Πολεμώντας τα αναβολικά υπερασπιζόμαστε την Ολυμπιακή ιδέα
Χαιρετισμός της Ελένης Αυλωνίτου στην ημερίδα, υπό την αιγίδα της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, με θέμα:
«Πολεμώντας τα αναβολικά υπερασπιζόμαστε την Ολυμπιακή ιδέα»
Πριν 121 χρόνια, όταν το διεθνές Ολυμπιακό κίνημα αναβίωσε τους Ολυμπιακούς αγώνες, αποφάσισε να θέσει πολύ ψηλά τον πήχυ του καθαρού ερασιτεχνικού αθλητισμού. Ορισε περιεχόμενο του ερασιτεχνικού αθλητισμού όχι μόνο την υψηλή αθλητική επίδοση, αλλά και μιά ολόκληρη νοοτροπία ζωής του αθλητή. Το αφιλοκερδές, το έντιμο και καθαρό, το ωραίο το μεγάλο και το αληθινό θεσμοθετήθηκαν ως αυτονόητη βάση του Ολυμπιακού κινήματος, που από μιά τέτοια αφετηρία εκαλείτο να κινηθεί μόνο υψηλότερα.
Οταν όμως θέτεις ψηλά τον πήχυ, ενώ οι πολλοί αγωνίζονται να τον περάσουν από πάνω, μερικοί εξυπνάκηδες νομίζουν ότι μπορούν να τον περάσουν από κάτω! Γιά τον λόγο αυτό βέβαια έχουμε τους κριτές θα πει κανείς και γιά χρόνια οι κριτές, με καθαρό μάτι και με το χρονόμετρο και τη μεζούρα στο χέρι αρκούσαν για να εξασφαλίζουν καθαρούς αγώνες. Μέχρι που η σύγχρονη επιστήμη μας έδωσε την βαθύτερη κατανόηση, σε μοριακό επίπεδο, του πως λειτουργεί ο ανθρώπινος οργανισμός. Ξαφνικά τα διάφορα μαντζούνια αύξησης των αθλητικών επιδόσεων, που είχαν τόση αποτελεσματικότητα όσο και ένα τυχερό λαγοπόδαρο, αντικαταστάθηκαν από χημικές ενώσεις που τα ονόματά τους ακούγονται στον μέσο άνθρωπο σαν άμπρα-καντάμπρα στο πιό περίπλοκο, αλλά που φέρνουν αποτελέσματα. Ετσι ξεκίνησε ένα κυνηγητό ανάμεσα στις αθλητικές αρχές και στους απατεώνες, με τους καθαρούς αθλητές να απορούν αν οι ίδιοι είναι απλά κομπάρσοι σε μιά παράσταση του Φράνκενσταϊν.
Πολλές και ποικίλες οι επίμαχες χημικές ουσίες και πολυσχιδής η δράση τους, συνήθως όμως δουλεύουν όπως όλα τα φάρμακα, παίρνεις τη δόση σου, αρχίζει η δράση της και σε λίγο βλέπεις το αποτέλεσμα. Μετά καθώς αποβάλλονται από τον οργανισμό παύει η δράση τους και αν δεν πάρεις άλλη δόση, αυτό ήταν, τελείωσε. Ετσι δουλεύουν τα φάρμακα στον αθλητισμό, με μία εξαίρεση, τα αναβολικά. Γιατί τα αναβολικά στον χρόνο που δρούν προκαλούν ένα αποτέλεσμα που παραμένει. Τα αναβολικά, σε συνδυασμό με ένα κατάλληλο προπονητικό πρόγραμμα, κτίζουν μυϊκό σύστημα, που μπορεί να διατηρηθεί και μετά την διακοπή τους. Οπότε κάποιος αθλητής μπορεί να διακριθεί όχι γιατί πήρε κάτι λίγο πριν τον αγώνα, που μπορεί να το βρούμε στον έλεγχο, αλλά γιατί πήρε κάτι πέρυσι, που κανείς δεν τον ήξερε, και το εξαργυρώνει φέτος. Βέβαια μετά 10-20 χρόνια ο αθλητής αυτό θα το πληρώσει, με καρδιοπάθειες, καρκίνους και ηπατικά νοσήματα, αλλά ποιός θα τον θυμάται τότε.
Ετσι η καταπολέμηση των αναβολικών γίνεται ζήτημα καίριας σημασίας και πρώτης προτεραιότητας αν θέλουμε να έχουμε καθαρό αθλητισμό και υγιείς αθλούμενους. Η βελτίωση των αναλυτικών μεθόδων και οι έλεγχοι εκτός αγώνων είναι βασικά μέσα στον αγώνα αυτόν, αλλά πάντα τρέχουμε γιά να προλάβουμε, αφού το κλέψιμο πάντα προηγείται κατά ένα βήμα της σύλληψης.
Το Ελληνικό κοινοβούλιο πέρυσι με τον Ν 4373/2016 εναρμόνισε την Ελληνική νομοθεσία με τον νέο Κώδικα Αντιντόπινγκ του Παγκόσμιου Οργανισμού Αντιντόπινγκ και έχει πλήρη επίγνωση του προβλήματος και την αποφασιστικότητα να το αντιμετωπίσει. Δεν αρκούν όμως μόνο οι νόμοι, χρειάζεται να γίνει συνείδηση στον χώρο του αθλητισμού ο καταστροφικός ρόλος των αναβολικών και η ανάγκη αντιμετώπισής τους. Καμμία ανοχή στα αναβολικά! Αυτό εξυπηρετεί η σημερινή σας εκδήλωση.
Εκ μέρους του Προέδρου της Βουλής κ. Νικολάου Βούτση σας μεταφέρω τους θερμούς χαιρετισμούς και την ειλικρινή συμπαράσταση του Ελληνικού Κοινοβουλίου στον αγώνα σας.

