Verboten!

Η Ματιά της Ελένης

Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην ΑΥΓΗ, 13 Απριλίου 2003

Verboten!

Αν το σκεφτείτε καλά το βασικό πρόβλημα της Ολυμπιακής Ασφάλειας είναι οι θεατές. Τόσοι άνθρωποι μαζεμένοι σε ένα μέρος γιά κάτι που θα παρακολουθεί από την τηλεόραση ο μισός πλανήτης είναι στόχος γιά όποιον σκοπεύει στις εντυπώσεις.

Δεν είναι όμως μονάχα υποψήφια θύματα οι θεατές, είναι και υποψήφιοι θύτες. Με ποιό τρόπο θα έμπαινε ας πούμε ο Μπιν Λάντεν στο Ολυμπιακό Στάδιο; Ντυμένος Κεντέρης; Λίγο δύσκολο. Οι αθλητές είναι γνωστοί και ελέγχονται από τις χώρες τους και από τις αρχές της διοργανώτριας χώρας. Ξέρεις ότι είναι αυτοί που λένε πως είναι. Το ίδιο ισχύει και γιά προπονητές, συνοδούς και αθλητικούς παράγοντες κάθε λογής. Ανάλογα ισχύουν και γιά τους άλλους αναγκαίους συντελεστές της διοργάνωσης, δημοσιογράφους και εθελοντές, που περνάνε από διαδικασία διαπίστευσης και ελέγχου πρίν τους αναγνωριστούν οι σχετικές ιδιότητες.

Ο θεατής όμως τι διαπίστευση έχει; Μονάχα το εισητήριο που πλήρωσε. Ποιός ξέρει από που κρατάει η σκούφια του ή το σαρίκι του τέλος πάντων; Ετσι γιά τους υπεύθυνους ασφαλείας κάθε θεατής λογίζεται ως υποψήφιος τρομοκράτης. Η επιλογή του μονάχα να παραστεί σε μία εκδήλωση υψηλού κινδύνου, όπως είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες, είναι ύποπτη.

Οπως όλοι οι ύποπτοι ο θεατής πρέπει να ελέγχεται από τις αρχές ασφαλείας. Συνεχώς. Το ιδανικό θα ήταν να προσάγονται οι θεατές στις κερκίδες των αθλητικών χώρων φορώντας χειροπέδες και αλεξίσφαιρο γιλέκο, υπάρχει όμως και ένα πρόβλημα Μάρκετιγκ εδώ γιατί εκτιμάται ότι οι προσφερόμενοι μαζοχιστές δεν αρκούν γιά να καλύψουν το πλάνο εισητηρίων που κρίνεται αναγκαίο γιά την οικονομική επιτυχία των Αγώνων. Βλέπετε οι θεατές είναι και πελάτες, πληρώνουν γιά να έρθουν. Ετσι το ζητούμενο μετατίθεται στο να είναι δεμένοι οι θεατές χωρίς να το ξέρουν!

Ενώ λοιπόν οι αρχές ασφαλείας βρίσκονται αντιμέτωπες με το μείζον πρόβλημα των θεατών, έχουν να σκοτίζονται παράλληλα τις μέρες των Αγώνων και με εκείνους τους ασκόπως περιφερόμενους αχρείους, τους περίοικους των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων και τους κατοίκους της πόλης.

Αυτοί τώρα τι γυρεύουν; Γεμίζουν τους δρόμους χωρίς να πληρώνουν εισητήριο, άρα είναι τζαμπατζήδες. Δεν έχουν τον πατριωτισμό να δηλώσουν εθελοντές στην υπηρεσία της εθνικής ιδέας, οπότε εκτός των άλλων θα τους ελέγχαμε καλύτερα, δεν έχουν καν τη στοιχειώδη ευαισθησία να μας αδειάσουν τη γωνιά ώσπου να ολοκληρωθεί το εθνικό πανηγύρι. Αυτά και μόνο δεν φτάνουν γιά να χαρακτηριστούν ύποπτοι;

Επιδιώκεται λοιπόν να δημιουργηθούν Ολυμπιακές ζώνες γύρω από τις Ολυμπιακές περιοχές (νοούμενες με την ευρύτερη δυνατή έννοια) στις οποίες θα απαγορεύονται οι μη Ολυμπιακές δραστηριότητες, όπως ας πούμε οι συγκεντρώσεις, η εργασία, η κυκλοφορία και η εν γένει διαβίωση. Επιδιώκεται μάλιστα στις ζώνες αυτές να ισχύσουν κάποιες ειδικές διαδικασίες αστυνόμευσης, ώστε να μην παρακωλύεται η ασφάλεια από την καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Συζητιέται μάλιστα μία «κοινή συναινέσει» αναστολή ή έστω άμβλυνση των Συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών γιά τις μέρες των αγώνων. Κάποιοι νομίζουν ότι η ανοχή των Ελλήνων δεν έχει όρια.Είναι τόσο δύσκολο να τους δείξουμε ότι κάνουν λάθος;