, στο τέλος η αστυνομία θα έρθει να μαζέψει εμένα.

Η πρόταση Ορφανού γιά την αστυνομική αντιμετώπιση του προβλήματος είναι, δυστυχώς, η μοναδική εφαρμόσιμη εδώ που φτάσαμε. Η επιμονή Ορφανού να πληρώσουν τη δαπάνη εκείνοι που μας έφτασαν εδώ είναι όχι μόνο δίκαιη, αλλά και σκόπιμη γιά προληπτικούς λόγους. Οι υπεύθυνοι των ΠΑΕ μπαίνουν εύκολα στον πειρασμό να κινητοποιήσουν τον «κόσμο» τους, και όποιον πάρει ο χάρος. Αν όμως ξέρουν ότι τα σπασμένα θα τα πληρώνουν οι ίδιοι, τότε μπορεί και να γίνουν εγκρατείς. Μπορεί και να στείλουν τους οργανωμένους οπαδούς τους να κουρεύονται. Μπορεί στη διαρκή μάχη που γίνεται μέσα τους ανάμεσα σε έναν επιδειξιομανή έφηβο και σε έναν σοβαρό επιχειρηματία να πάρει το πάνω χέρι ο δεύτερος. Το έξοδο όμως είναι μεγάλο, έτσι προτιμούν μία λύση στη φιλοσοφία του Μπέου. Οι ΠΑΕ θα πληρώνουν ιδιωτικές εταιρίες σεκιούριτυ, που θα καλύπτουν το εσωτερικό του γηπέδου, ενώ έξω από το γήπεδο, που είναι δημόσιος δρόμος και εμείς δεν ξέρουμε τίποτα, ας καθαρίσει η αστυνομία. Πρόκειται γιά μία μνημειώδη ανοησία, τεχνικά, νομικά και ηθικά, όπως θα δούμε την επόμενη βδομάδα.