Ομιλία στο Θεματικο Συνέδριο του ΣΥΝ για την Αυτοδιοίκηση 7/4/2001

Ομιλία της Ελένης Αυλωνίτου στο Θεματικο Συνέδριο του ΣΥΝ για την Αυτοδιοίκηση στις 7/4/2001

Σύντροφοι,

Πρίν δυόμισυ μήνες ήμασταν στο Κάραβελ και συζητούσαμε γιά την Οικολογία. Είχαμε τονίσει την ανάγκη όχι μόνο να ασχοληθούμε με το θέμα σοβαρά, αλλά να επαναπροσδιορίσουμε και να διευρύνουμε τον χαρακτήρα της Αριστεράς με επίκεντρο την οικολογία.  

Σήμερα εδώ συζητούμε γιά τις επικείμενες Δημοτικές εκλογές, και ήρθε η ώρα αυτά που λέγαμε τότε να τα κάνουμε πράξη τώρα.

Αν κοιτάξουμε τα δημοτικά προβλήματα από τη πλευρά του δημότη βλέπουμε ότι δεν έχει χώρο να σταθεί, τόπο να κινηθεί, αέρα να αναπνεύσει. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα Δημοτικά προβλήματα είναι Οικολογικά προβλήματα. Και αυτή η ταύτιση πρέπει να γίνει η σημαία μας γιά τις Δημοτικές εκλογές.

Οι συνδυασμοί μας πρέπει να είναι Οικολογικοί συνδυασμοί. Τα προγράμματά μας πρέπει να είναι Οικολογικά προγράμματα. Οι συνεργασίες μας πρέπει να γίνουν σε Οικολογική βάση.

Και το κύριο Οικολογικό και Δημοτικό πρόβλημα στις Ελληνικές πόλεις – και όχι μόνο στήν Αθήνα είναι ένα: Οι χρήσεις γης.

Ολα τα υπόλοιπα προβλήματα είναι συνέπειες των ακανόνιστων ακατάστστων και απάνθρωπων επιλογών που αφέθηκαν να επικρατήσουν στο θέμα των χρήσεων γης. Το κυκλοφοριακό-συγκοινωνιακό, η αποκομιδή απορριμάτων, η έλλειψη ελεύθερων χώρων, η ατμοσφαιρική ρύπανση, κάθε τι που κάνει τη ζωή στις Ελληνικές πόλεις μαρτυρική.

Γι’ αυτό και η δική μας ευθύνη είναι να τονίσουμε αυτό ακριβώς το πρόβλημα, να το κάνουμε το πρώτο και κύριο στη συνείδηση του πολίτη.

Λένε ότι η Ελλάδα είναι χώρα μικροιδιοκτητών, και ότι ο Ελληνας πάνω απ’ όλα ζητάει το δικαίωμα να χτίζει το αυθαίρετό του όπου και όπως θέλει. Αλλά μ’ αυτά και μ’ αυτά η Ελλάδα τείνει να γίνει χώρα ταλαίπωρων που κάνουν δύο και τρείς ώρες να πάνε στη δουλειά τους και που περνάνε τη μισή τους μέρα μέσα σε ένα αυτοκίνητο με τα νεύρα τους σπασμένα. Φτάσαμε πιά στο σημείο που γιά πολλούς συμπολίτες μας η ταλαιπωρία υπερβαίνει το όφελος της άναρχης δόμησης. Και δεν απευθυνόμαστε πιά σε πρώην κατοίκους της υπαίθρου που θεωρούσαν πάντα ότι η άκτιστη γη και τα άγρια δέντρα ήταν το μόνο πράγμα που υπάρχει σε αφθονία σ’ αυτόν τον κόσμο, αλλά σε ανθρώπους που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στενάχωρα και έφτασαν πιά να θεωρούν το δέντρο πολυτέλεια.

Είναι πιά καιρός λοιπόν να θέσουμε σαν βασικό και άμεσο στόχο τη προστασία των ελεύθερων χώρων. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε εμείς οι ίδιοι και πρός όλους ότι οι δικοί μας εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι ΠΟΤΕ δεν θα ψηφίσουν στα συμβούλια υπέρ της αλλαγής χρήσεων γης σε βάρος της ποιότητας ζωής του πολίτη γιά λόγους «ανάπτυξης», και ότι ΠΟΤΕ δεν θα καλύψουν άμεσα ή έμμεσα όποιον το κάνει.

Πρέπει να αντιπαρατεθούμε με τους άλλους Δημοτικους Συνδυασμούς ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ.

Και πρέπει να αρχίσουμε αμέσως από τώρα με τη κινητοποίηση των πολιτών ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΗ ΤΟΠΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, είτε είναι το κτήμα του Θων, το Πάρκο στο Γουδί, το κτήμα Βείκου, οτιδήποτε οπουδήποτε.

Το πλατύ κίνημα γιά τη προστασία της ποιότητας ζωής στις πόλεις μας είναι εδώ σύντροφοι. Η μόνη μας επιλογή είναι αν θα συμμετάσχουμε ή όχι.