Η Ματιά της Ελένης

Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην ΑΥΓΗ, 8 Ιουνίου 2003

Το έκτρωμα

Το έχουμε ακούσει αλλά δεν το έχουμε δει. Επειδή δεν το έχουμε δει δεν το έχουμε καλοκαταλάβει, πρόκειται όμως γιά το μεγαλύτερο μνημείο κουτοπονηριάς σε όλο το λεκανοπέδιο. Το καινούργιο γήπεδο της ΑΕΚ δεν είναι μία ακόμα αθλητική εγκατάσταση φτιαγμένη με απόλυτη αδιαφορία γιά τον χώρο που την περιβάλλει και τους ανθρώπους που τον κατοικούν, κάτι τέτοιο στην Αθήνα του 2003 θα ήταν απλά κοινοτοπία.

Το όλο εγχείρημα κινείται στη λογική της αξιοποίησης του χώρου που περιβάλλει το γήπεδο γιά τη δημιουργία εμπορικών κέντρων, εδώ όμως σταματούν οι συγκρίσεις με το Καραϊσκάκη. Στο Καραϊσκάκη υπάρχει χώρος που περιβάλλει το γήπεδο, οπότε μπορούν να γίνουν ή να μήν γίνουν στον χώρο αυτόν διάφορα πράγματα. Στη Νέα Φιλαδέλφεια το γήπεδο περιβάλλεται από την πόλη και από το άλσος, οπότε δεν υπάρχουν πολλές δυνατότητες. Αυτό τουλάχιστον θα έλεγε κανείς με την πρώτη ματιά, αυτό λένε και οι περίοικοι.

Ελλειψη φαντασίας. Αν δείτε το θέμα σε βάθος, σε μεγάλο όμως βάθος, αν κινηθεί η σκέψη σας σε όλο το προσφερόμενο πλάτος, αν τέλος προσεγγίσετε το πρόβλημα με μία ανάταση σε ύψος, τότε όχι μόνο εμπορικές χρήσεις γύρω από το γήπεδο χωράνε, ακόμα και αεροδρόμιο φτιάχνεις στη Νέα Φιλαδέλφεια που λέει ο λόγος.

Ο σχεδιασμός του πολυγηπεδικού πολυεμπορικού πολυαιθουσιακού συγκροτήματος κινήθηκε στην Αμερικάνικη λογική του κόμπακτ, αλλά δανείστηκε στοιχεία από την αρχιτεκτονική παράδοση χιλιετιών. Εξωτερικά φέρνει κάπως στο Κολοσσαίο με στοιχεία από τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας, εσωτερικά είναι ένας λαβύρινθος που φιλοδοξεί να γίνει ουρανοξύστης, ενώ διαθέτει και κατακόμβες γιά κάποιους ρομαντικούς των αθλημάτων που φιλοδοξούν ή φιλοδόξησαν παλιότερα να εκθρονίσουν το ποδόσφαιρο από την κορυφή του αθλητικού πάνθεου.

Βέβαια γιά να χωρέσουν όλα αυτά τα πράγματα στο ίδιο κτίριο καταρρίπτονται ορισμένες συμβατικά αποδεκτές αντιλήψεις. Ετσι το παρκέ του γήπεδου μπάσκετ 8.000 θέσεων βρίσκεται 12 μέτρα – τέσσερεις ορόφους πολυκατοικίας – κάτω από το έδαφος. Ο χλοοτάπητας του γηπέδου ποδοσφαίρου τοποθετείται 7 μέτρα πάνω από το έδαφος, οπότε αφενός μεν εφαρμόζεται στην πράξη η προτροπή της Δημάρχου Αθηναίων γιά το φύτεμα των ταρατσών με πρασινάδες, αφετέρου δε λογίζεται όλος ο αγωνιστικός χώρος σαν ακάλυπτος!

Εφαρμόστηκε φυσικά και η παραδοσιακή μέθοδος επέκτασης του οικοπέδου σε βάρος του γειτονικού άλσους, αλλά δύο στοιχεία ακόμα κάνουν αυτό το έργο μοναδικό, η Ολυμπιακή του χρήση και η χρηματοδότηση. Εδώ ο προσεκτικός και επιμελής αναγνώστης μπορεί να να αναφωνήσει· «χα, σε έπιασα αδιάβαστη, δεν προβλέπονται Ολυμπιακά αγωνίσματα στη Νέα Φιλαδέλφεια». Αρχικά όμως προβλέπονταν! Με βάση την Ολυμπιακή χρήση άλλαξε το ρυμοτομικό σχέδιο της περιοχής γιά να κάνει χώρο γιά το έκτρωμα. Μετά κόπηκε η Ολυμπιακή χρήση, έμεινε όμως το έκτρωμα.

Αφησα γιά το τέλος το κλου της υπόθεσης. Το έργο είναι αυτοχρηματοδοτούμενο. Θα στοιχίσει 23 δις και ο χρηματοδότης θα εκμεταλλεύεται τις 8 αίθουσες κινηματοργάφου και τα 8.500 τ.μ. πολυκαταστήματος που περιλαμβάνονται στο τελικού ύψους 40 μέτρων συγκρότημα. Ποιός είναι ο χρηματοδότης; Α, αυτό είναι απόρρητο! Το ξέρει ο κ Γρανίτσας αλλά δεν το λέει! Τω Αγνώστω χρηματοδότη λοιπόν!