Το διακύβευμα του ΣΥΝ

Το διακύβευμα του ΣΥΝ

Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στην Εφημερίδα “ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ“, 6 Απριλίου 2006

Νάμαστε πάλι εδώ κυρ Νίκο! Από το 1993, που ο αείμνηστος ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου άρχισε να στρέφει βαθμιαία την οικονομική και κοινωνική πολιτική του ΠΑΣΟΚ προς τις απαιτήσεις της αγοράς, κάθε λίγο και λιγάκι ξεφυτρώνει και κάποια πρόταση γιά πολιτική συνεργασία και σύγκλιση του Συνασπισμού με το ΠΑΣΟΚ. Το παράδοξο μάλιστα είναι ότι όσο περισσότερο αποκλίνουν με τον χρόνο οι πολιτικές θέσεις των δύο κομμάτων, τόσο πιό έντονα επανέρχονται τα σενάρια και οι προτάσεις γιά συνεργασία. Το ακόμα παραδοξότερο είναι ότι το λάβαρο της συνεργασίας το κουβαλάει συνήθως ο εκάστοτε πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ, δηλαδή ακριβώς το πρόσωπο εκείνο που στο αμέσως προηγούμενο διάστημα βρισκόταν στην ιδανικότερη θέση να προωθήσει μία τέτοια συνεργασία, αλλά που τότε είτε δεν την ήθελε, είτε δεν την πέτυχε. Αμέσως όμως μετά την απομάκρυνση από την Κουμουνδούρου εφωτίσθη, οπότε επανέρχεται προτείνοντας στους άλλους όσα ο ίδιος ποτέ δεν δέχτηκε!

Να υποθέσουμε ότι η απόσταση από την καθημερινή τριβή των κομματικών γραφείων επιτρέπει στους πρώην προέδρους του ΣΥΝ να διαπιστώνουν σημεία πολιτικής σύγκλισης με το ΠΑΣΟΚ που πριν δεν είχαν δει; Αν ήταν έτσι όμως θα διευκόλυναν αφάνταστα τη ζωή τους και την επίτευξη των στόχων τους επισημαίνοντας τα σημεία αυτά στο πανελλήνιο. Περιέργως όμως οι προτάσεις τους περιορίζονται πάντα στην ανάγκη να συναντηθούν τα δύο κόμματα και να αναζητήσουν τα μη κατονομαζόμενα σημεία πολιτικής συμφωνίας, σαν να ψάχνουν κάποιον κρυμμένο θησαυρό.

Χαρακτηριστικές είναι πάντα και οι αντιδράσεις του ΠΑΣΟΚ σε αυτές τις προσεγγίσεις. Το ΠΑΣΟΚ ποτέ δεν αποθαρρύνει κανέναν, σκέφτεται και συζητάει τα πάντα, αλλά βέβαια ούτε τα ευφυέστερα και γλαφυρότερα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν καταφέρνουν να επισημάνουν κάποια συγκεκριμένη πολιτική θέση που έχουν κοινή με τον ΣΥΝ (που να τη βρούν άλλωστε). Ποτέ όμως δεν κόβουν και τη συζήτηση, αντίθετα φροντίζουν να την ενθαρρύνουν γενικά και αόριστα. Ετσι μέσα σε αυτή τη αμοιβαία χαρούμενη αοριστολογία, παραμένει πάντα αναπάντητο ένα κρίσιμο ερώτημα˙ αφού κανείς δεν μπορεί να διατυπώσει καμμία συγκεκριμένη πολιτική πρόταση, πέρα από το να μιλάμε γιά να λέμε ότι μιλάμε, ποιό είναι το πραγματικό διακύβευμα της ατελέσφορης συνεργασιολογίας;

Μήπως είναι οι 241.637 ψήφοι που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές; Αυτούς τους ψηφοφόρους το ΠΑΣΟΚ τους βλέπει σαν ξερολούκουμο, αλλά οι άνθρωποι στη Χαριλάου Τρικούπη ξέρουν πιά πολύ καλά δύο πράγματα: Οσοι από αυτούς θέλουν να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ μπορούν να το κάνουν χωρίς να υπάρχει κεντρική συμφωνία ανάμεσα στα δύο κόμματα, ενώ όσοι δεν θέλουν δεν θα το κάνουν, ακόμα και αν προσχωρήσουν στο ΠΑΣΟΚ όλοι οι διατελέσαντες πρόεδροι του ΣΥΝ μαζί με τους προσωπικούς τους φίλους και συνεργάτες. Μπορεί κάποια στελέχη του ΣΥΝ να πιστεύουν ότι έχουν πλήθος προσωπικών ψηφοφόρων που θα τους ακολουθήσουν οπουδήποτε, αλλά όσοι πάνε στο ΠΑΣΟΚ μόνο από τη λίστα επικρατείας εκλέγονται βουλευτές!

Δεν επιδιώκει πιά το ΠΑΣΟΚ να πάρει ψήφους από τον ΣΥΝ, την αντίθετη διαδικασία προσπαθεί να εμποδίσει. Οταν παλιά το ΠΑΣΟΚ ήταν αριστερό κόμμα, με την έννοια της προστασίας του εισοδήματος των εργαζομένων, πολλοί αριστεροί μετακινήθηκαν στη σοσιαλδημοκρατία που έφερνε αποτελέσματα. Σήμερα οι άνθρωποι αυτοί μένουν στο ΠΑΣΟΚ μονάχα γιατί δεν έχουν που να πάνε. Δεν πείθονται από το ΚΚΕ, ακόμα και αν εκτιμούν την αγωνιστικότητά του. Οσο γιά τον ΣΥΝ, όσο καταφέρνει το ΠΑΣΟΚ να διατηρεί την εντύπωση ότι επίκειται κάποια κεντρική πολιτική συνεργασία ανάμεσα στα δύο κόμματα, έχει πέραση το επιχείρημα «γιατί να φύγω από εδώ και έρθω σε σας, αφού και εσείς εδώ ερχόσαστε». Θέλετε αποδείξεις; Από τη στιγμή που στο τελευταίο συνέδριο του ΣΥΝ επικράτησαν κατά κράτος όσοι είχαν σημαία την ανεξάρτητη από το ΠΑΣΟΚ πορεία, μέσα σε έξι μήνες τα ποσοστά του ΣΥΝ στις δημοσκοπήσεις είχαν ανέβει από το 3,2 στο 4,5%. Μετά διατυπώθηκε η πολιτική πρωτοβουλία του Νίκου Κωνσταντόπουλου γιά συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, και ο ΣΥΝ έπεσε αμέσως στο 3,5%. Αυτό είναι κυρ Νίκο το διακύβευμα, η εξουδετέρωση του κινδύνου που παρουσιάζει ο Συνασπισμός γιά την εκλογική δύναμη του ΠΑΣΟΚ – και εσύ που νόμισες ότι θα γίνεις ο Μωϋσής της Αριστεράς…