Ο καλός υποκριτής στη διεύρυνση φαίνεται!
Ο καλός υποκριτής στη διεύρυνση φαίνεται!
Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στο περιοδικό ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, 1 Ιουλίου 2005.
Πριν λίγα χρόνια, όταν ανέλαβε την πρωθυπουργία του Ηνωμένου Βασιλείου γιά πρώτη φορά, ο κ. Μπλέρ είχε εντυπωσιάσει τους πάντες δηλώνοντας ότι φιλοδοξεί να φέρει την Ευρωφοβική χώρα του “στην καρδιά της Ευρώπης”. Στα χρόνια που πέρασαν η παροιμιώδης ευφράδεια του Αγγλου πρωθυπουργού συχνά στόλισε με πολλές ωραίες εκφράσεις διάφορα Ευρωπαϊκά εγχειρήματα, ιδίως τα σχετιζόμενα με την διεύρυνση της Ευρώπης μέχρι το Τιμπουκτού και παραπέρα αν γίνεται.
Πέρυσι με την μεγάλη διεύρυνση των 10 νέων κρατών το Λονδίνο φάνηκε να πετυχαίνει σε μεγάλο βαθμό τον στρατηγικό του στόχο της αποδυνάμωσης του Ευρωπαϊκού εγχειρήματος, χρησιμοποιώντας την έξυπνη μέθοδο της αραίωσης μέχρι εξαφανίσεως. Τόση ήταν η επιτυχία του, που στην Ουάσινγκτον άρχισαν να μιλάνε επισήμως γιά “παλιά” και “νέα” Ευρώπη. Κατάφερε ακόμα να μπει σε τροχιά και η Τουρκική υποψηφιότητα, βάζοντας τις βάσεις γιά μία Ευρασιατική Ενωση στη θέση της Ευρωπαϊκής.
Ο κ. Μπλέρ κατάφερε παράλληλα να παρέμβει στο τότε διαμορφούμενο Ευρωσύνταγμα τόσο αποτελεσματικά, που σε αντάλλαγμα γιά την έγκριση ευέλικτων λειτουργικών θεσμών, να πετύχει την Συνταγματική κατοχύρωση πάγιων πολιτικών επιλογών της χώρας του που να δεσμεύουν αποτελεσματικά όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση στο διηνεκές. Πέρυσι ο κ. Μπλέρ είχε μία πολύ καλή χρονιά, που επεκτάθηκε μέχρι και τη φετεινή επανεκλογή του. Μετά τα πράγματα άλλαξαν.
Το Ευρωσύνταγμα που με τόσο κόπο απέσπασε από τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις καταψηφίστηκε αγενώς από τους λαούς της Γαλλίας και της Ολλανδίας. Οι τόσο προσφιλείς στον κ. Μπλέρ Ευρωπαϊκές προοπτικές της Τουρκίας έγιναν το πρώτο πράγμα που επέλεξαν να πετάξουν οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι ηγέτες, στην προσπάθεια να σώσουν οτιδήποτε θα μπορούσε να σωθεί από το Ευρωσύνταγμα. Αμέσως μετά ήρθε η ώρα του λογαριασμού της διεύρυνσης, με τη συζήτηση γιά τον προϋπολογισμό των ετών 2007 – 2013. Στο θέμα αυτό ο διεκδικητής της καρδιάς της Ευρώπης κατάφερε να ξεφτιλιστεί. Παραμονές της ανάληψης της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης από τη χώρα του, δηλαδή από τον ίδιο, ο κ. Μπλέρ μας θύμισε τον Ντάριο Φο, δεν πληρώνω, δεν πληρώνω!
Ο κ. Μπλέρ θα καταδεχτεί να συμβάλλει η χώρα του στον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην αναλογία που αντιστοιχεί στην οικονομική της δύναμη, μόνο όταν η Ευρωπαϊκή Ενωση δεχτεί να περιοριστεί μονάχα στις δαπάνες εκείνες που ο κ. Μπλέρ κρίνει αναγκαίες! Οι υπόλοιπες 24 χώρες της Ενωσης προφανώς παίζουν μόνο διακοσμητικό ρόλο γιά τον Αγγλο πρωθυπουργό. Στην παρουσίαση όμως των στόχων της Αγγλικής προεδρίας στο Ευρωκοινοβούλιο λίγες μέρες αργότερα, ο κ. Μπλέρ δεν παρέλειψε να τοποθετήσει ψηλά στις προτεραιότητές του την παραπέρα διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης! Κάθε διεύρυνση όμως συνεπάγεται έξοδα, που θα πρέπει να τα πληρώσει κάποιος. Το πρόβλημα του κ. Μπλέρ είναι ότι ο δρόμος γιά την καρδιά της Ευρώπης περνάει από το πορτοφόλι, και το δικό του είναι κλειστό.
Οι χώρες της “νέας” Ευρώπης, που μπήκαν στην Ενωση κυρίως γιά την οικονομική ενίσχυση και όχι γιά το πνεύμα του Καρλομάγνου, μάλλον δεν θα αργήσουν να καταλάβουν έναν από τους βασικούς κανόνες του κλάμπ: οι Αγγλοι σε βοηθάνε πάντα να μπεις, αλλά μετά γιά να προσαρμοστείς θα πρέπει να τα βρεις με εκείνους που βρίσκονται πραγματικά στην καρδιά της Ευρώπης.
