Κακοφωνίξ
Η Ματιά της Ελένης
Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην ΑΥΓΗ, 26 Σεπτεμβρίου 2004
Κακοφωνίξ
Πιστεύω ότι όταν ασχολούμαστε με ένα θέμα, βολέυει αφάνταστα να γνωρίζουμε ποιό είναι το θέμα με το οποίο ασχολούμαστε. Γιά τον λόγο αυτό αφιέρωσα τα τρία τελευταία άρθρα αυτής της στήλης στην επεξήγηση μερικών τεχνικών θεμάτων του ντόπιγκ, συμβατικού και γονιδιακού. Δεν χρειάζεται νομίζω να προσπαθήσω να σας πείσω ότι το ντόπιγκ είναι κακό πράγμα, κρίνοντας από την αρθρογραφία και τις παρεμβάσεις στην ΑΥΓΗ τις μέρες της Ολυμπιακής πανδαισίας διαπιστώνω ότι είστε όλοι πεισμένοι. Ελα όμως που δεν φτάνει μονάχα να πάρουμε μία ισχυρή ηθική θέση, πρέπει οι προτάσεις μας να είναι και τεχνικά σωστές.
Ο προσεκτικός αναγνώστης αυτής της εφημερίδας μετά την 12η Αυγούστου 2004 θα έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το γονιδιακό ντόπιγκ αποτελεί σήμερα τη μεγάλη μάστιγα του Ελληνικού αθλητισμού. Εγκαλούνται μάλιστα η σημερινή και η προηγούμενη κυβέρνηση της χώρας, γιατί δεν έχουν ακόμη θεσμοθετήσει σαφώς όλους τους τρόπους ελέγχου του γονιδιακού ντόπιγκ. Τι να θεσμοθετήσουν όμως οι κυβερνήσεις, αφού το γονιδιακό ντόπιγκ αποτελεί μονάχα στόχο ερευνητικών προγραμμάτων που δεν έχουν πετύχει ακόμα τίποτα; Τι να θεσμοθετήσουν, όταν το γονιδιακό ντόπιγκ, αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει;
Να θεσμοθετήσουν προληπτικά τις μεθόδους ελέγχου που θα εφαρμοστούν όταν θα υπάρξει; Μα αν δεν ξέρεις πως θα γίνεται, δεν μπορείς να ξέρεις και τι πρέπει να ελέγξεις σε εργαστηριακό επίπεδο! Οταν θα υπάρξουν γονιδιακές θεραπείες, τότε θα αναπτυχθούν και οι μέθοδοι ελέγχου. Το αντίθετο είναι τεχνικά αδύνατο!
Μήπως όμως υπάρχουν ήδη γονιδιακές θεραπείες και χρησιμοποιούνται μονάχα γιά το ντοπάρισμα αθλητών; Αποκλείεται. Μπορεί ο ντοπέ αθλητισμός να είναι μία βιομηχανία μεγάλου οικονομικού ενδιαφέροντος, αλλά τα οικονομικά του μεγέθη είναι ευτελή σε σύγκριση με εκείνα της αγοράς ιατρικών υπηρεσιών από τον γενικό πληθυσμό. Οποιος βρεί αποτελεσματικό τρόπο εφαρμογής γονιδιακής θεραπείας θα θησαυρίσει από τα εκατομμύρια καρκινοπαθών, καρδιοπαθών και διαβητικών. Δεν θα τον συμφέρει να περιοριστεί σε μία αγορά δέκα ή είκοσι χιλιάδων αθλητών.
Το να ζητάμε από οποιαδήποτε κυβέρνηση σήμερα να θεσμοθετήσει σαφώς όλους τους τρόπους ελέγχου του γονιδιακού ντόπιγκ, είναι λογικά ισοδύναμο με το να ζητάμε από την κυβέρνηση να ρυθμίσει νομοθετικά τη διαπλανητική μετανάστευση. Μπορεί και αυτή να υπάρξει κάποτε, τι να κάνει όμως γιά το θέμα ο σημερινός υπουργός; Και όμως, η προηγούμενη κυβέρνηση κατάφερε να κάνει κάτι! Προέβλεψε διά νόμου ότι, όταν εμφανιστούν οι εξωγήϊνοι – συγγνώμη, το γονιδιακό ντόπιγκ – δικαιούται ο υπουργός να εκδώσει προεδρικό διάταγμα που να ρυθμίζει το θέμα. Η μαϊμού του Κωλέττη που έλεγαν κάποτε.
Το χειρότερο είναι ότι αυτά τα πράγματα, που πηγάζουν από την αθλητική επιτροπή του Συνασπισμού, τα παίρνουν και οι βουλευτές μας και τα λένε δημόσια, τα καταθέτουν στη βουλή, εκτίθενται οι ίδιοι, εκτίθεται και το κόμμα. Θεωρούν όμως ότι ρώτησαν τους ειδικούς, δηλαδή την επιτροπή αθλητισμού του κόμματος. Ετσι ο Συνασπισμός, αντί να αποτελεί ουσιαστική τροχοπέδη στη πορεία του ντόπιγκ στον Ελληνικό αθλητισμό, δημιουργεί απλά μεγάλα σύννεφα καπνού μέσα στα οποία οι αριστοτέχνες του ντόπιγκ κάνουν ανενόχλητοι τη δουλειά τους.
Μα δεν έχει τη σχετική τεχνογνωσία η αθλητική επιτροπή του Συνασπισμού; Την έχει στη διάθεσή της, αλλά δεν θέλει να ακούσει τίποτα. Κάποιοι σύντροφοι έχουν ζηλέψει τη δόξα του Τροφίμ Λυσένκο, που χαντάκωσε γιά δεκαετίες τη Σοβιετική βιολογία με τη διοικητική επιβολή των αντιεπιστημονικών του φαντασιώσεων. Ας το ξέρουν τουλάχιστον οι βουλευτές μας γιά να μην εκτίθενται, σε καφετζού να πάνε, καλύτερη ενημέρωση θα έχουν.
