Πάμε παρακάτω!
Πάμε παρακάτω!
Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στο περιοδικό “Γαλάτσι ο δήμος μας“, Μάϊος 2012
Δύο χρόνια υποβάλλεται η χώρα μας στην οικονομική εξαθλίωση από διαδοχικές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, που θεωρούν ύψιστο καθήκον τους την πιστή εκτέλεση των Γερμανικών εντολών γιά τον στραγγαλισμό της Ελληνικής οικονομίας. Στα δύο αυτά χρόνια ο Δήμος Γαλατσίου, όπως και όλοι οι δήμοι της χώρας, βρέθηκε σε δεινή οικονομική κατάσταση την στιγμή ακριβώς που κλήθηκε να αντιμετωπίσει την πρωτοφανή εξαθλίωση των δημοτών μας. Ακόμα και η στοιχειώδης λειτουργία των δημοτικών κοινωνικών υπηρεσιών έγινε προβληματική, καθώς τα χρήματα του Ελληνικού λαού δεσμεύτηκαν γιά την εξώφληση των δανειστών και την ενίσχυση των τραπεζών. Φτάσαμε να μιλάμε γιά τη δεύτερη Γερμανική κατοχή της Ελλάδας.
Οι υποστηρικτές του μνημονίου ήθελαν να τραβήξουν τις εκλογές όσο πιό πίσω μπορούσαν, αλλά η αντίδρααση του αγανακτισμένου λαού τους ανάγκασε να στήσουν επιτέλους τις κάλπες. Μίλησε ο λαός και έκανε το αυτονόητο, τους έστειλε κυριολεκτικά στα σπίτια τους. Παρά τις κινδυνολογίες και τα ψέμματα, η μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού καταδίκασε το μνημόνιο και τους εκφραστές του. Ετσι τα μεγάλα κόμματα έγιναν μικρά, αλλά με τον ληστρικό εκλογικό νόμο που έδωσε 50 έδρες στην οριακά πρώτη Νέα Δημοκρατία παρεμποδίζεται ο σχηματισμός μιάς αντιμνημονιακής κυβέρνησης που να εκφράζει τους πόθους του λαού.
Στη διαδικασία των διερευνητικών εντολών γιά τον σχηματισμό κυβέρνησης αποκαλύφτηκαν οι προτεραιότητες των κομμάτων του μνημονίου, ας κυβερνήσει οποιοσδήποτε, αριστερός, αντιμνημονιακός, οτιδήποτε, αρκεί να συνεχίσει να τηρεί το μνημόνιο! Ελα όμως που τέτοια πράγματα δεν γίνονται ούτε σε χολυγουντιανά πολιτικά θρίλερ, οπότε φαίνεται πως πάμε πάλι γιά εκλογές.
Αν πρίν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου υπήρχαν ακόμα συμπολίτες μας που νόμιζαν ότι ο δικομματισμός είνα ανίκητος, σήμερα τον βλέπουν σωρό ερειπίων μπροστά στα πόδια τους. Αν πριν την 6η Μαΐου η προοπτική μιάς αριστερής αντιμνημονιακής κυβέρνησης φαινόταν αδύνατη, σήμερα είναι φανερό πως είναι η μόνη λύση. Σε λίγο θα στηθούν πάλι οι κάλπες και θα κληθούμε όλοι να αποφασίσουμε ποιό δρόμο θέλουμε να διαβούμε εμείς και τα παιδιά μας στα χρόνια που θάρθουν. Αν θέλουμε να είμαστε οι δουλοπάροικοι της κας Μέρκελ ξέρουμε ποιούς να ψηφίσουμε, αλλά επειδή δεν μας πάει ούτε η υποδούλωση ούτε η εξαθλίωση, έχουμε την επιλογή μιάς αριστερής αντιμνημονιακής κυβέρνησης που θα μας απαλλάξει από το μνημόνιο και θα μας ελευθερώσει να πάμε παρακάτω!
