Εξ Εσπερίας

Οποιος ξέρει δεν μιλάει, όποιος μιλάει δεν ξέρει.

(Κοάν του Ζεν)

Γράφω αυτό το άρθρο πριν από τον αγώνα με την Γαλλία, οπότε εγώ γράφοντας δεν ξέρω το αποτέλεσμα, που το ξέρετε όμως εσείς την ώρα που το διαβάζετε. Πέρα από το αποτέλεσμα της Παρασκευής σίγουρα έχετε μάθει τις τελευταίες δύο βδομάδες και πολλά άλλα που πιθανώς να μην ξέρατε πρίν.

Ολοι ξέραμε ότι ο Ρεχάγκελ έχει φτιάξει μία πολύ καλή εθνική ομάδα ποδοσφαίρου, δεν μπορούσαμε όμως να φανταστούμε πόσο καλή έχει γίνει αυτή η εθνική ομάδα. Το είδαμε στη Πορτογαλία και το μάθαμε. Ολοι ξέραμε ότι τα τελευταία χρόνια πολλοί Ελληνες ποδοσφαιριστές έκαναν καριέρα σε Ευρωπαϊκές ομάδες, δεν είχαμε φανταστεί όμως πως όταν θα έφταναν σε κάποια κρίσιμη μάζα, θα άλλαζαν τελείως την ποιότητα του Ελληνικού ποδοσφαίρου στην κορυφή. Ολοι ξέραμε ότι με τη πρώτη διεθνή επιτυχία όλοι οι Ελληνες ενθουσιάζονται και βγάζουν μία χαρούμενη αμετροέπεια, δεν είχαμε συνηθίσει όμως να βλέπουμε τους ίδιους τους πρωτεργάτες της επιτυχίας να δίνουν με Ολύμπια αταραξία το παράδειγμα του μέτρου στους φιλάθλους.

Μάθαμε πολλά αυτές τις δύο βδομάδες και όπως ήταν φυσικό, όλοι σκεφτήκαμε αν θα μπορούσε και το Ελληνικό πρωτάθλημα να πάρει κάτι από την ποιότητα της εθνικής μας ομάδας. Η σύντομη απάντηση είναι δύσκολα, πολύ δύσκολα. Η επιτυχία της εθνικής είναι στην ουσία μία επιτυχία εισαγόμενη. Δεν είναι μονάχα ότι πρωτεργάτης της επιτυχίας είναι ο Ρεχάγκελ, δεν σπανίζουν καθόλου οι αλλοδαποί προπονητές στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Εισαγόμενη είναι κυρίως η νοοτροπία των Ελλήνων ποδοσφαιριστών της εθνικής ομάδας. Κάτι η πείρα αρκετών παικτών από τα μεγαλύτερα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, κάτι η ικανότητα του Ρεχάγκελ να παίζει την ψυχολογία των παικτών σαν βιρτουόζος, διαμορφώθηκε μία εθνική ομάδα χωρίς κόμπλεξ.

Γιά να αλλάξει ουσιωδώς το Ελληνικό πρωτάθλημα, θα πρέπει αυτή η νοοτροπία να κυριαρχήσει σε όλους τους παράγοντες του Ελληνικού ποδοσφαίρου, δηλαδή και στους ιδιοκτήτες των ομάδων. Μπορείτε να φανταστείτε το Ελληνικό πρωτάθλημα με ακομπλεξάριστους ιδιοκτήτες των ΠΑΕ; Εγώ δεν μπορώ. Σκεφτείτε όμως οποιονδήποτε από τους σημερινούς προέδρους / ιδιοκτήτες γενικό δερβέναγα στην ομάδα του Ρεχάγκελ και διερωτηθείτε, θέλει πάνω από δύο μήνες να την διαλύσει, να διώξει τον Ρεχάγκελ και να φέρει τον Αλέφαντο, να μην ανανεώσει το συμβόλαιο του Νικοπολίδη γιά 50.000 ευρώ, να γκρεμίσει το γήπεδο της ομάδας γιά να μην έχουν που να παίξουν οι παίκτες και να βάλει τους οργανωμένους οπαδούς να σπάσουν τα αυτοκίνητα των παικτών; Η εθνική ομάδα γλίτωσε από την πάγια νοοτροπία του ελληνικού ποδοσφαίρου κυρίως γιατί κανείς δεν την έπαιρνε πολύ στα σοβαρά, οπότε άφησαν τον Ρεχάγκελ και τους παίκτες να κάνουν τη δουλειά τους.

Ισως βέβαια να αποκτήσουμε κάποτε και ιδιοκτήτες ΠΑΕ με Ευρωπαϊκή νοοτροπία. Ισως θα βοηθούσε αν κάποιος από αυτούς δοκίμαζε να διοικήσει ομάδα της Ευρώπης γιά δύο χρόνια. Μέχρι τότε μας μένουν μονάχα λίγες ευκαιρίες σαν αυτή της Πορτογαλίας γιά να βλέπουμε πως θα μπορούσε να είναι το Ελληνικό ποδόσφαιρο.