Ομιλία στη Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΣΥΝ 16/4/2000
Ομιλία της Ελένης Αυλωνίτου στη Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΣΥΝ στις 16/4/2000
Είναι στραβός ο γιαλός η αρμενίζουμε στραβά εμείς;
Αυτό το ερώτημα, μαζί με μιά πικρή γευση και έξι βουλευτικές έδρες είναι ότι μας έμεινε από αυτές τις εκλογές.
Εγώ θέλω να καταθέσω τη προσωπική μου εμπειρία από τις σαράντα μέρες προεκλογικού αγώνα, την εμπειρία της επαφής μου με τους ψηφοφόρους της Β’ Αθήνας.
Οι άνθρωποι με τους οποίους μίλησα στη πλειοψηφία τους δεν έδειξαν να μην καταλαβαίνουν τις θέσεις μας, δεν έδειξαν να διαφωνούν με τις προτάσεις μας, ούτε έδειξαν να μην μας εμπιστεύονται.
Ουσιαστικά συνάντησα δύο κατηγορίες αντιδράσεων:
-Μερικοί έλεγαν εγώ ανήκω στό ταδε κόμμα και αυτό θα ψηφίσω,
-και οι υπόλοιποι έλεγαν
“Καλά τα λέτε μα αφου δεν μπορείτε να βγείτε δεν θα σας ψηφίσω, και τέλος πάντων αφού θα μείνετε έτσι κι’ αλλιώς μικρό κόμμα γιατί ασχολείστε;”
Σαν να μου έλεγαν αφού το ξέρετε ότι είναι σταβός ο γιαλός γιατί επιμένετε να αρμενίζετε;
Αλλά φαίνεται ότι αυτό που ξέρουν και οι πέτρες στη Β’ Αθήνας δεν το έχουν καταλάβει ακόμα μερικοί εδώ μέσα.
Ο δικομματισμός στην Ελλάδα δεν είναι μόνο συνήθεια, παράδοση, έθιμο η τοπική παραξενιά. Ειναι νομοθετημένος.
Και τότε ποιά είναι η μελλοντική προοπτική του ΣΥΝ;
Θέλουμε να γίνουμε ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ;
Θέλουμε να σπάσουμε το δικομματισμό και να προχωρήσει η χώρα σε ένα σύστημα συμμαχικών κυβερνήσεων;
Θέλουμε να είμαστε πάντα η άσπιλη και άμμωμη αντιπολίτευση;
Η τη βρίσκουμε να είμαστε μια ωραία ταβερνοπαρέα με εγκριση και από τον Αρειο Πάγο;
Αλλά βέβαια μιά ζωή εμείς ασχολούμαστε πιό πολύ με το τι έχουμε μέσα στο κεφάλι μας παρά με το τι γίνεται έξω.
Δείτε όμως τα ίδια ερωτήματα από τη πλευρά του ΠΑΣΟΚ, του καθεστωτικού ΠΑΣΟΚ που είδαμε πιό καθαρά από ποτέ σ’ αυτές τις εκλογές:
Το ΠΑΣΟΚ θέλει να μείνει κυβέρνηση και στήν επόμενη τετραετία;
Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να μείνει κυβένηση στην επόμενη τετραετία αν δεν απορροφήσει το 3,2% των απαιτητικών πολιτών που ψήφισαν τις δυνάμεις της ανανεωτικής αριστεράς και της οικολογίας στα ψηφοδέλτια του ΣΥΝ;
Αν δεν απορροφήσει τον ΣΥΝ είναι διατεθειμένο το ΠΑΣΟΚ να πάει στις επόμενες εκλογές με το ίδιο εκλογικό σύστημα;
Τελικά το ΠΑΣΟΚ αγαπά πιο πολύ την εξουσία η τη δικομματική σταθερότητα;
Δείτε το σε βάθος χρόνου τετραετίας και το πρόβλημα δεν το έχουμε μόνο εμείς. Γιατί ο γιαλός δεν είναι στραβός μόνο γιά μας, αλλά γιά το πολιτικό σύστημα της χώρας συνολικά.
Δεν θα είναι η πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση που ιδέες που ξεκινούν απο την ανανεωτική αριστερά και αντιμετωπίζονται στην αρχή με χλευασμό από όλους καταλήγουν να γίνονται μετά από λίγα χρόνια κοινός τόπος, γιατί τις επιβάλλει η Ανάγκη. Και την απλή αναλογική θα την επιβάλλει η ανάγκη, και μάλιστα σύντομα.
Πάντως την επόμενη των εκλογών κανείς στη χώρα δεν νοιώθει άνετα. Κάποιοι νοιώθουν ανακούφηση, άλλοι πίκρα, μερικοί απελπισία, αλλά άνεση κανείς.
Βέβαια καταλαβάινω και τους συντρόφους που τους τρώει το σαράκι που δεν ακολούθησαν το ’74 το κάλεσμα του Ανδρέα Παπανδρέου.
Δεν είναι αργά. Το ΠΑΣΟΚ είναι πάντα εδώ, ενωμένο δυνατό και αλαζονικό όσο ποτέ. Μόνο που βρίσκεται στη Χαριλάου Τρικούπη 50, μπορεί όποιος θέλει να πεταχτεί περπατώντας, και δεν χρειάζονται οι υπηρεσίες Ταξιδιωτικού Πράκτορα.
