fbpx
maties

Προμήνυμα

Η Ματιά της Ελένης
Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην ΑΥΓΗ, 11 Ιανουαρίου 2004

 

Προμήνυμα

Τους τελευταίους μήνες, καθώς ολοκληρώνονται οι Ολυμπιακές αθλητικές εγκαταστάσεις, επανέρχεται διαρκώς στη δημόσια συζήτηση το θέμα της μεταολυμπιακής τους χρήσης. Τα περί “χώρων άθλησης γιά τη νεολαία” έχουν ήδη ξεχαστεί και η περίπτωση να συντηρούνται οι εγκαταστάσεις αυτές από το κράτος γιά την εξυπηρέτηση του “υψηλού” αθλητισμού φαίνεται οικονομικά απαγορευτική. Τώρα πιά ο προβληματισμός επικεντρώνεται στη δυνατότητα να βρεθεί κάποιος ιδιώτης που θα συντηρεί την κάθε εγκατάσταση, ασκώντας κάποια εμπορική δραστηριότητα σχετική με τη φύση του έργου και επιτρέποντας την χρήση του και από τις αθλητικές ομοσπονδίες με κάποιο τίμημα.

Μιά ματιά στο χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού φτάνει γιά να μας δείξει το προδιαγραφόμενο μέλλον των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων της Αθήνας. Το χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού δεν το έφτιαξε το κράτος γιά τους χιονοδρόμους, το έφτιαξαν οι χιονοδρόμοι μόνοι τους. Αργότερα το παραχώρησαν στον ΕΟΤ γιά να προχωρήσει στην τουριστική ανάπτυξη του χιονοδρομικού κέντρου, με μοναδικό αντάλλαγμα την παραχώρηση εκπτωτικής κάρτας γιά τη χρήση των αναβατήρων στους αθλητές. Στις μέρες μας όμως ο ΕΟΤ εκσυγχρονίστηκε και έγινε ανώνυμη εταιρία, τα Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα (ΕΤΑ). Ποιός λέει ότι αυτές οι αλλαγές ονομάτων στους κρατικούς οργανισμούς είναι τυπικές και δεν έχουν σημασία; Ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού είχε σκοπό την ανάπτυξη του Ελληνικού Τουρισμού. Τα Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα έχουν σκοπό την αξιοποίηση των ακινήτων. Αλλο θέμα το ένα, άλλο θέμα το άλλο, όπως ανακάλυψε και η Ελληνική Ομοσπονδία Χιονοδρομίας, όταν η ανάπτυξη άγγιξε και το χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού.

Εξετάζοντας οι μάνατζερ των ΕΤΑ τα οικονομικά δεδομένα του χιονοδρομικού κέντρου με αναπτυξιακά κριτήρια μόνο, καταχώρησαν τους αθλητές της χιονοδρομίας στη στήλη του παθητικού – χώρο πιάνουν, αναβατήρες χρησιμοποιούν και δεν πληρώνουν το κανονικό τίμημα. Τους κατάργησαν λοιπόν. Τους κατάργησαν ως αθλητές δηλαδή, ως προνομιούχους χρήστες των χιονοδρομικών εγκαταστάσεων. Ως πελάτες βέβαια τους δέχονται, αρκεί να πληρώνουν όπως όλοι οι άλλοι τουρίστες. Με τις καινούργιες ρυθμίσεις οι εκπτωτικές κάρτες των αθλητών στους αναβατήρες δεν θα ισχύουν τις αργίες και τα Σαββατοκύριακα, που το χιονοδρομικό είναι γεμάτο. Θα ισχύουν τις καθημερινές μόνο, όταν οι περισσότεροι αθλητές χιονοδρόμοι βρίσκονται στο σχολείο, αφού οι περισσότεροι είναι μαθητές. Αν υπολογίσουμε ότι ο Παρνασσός εξυπηρετεί τους χιονοδρόμους της μισής Ελλάδας, βλέπουμε πως με μιά κίνηση καταργείται το άθλημα της χιονοδρομίας στη χώρα μας.

Το εντυπωσιακό στην όλη υπόθεση είναι ότι το άθλημα της χιονοδρομίας προσφέρεται όσο κανένα άλλο γιά παράλληλη αθλητική και εμπορική αξιοποίηση της ίδιας εγκατάστασης. Αν αυτά τα εξωφρενικά συμβαίνουν στις ανοιχτές πλαγιές του Παρνασσού, σκεφτείτε τι θα γίνει αύριο στον κλειστό χώρο του σπιτιού της Αρσης Βαρών και στις υπόλοιπες αθλητικές εγκαταστάσεις της Αθήνας – ούτε απέξω δεν θα επιτρέπεται να περνάνε οι αθλητές.

Στη χιονοδρομία, που είναι χειμερινό άθλημα και δεν μετέχει στους θερινούς Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας, εφαρμόζεται πρώτα το καινούργιο μεταολυμπιακό σχήμα του Ελληνικού αθλητισμού – οι αθλητές αντιμετωπίζονται σαν τουρίστες. Αν το άθλημά τους εξασφαλίζει στην αγορά αρκετά έσοδα γιά να πληρώνει τιμές τουριστικής φιλοξενίας, προπονούνται κανονικά. Αν όχι, τότε πρόβλημά τους.